Vandaag ga ik misschien wel een van de meest persoonlijke artikelen delen. Ik stel me hierin heel kwetsbaar op en de reden dat ik dat doe is omdat ik hoop dat ik anderen kan inspireren, maar ook is dit een goede manier voor mezelf om te reflecteren. Ik heb in het moederschap ervaren dat de praktijk anders uitpakt als wat je voor ogen kunt hebben voor je er zelf mee te maken krijgt. Dat angst soms meer invloed heeft, dan je zelf denkt. En dat je soms gewoon moet leren loslaten.
Ik ben opgegroeid met bepaalde idealen rondom het moederschap en deze idealen wilde ik zelf ook gaan vervullen. Zo was het mijn plan om Lana volledig zelf op te gaan voeden, zonder hulp van opvang of oppas. Dat dit in de praktijk misschien iets te gemotiveerd is dan ik vooraf dacht, daar kom ik nu achter.
Als moeder ben ik erachter gekomen dat ik heel veel moeite heb met het loslaten van mijn eigen kind. De keuze om haar niet naar een gastouder/kinderopvang te brengen komt daar waarschijnlijk ook uit voort. Voor mij voelt het veilig om Lana zelf om me heen te hebben. En de enige opvang die Lana tot nu toe krijgt is die bij mijn ouders. Begrijp me niet verkeerd, ze gaat ook wel eens een paar uur mee met een vriendin, schoonouders, familielid, maar qua vaste opvang (logeren of hele dagen) daarvoor breng ik haar het liefst bij mijn ouders. Hen vertrouw ik als geen ander en bij hen voelt het net zo vertrouwd als dat ze onder mijn ‘vleugels’ is. Ik ben opgevoed door de liefste ouders die ik me kan wensen en een moeder die er 24/7 voor mij was (en is). Het voelde voor mij dan ook als iets vanzelfsprekends dat als ik kinderen zou krijgen, ik ze ook zelf (zonder opvang) zou gaan opvoeden, maar hoe realistisch is dat als je zelf een bedrijf hebt en druk bent met je werk? Hoelang gaat dit goed? Welke idealen blijf ik vasthouden of ga ik leren loslaten?
Ik heb het in het verleden andere dingen gezegd, een beetje naïef ook want toen zat ik in de luxepositie waarin ik nog weinig tijd hoefde te besteden aan werk, en vooral van het moederschap kon genieten. Ook ik heb dingen, zoals met veel dingen met betrekking tot het moederschap, eerst zelf moeten ondervinden, voor ik daar uitspraken over kan doen. Ik dacht dat ik het allemaal wel in mijn eentje zou kunnen, een bedrijf runnen, veel in de avonden werken en Lana af en toe naar mijn ouders brengen om wat werk te kunnen afronden. Ik wilde zelf het huishouden grotendeels doen, zoals ik ook geleerd heb van huis uit, en ik wilde altijd de moeder kunnen zijn zoals ik die zelf altijd heb gehad. Ik ben iemand die heel veel van zichzelf verlangd. Lieve vrouw van zijn , de nette huisvrouw, liefhebbende moeder en plezier hebben in mijn eigen bedrijf. En ik kan de combinatie van die aspecten prima doen, als ik leer loslaten en mijn tijd beter ga plannen. Ik bedoel tot 22.00 in de avond soms doorwerken om vervolgens 06.00 weer wakker te zijn is gewoon niet zo duurzaam. Ik wil absoluut niet roepen dat ik het zwaar heb, ik heb namelijk de leukste baan die ik me kan bedenken, maar er zitten maar 24 uur in een dag en als ik daarbij mezelf overloop dan is er verandering nodig, zeker nu ik zwanger ben en straks mama van twee kinderen ben.
We hebben een knoop doorgehakt, voor een ander klinkt dit misschien totaal niet als iets groots, maar voor mij als moeder zijnde met idealen die ik niet durfde los te laten een grote stap. Ik ga leren loslaten en we hebben ons ingeschreven bij een gastouderbureau om voor 1 dag (bij uitzondering 2 dagen) per week extra opvang te krijgen. Er is zelfs al een match met een gastouder voor ons gevonden en dat voelt heel goed. We hebben een hele lieve gastouder gevonden waar we ons heel prettig bij voelen en daarnaast zal Lana nog steeds regelmatig gezellig bij mijn ouders zijn, iets waar Lana ook enorm van geniet. Toch is het voor mij een spannende stap, waarschijnlijk voor mij veel spannender als voor Lana zelf.
Ik merk aan Lana dat ze toe is aan meer sociale contacten en dat het goed is om deze stap te zetten. Nu mijn eigen idealen nog loslaten en aan mezelf toegeven dat het een hele goede stap is. Door deze stap te zetten denk ik meer te kunnen gaan genieten van het moederschap op de vrije momenten en meer te genieten van mijn zwangerschap. Zodat ik straks met twee wolken van dochters nog meer kan genieten. Yannick staat volledig achter deze keuze en is trots dat ik deze nu echt durf te maken.
Ik ben benieuwd of dit voor anderen herkenbaar is en wat jullie reactie hierop is. Ik wil in dit artikel niemand persoonlijk kwetsen noch oordelen vellen naar welke moeder dan ook. Ik wil gewoon laten zien dat je mooie idealen kunt hebben, maar dat je ook mag toegeven dat je soms wat hulp van anderen nodig hebt om uiteindelijk gelukkiger in het leven te staan. Ik schrijf dit niet om bevestiging te zoeken voor onze keuze, maar om te laten zien dat het moederschap een soort van trein is vol levenslessen en je steeds je keuzes daarin bij kan stellen. Met een beetje spanning plan ik deze blogpost in en hoop dat dit stukje openheid een ander mag inspireren.
Ik hou jullie op de hoogte van deze nieuwe stap 🙂 Ik ben benieuwd of jullie aspecten herkennen, zoals de angst voor het loslaten van je eigen kind, of het hebben van perfectionistische idealen die niet zo realistisch zijn in de praktijk. Laat je reactie achter bij de comment.
Goed van je! Heel spannend en misschien ook met wat traantjes maar knap om jezelf op die manier te reflecteren. Uiteraard herkenbaar, die quote van ‘good moms have messy floors’ is leuk, maar erg moeilijk toe te passen merk ik. Alles moet perfect zijn, maar daar schiet je dan zelf bij in :S wat je zegt: de trein met levenslessen dendert door 😉
Succes meis!! Xx
IJlien onlangs geplaatst…Daag jezelf uit met de #rainbowchallenge op Instagram!
Wat een prachtig eerlijk en openhartig artikel Kelly. Ik zou hier héél graag inhoudelijk op willen reageren omdat dit precies een onderwerp is waar ik zelf ook mee worstel (idealen, hoop en bijstellen hiervan), maar dat vind ik iets te eng én persoonlijk om online voor iedereen te delen helaas. Dikke duim dat je dit met je lezers deelt, maar vooral dat je eerlijk naar jezelf bent en durft toe te geven dat jouw ideaalbeeld (en onbewust de “eisen” die je jezelf oplegt) en de realiteit heel anders zijn en dat je je daar aan overgeeft. Inspelen op veranderende omstandigheden en behoeftes van jou/jullie/Lana maakt je een goede moeder, vastgouden aan ideale plaatjes in je hoofd niet. Dat creërt op den duur alleen maar frustratie en gevoelens van teleurstelling. Je doet het goed Kelly, echt!!
Ahh fijn! Snap hoe lastig het loslaten is, zelf ook problemen mee, maar het is ongetwijfeld ook heel goed voor Lana. Hier ook een gastouder en de kinderen vinden het super fijn.
Channa onlangs geplaatst…Ik ben toch zeker Sinterklaas niet!!
Nou top dat je deze keuze hebt kunnen maken door het “perfecte beeld” van het moederschap voor jou lichtjes los te laten. Ik ben benieuwd hoe het jou bevalt! You can do it!
Sophie onlangs geplaatst…Nieuwe tas voor stage!
Mooi om te zien dat je je idealen hebt, maar ook bereid bent ze los te laten voor een wellicht ideale oplossing! Voor jou, voor Lana, voor Yannick én voor een gastouder. Dit is eigenlijk zo’n win-winsituatie, zeker als je zegt dat Lana er toe aan is. Het geeft niks dat je van tevoren de ideale situatie schetst voor jezelf. Ik denk dat we dat allemaal doen. Niets naïef aan. Het is juist ontzettend mooi om te zien hoe je dan langzaam schakelt naar een betere manier om je dagelijks leven in te delen. Heel mooi artikel, Kelly!
Marion onlangs geplaatst…Loving Lazy Sundays #62
Ik snap wel dat je dit een grote stap vind. Zelf heb ik geen kinderen maar ik kan me wel iets voorstellen bij het gevoel dat je Lana het liefste bij je ouders laat.. Ik zou dit gevoel denk ik ook wel hebben. Wel knap dat je nu toch de knoop hebt doorgehakt en dat er een match is!
Femke onlangs geplaatst…Review: Veet In Shower Ontharingscreme
Je mag heel trots zijn op jezelf! En het is toch hartstikke leuk voor haar om met andere kindjes te spelen :). Ik vind het knap dat je je ideaal loslaat, ik zou hetzelfde willen later, maar dat gaat in deze tijd niet meer.
Kelly onlangs geplaatst…365 days of Kelly #18
Ik vind het knap dat je loslaat en ik begrijp hoe moeilijk dit is.
Zelf liet ik pas los toen mijn zoon, mijn tweede kind, werd geboren en tot die tijd was ik nogal krampachtig en had ik de grootste moeite om mijn dochter los te laten.
Nesrin onlangs geplaatst…Keeping up with Nesrin photo diary
Ik wilde je net de tip geven van de gastouder, totdat ik las dat je Lana al hebt ingeschreven. Wij hebben slechte ervaringen met het kinderdagverblijf, maar hele goede ervaringen met de gastouder. Ik vind het zelf namelijk ook moeilijk om mijn dochter los te laten. Maar ik merk dat ze veel leert en plezier heeft met andere kinderen. Laat haar altijd met een goed gevoel achter. Ik hoop dat jij dat straks ook met Lana ervaart.
Lynn onlangs geplaatst…Groen sapje, pure health!
Een goede moeder leert loslaten. Je kan een heleboel plannen maar soms loopt het anders. Al mijn kinderen zijn naar de opvang gegaan. Daar worden ze echt niet persé slechter van. Zolang je op de momenten dat je ze wel hebt, 100% aandacht kan geven. Alles half doen werkt niet. Succes met loslaten.
Josan onlangs geplaatst…Mommy Monday giveaway DohVinci spotlight draaistudio
Heeel herkenbaar! Ivar is nu 13 maanden en ik heb hem nog nooit ergens anders ondergebracht. Het was ook niet nodig, maar ik denk dat het er ook niet van kwam omdat wij er nog niet aan toe waren/zijn en gewoon zelf bij hem willen zijn.
Ik snap heel goed dat het voor jou als een hele stap voelt om een gastouder in de arm te nemen, veel succes ermee!!
Sylvie onlangs geplaatst…Recept: Ludo’s verjaardagstaart
Natuurlijk is het lastig. Ik ben zelf gastouder en ik weet hoe moeilijk ouders dit sims vinden. Eerst zou Lana er misschien ook aan wennen en bij het afscheid wat traantjes laten maar weet als de deur dicht is en jij in de auto zit het voorbij is. Voordeel van een gastouder is nooit meer dan 6, altijd zelfde vertrouwde gezichten,vaak goedkoper en je kunt vaak wel vragen of ze soms een foto sturen. Het komt vast goed !
Heel knap want ik weet hoe moeilijk je dit vindt. Er was eerder een discussie op mijn site waar je je misschien wat verkeerd uitdrukte en waardoor iedereen jou als de bitch van een moeder vond die tegen de werkende vrouw was. Sowieso was ik het daar niet mee eens omdat ik je beter ken dan dat, maar dit bewijst ook dat je niet altijd je idealen kunt vasthouden, hoe graag je ook wilt.
Ik weet zeker dat dit een geweldige oplossing gaat zijn want ik merk ook aan Skyler dat hij het geweldig vindt en ik daardoor een leukere moeder word. Mooi en open artikel om dit aan te kaarten! X
Shirley onlangs geplaatst…Diary 14-10: Chimpie Champ & leeg huis
Heel herkenbaar! Oliver is ook altijd thuis geweest en ik vond dit echt énorm spannend. Hij gaat nooit naar oppas, vrienden en ook niet mijn ouders. Hij was altijd bij mama en is nog nooit uit logeren geweest!
Wel gaat hij sinds een week of twee naar de kinderdagopvang voor 1 dag in de week en daarbij twee ochtenden naar de peuterspeelzaal. Ik kan nu veel meer werk verzetten en hij vindt het hartstikke leuk!! Dikke meevaller dus 🙂
Ik vind het dapper dat je deze stap hebt gezet! Niet alleen voor jezelf, maar ook voor Lana. Vooral omdat je zegt dat ze toe is aan (nieuwe) sociale contacten. Ik bedoel: je had ook de ogen kunnen sluiten en gewoon op dezelfde voet verder kunnen gaan. Zelf heb ik het geluk dat mijn zus waarschijnlijk een eigen gastouderbureau gaat starten en ik in dat geval daar mijn kind(eren) naartoe zal brengen. Toch zijn mijn vriend en ik, net als jij / jullie, van mening dat we zoveel mogelijk zelf willen doen en het liefste bij familie (onze ouders en evt. dus mijn zus) opvang zoeken voor de dagen dat het niet mogelijk is om het zelf te doen. 😉 En wij zijn nog niet eens echt met kijderen bezig. Nogmaals, ik vind het een dapper besluit en ik denk dat Lana het naar haar zin gaat hebben bij de gastouder. 🙂
Renske onlangs geplaatst…Mijn 10 meest gebruikte apps
Het lijkt me een lastige beslissing om te maken, maar wel de juiste. Niet alles kan perfect zijn zoals je zelf zegt. Maar als Lana een dag per week bij een gastouder is hoeft dat toch helemaal niet als negatief worden gezien? Ik denk ook dat het juist goed is voor de ontwikkeling van kinderen om af en toe in een andere omgeving te zijn, met andere volwassenen en om te leren (samen) spelen met andere kinderen. Jij hebt dan meer tijd om te werken dus ik zou zeggen: een win-win situatie! 🙂
Saskia onlangs geplaatst…Appartementen Thalassa – Santa Susanna
Loslaten is het moeilijkste wat er is! Ik merk zelf aan mijn dochter dat ze er op een gegeven moment aan toe zijn om met andere kindjes te slepen en het maakt de stap op een gegeven moment naar de basisschool ook een stuk kleiner. Knap van je! Maar ik ben ervan overtuigd dat zowel jij als Lana uiteindelijk beide blij worden van deze beslissing! Je kan het 😉 X
Dorien onlangs geplaatst…DEZE TIPS EN TRICS GEBRUIK IK OM MIJN OGEN GROTER TE LATEN LIJKEN!
Wat een fijn en eerlijk artikel. Ik denk dat het moederschap een grote leerschool is waar inderdaad regelmatig idealen losgelaten moeten worden.
Saskia onlangs geplaatst…Persoonlijk: Welcome To My Life! Piano, Reese’s & Netflix
Ik kan me heel goed voorstellen dat het een spannende stap is, je bent gewoon gewend haar veel om je heen te hebben. Maar zoals je zelf zegt, er zitten maar 24 uur in een dag en zeker nu je zwanger bent moet je toch ook nog proberen te genieten. Van je gezin en zwangerschap. Ik herken dat gevoel dat je alleen je ouders 100% vertrouwd, dat heb ik zelf ook dus dat wordt straks nog een dingetje.. Super goed van je, Lana gaat het vast ontzettend leuk hebben bij de gastouder:-)
Milou onlangs geplaatst…Say Hello! – Kletspraatje
Heel goed dat je dit doet! Je moet goed de balans zien te vinden wat voor jou het beste werkt, zeker nu je in verwachting bent van dametje nummer 2. Het kost gewoon veel energie om kinderen op te voeden. Ik weet er alles van met mijn dametje fulltime bij mij zonder papa in de buurt (op de papaweekenden na).
Barbara onlangs geplaatst…Wat een zaligheid!
Hoi Ik snap het helemaal, zelf ook met zes broer(tjes) zus(jes) opgegroeid met een moeder die 24/7 thuis was. Zelf geen ervaring, maar mijn moeder vond vooral toen we klein waren het al moeilijk om een nachtje weg te gaan. Ben benieuwd hoe het je vevalt. Je kunt het!
Superknap van je dat je een keuze hebt durven maken. Dat kun je ook inderdaad pas doen als je daar klaar voor bent en de keuzes redelijk kunt overzien. Je kunt niet alles en zeker niet perfect en dat hoeft ook helemaal niet. Doen wat werkt voor jou en je gezin, en vooral dat waar jijzelf je goed bij voelt. Want werkelijk voor elke keuze zijn genoeg voors en tegens te bedenken. En dan ook nog eens vanuit meerdere perspectieven. Waar het om gaat is jouw perspectief. Succes!
Knap dat je de knoop hebt doorgehakt! Het zal vast wennen zijn, maar denk voor Lana ook heel leuk om wat meer te socializen met andere kindjes.
Madelaine onlangs geplaatst…LIFE – Wij zijn verloofd!
Ik snap je verhaal volkomen het is nou eenmaal ook gewoon zo dat wij de weg volgen die onze ouders ook deden/doen. Ik denk dat het voor jezelf wel wat rust gaat geven en inderdaad zoals je zegt ga je meer genieten van elkaar als gezin. Ik zou ook opvang nodig hebben mocht het ooit zover zijn. Het lijkt me heerlijk om 24/7 bij je kind te zijn maar dat is voor ons niet realistisch rond die tijd Door werk. Werk is toch een belangrijke bron van inkomen wat je niet zomaar opzij kan zetten voor alles. Ik denk ook dat het goed is voor kinderen om ze bij een gastouder, crèche etc onder te brengen voor de sociale contacten. Fijne week kelly liefs Lisanne
Lisanne onlangs geplaatst…Diario #11
Het hele moederschap draait om los laten. En het meest waardevolle dat ik heb geleerd is dat je het als moeder allemaal niet alleen hoeft te doen. Vraag juist wel om hulp! Je bent niet alleen maar moeder van maar ook een ondernemende jonge vrouw.
Mijn dochter gaar vrij veel naar de opvang en vind het heerlijk. Zij heeft het contact met andere kindjes echt nodig en leeft op van de aandacht. Zo kan het dus ook! 🙂
Romy onlangs geplaatst…Winactie: Verjaardagskroon van Swip Swop
Wat goed van je! Zelf werk ik in de kinderopvang en heb al menig ouder met traantjes in de ogen weg zien gaan als ze hun kindje voor het eerst moeten achterlaten. Maar als je ziet hoe leuk de kinderen het vinden zijn de ouders ook snel blij! 🙂 sommige kinderen vinden dat de ouders dan te vroeg komen en willen nog helemaal niet mee naar huis enzo. Ik weet zeker dat Lana het bij de gastouder erg leuk zal krijgen.
Dita onlangs geplaatst…TAG: De Thee Tag
ik denk dat idealen meegroeien met jou als moeder. En dat je zo kan reflecteren, kan zeggen ‘jep dat was niet zo slim’, knopen kan doorhakken en het hardop durft te zeggen dat dingen anders gaan dan verwacht, dan laat je allemaal maar zien hoe je als moeder en als persoon gegroeid bent de afgelopen tijd <3
Knap van je. Ik denk dat Lana er ook doorgaat “groeien” en jij zelf natuurlijk ook. Ik moet eerlijk zeggen dat onze Juultje nu 11 maanden nog nooit ergens anders is geweest. Ook niet bij opa’s en oma’s. Niet alleen omdat ik haar niet kan of wil loslaten maar omdat ik daar 100% procent voor kan en wil gaan. Ook hebben wij dat voorrecht niet van opa’s en oma’s. Maar “perfect” willen zijn en de lat voor jezelf enorm hoog leggen dat herken ik wel. Wat kan je het jezelf moeilijk maken hè? Dapper dat jij het koers om durft te gooien.
Goed dat je los durft te laten, ik kan me voorstellen dat het een moeilijke stap is. Ik denk dat het voor Lana ontzettend fijn zal zijn, een dag met andere kindjes om haar heen. Ik merk dat onze dochter op het kdv toch ook extra dingen leert die je thuis niet kan leren
Charlotte onlangs geplaatst…‘Is het al bijna kerst?’ tag!
Wat mooi. Ik dacht juist altijd dat ik heel makkelijk zou zijn met opvang, en dat ben ik juist niet. Wel gaan ze naar hele lieve gastouder, maar verder zijn ze amper bij iemand anders 🙂
Karlien onlangs geplaatst…DIY: HALLOWEEN RANJA HEKSENDRANKJES (gastblog)
Goede keuze! Het loslaten van je kind is wat moeilijk! Zeker in het begin, maar het is deel van een proces waar alle moeders doorheen moeten! Fijn dat er zo snel een match gevonden is!
Tamara onlangs geplaatst…Een brief aan mijn ‘Pre Mom Self’
Ik denk dat dit een hele goede keuze is Kelly! Zo kun jij een dag goed besteden aan je site wat alleen maar goed is voor je werk (denk ik) en Lana legt contact met andere kindjes. Gaat ze ter aanvulling ook naar een peuterspeelzaal?
Joyce onlangs geplaatst…Joyfromjoyce weekly #25
Een heel open en eerlijk artikel Kelly! Knap dat je je verwachtingen hebt losgelaten omdat de praktijk nu eenmaal anders uitpakt. En zo is het in veel situaties met het ouderschap, je hebt een bepaalde visie of beeld van iets, maar die pas je toch enigszins aan omdat het nu eenmaal anders loopt. Knap dat je hierin meegaat en er voor kiest wat voor jou en Lana goed werkt. En kinderopvang (of gastouder, alleen heb ik daar geen ervaring mee) is hartstikke leerzaam, met andere kindjes spelen, het praten, de ontwikkeling, ze pikken heel veel op :).
Liset – Beautydagboek onlangs geplaatst…De nieuwe Etos Evening Kiss eau de toilette
Wat mooi zo’n persoonlijk artikel. Heel spannend om je kleinetje naar een ‘vreemde’ te brengen. Onze dochter gaat vanaf dat ze 1 jaar is naar de kinderopvang. Ze vind het hier fantaaastisch. Spelen met de kindjes en alle leuke leidsters. Toch vond ik het de eerste paar keer vreselijk om haar achter te laten maar dit went echt. Ze gaat er met zoveel plezier heen, echt prachtig om te zien.
Marijke I easydailyfood onlangs geplaatst…10 dingen die je nog niet wist over mij
Ik ben geen moeder maar ik kan het me wel goed voorstellen! Zelf moet ik ook eens wat idealen loslaten. Je kan het Kelly!
Annemijn onlangs geplaatst…VIDEO: Life by Annemijn bestaat 1 jaar + winacties
Wat een mooi artikel Kelly. Erg knap dat je de stap durft te zetten..
Ik heb dan nog geen kinderen, maar ik denk dat ik je goed begrijp!
Leonie onlangs geplaatst…Mamashowt: mijn favoriete mommyblogs!
Wat een mooi verhaal, geschreven vanuit het hart. En ook heel herkenbaar.
Toen ik zwanger was van onze dochter had ik een heel mooi bloeiend druk bedrijf. En had ook bedacht dat ik alles perfect zou kunnen, want he ik ben super-women. Als snel bleek dat ik zo graag bij onze dochter wilde zijn dat het hele bedrijf van ondergeschikt belang was en draaide op personeel. Dat voelde niet goed, heb het verkocht! Ben toen net als jij een klein bedrijfje aan huis begonnen en onze dochter ook 2 dagen naar een super-lief gastouder gezin gedaan. Hier waren maximaal 3 of 4 kindjes. Dat vond ze echt super leuk! En het is veel warmer en persoonlijker dan de peuterspeelzaal. Goed dat je de keuze gemaakt hebt. En goed ook dat je zulke fijne herinneringen hebt aan je eigen opvoeding. Het is tegenwoordig voor vrouwen goed dat we een positie hebben op de arbeidsmarkt, geeft daarin tegen ook veel meer stress om alles goed te laten verlopen . Je moet daarin je weg vinden . En inderdaad stukje bij beetje loslaten. En dat lieve Kelly blijft moeilijk. Onze dochter is nu 14 en is voor 1 week naar london geweest met school. Pffff blijft moeilijk dat loslaten.:-) als ik terug denk aan veel van deze loslaat momenten, eerste keer gastouder, eerste verjaardags feestje waarop jouw kind bij een ander in de auto zit, eerste keer alleen zonder jou bij een ander kindje spelen, zwemles ( let de badmeester wel goed op mijn kind) eerste dag school, eerste keer alleen naar school fietsen. eerste schoolreisje, kamp etc etc Niemand heeft ooit verteld dat ouder zijn zo mooi en tevens ook hardwerken maar ook zo intens is en je zo kwetsbaar bent als ouder, dat kan je alleen ervaren als je ouder bent! Goed dat jullie deze beslissing hebben genomen, en succes met het vinden van een heel leuk gastgezin:-)
Ik vind je een enorme bikkel en ik ben trots op je! Xx
Lifesabout onlangs geplaatst…Ik werd twee dagen lang bespioneerd.
Ik kan mij voorstellen dat het loslaten heel spannend is, maar ik weet zeker dat het goed is voor haar!
Dionne onlangs geplaatst…Happy Moments | Magische plekjes langs het strand, genoten van de zon & meer!
Dankjewel, dat zeg je heel mooi, vooral ook dat good moms have messy floors, zo is het gewoon 🙂
Dankjewel Ingrid <3 je mag me altijd mailen als je dat wil hoor 🙂 ik ben wel benieuwd wat je me wil vertellen en het is interessant om hier over te praten.
<3 dankjewel Marion
Heel mooi gezegd Josan <3
Dankjewel <3
Leuk dat je dat vraagt, de wachtlijst voor PSZ zou eigenlijk voor Lana nog een jaar zijn maar ik heb door wat schuiven qua rooster kunnen regelen dat ze op een andere locatie over een maand mag starten, ook een spannende maar mooie stap 🙂 Dankje Joyce
Heel mooi geschreven meis, en pff heel erg herkenbaar. Ik vond en vind het nog steeds dood eng om Keano ergens achter te laten wat ‘vreemd’ is. Want wat als? Pff moeder zijn is heel mooi maar ook dood eng!
angelique onlangs geplaatst…Persoonlijk | Schuldig
Ik heb nog geen kinderen, maar ik heb eigenlijk altijd wel de mening gehad dat ik mijn hopelijk toekomstige kindje op een gegeven moment toch minimaal 1 dag (of dagdeel, zover ben ik nog niet met mijn plannen haha) naar een kinderopvang te brengen. Niet om tijd voor mezelf te hebben ofzo (al vind ik daar helemaal niets mis mee en is het is natuurlijk een fijne bijkomstigheid), maar omdat ik het belangrijk vind dat kinderen in contact komen met andere kinderen (en volwassene). Ze komen ook meer contact met andere bacteriën dan thuis, hoe raar dat ook klinkt, maar dat lijkt me goed voor hun immuunsysteem. Ik vind het dus ontzettend knap van je dat je deze stap hebt genomen! Het lijkt me ook wel echt heel moeilijk na zoveel tijd om dan ineens los te laten, maar ik weet zeker dat je het gaat kunnen! 🙂
Wat een mooi verhaal Gwendy, dankjewel daarvoor. Doet me goed om te lezen, en dat je inderdaad zoveel loslaat momentjes nog gaat meemaken maar dat het ons allen sterker maakt <3
Wat knap dat je meer gaat loslaten, moeilijk maar soms moet dat. En helemaal knap dat je dit deelt met ons. Op zich denk ik dat het geen kwaad kan voor de kids, ik denk dat de moeders er altijd meer moeite mee hebben. Maar ook dit gaat je lukken!
Lieke onlangs geplaatst…DIY First B’Day! -Posters- | DIY, Baby & Feest
Lieve Kelly,
Wat een mooi artikel om te lezen. Dit geeft ons echt een kijkje in jouw leven (misschien nog meer dan dat de vlogs doen). Ik vind het zelf heel knap van je dat je er toch voor kiest om het wat losser te laten! Ik heb dit soort situaties vaak gezien toen ik in de kinderopvang werkte. Wat mijn grote tip hierin is doe het op je eigen tempo! Hoevaak ik wel niet (met toezegging van de ouders omdat ze wisten dat het moeilijk werd) een kindje uit hun armen heb moeten plukken en dat ze tot 100 keer terug naar binnen kwamen lopen en uiteindelijk met tranen naar hun auto liepen. Dit heeft zo enorm veel impact op het kind op dat moment (vaak was het na 5 min al weer weg gelukkig). Probeer dus om zulk soort situaties te vermijden door t toch te doen als je er niet helemaal klaar voor bent.
Wat ik mij wel af vraag en dat is misschien heel persoonlijk.. Maar waarom alleen naar jouw ouders en niet naar je schoonouders? Dat viel mij in je artikel wel op en ik merk het in mijn privé leven ook steeds vaker.
Zo een hele lap tekst maar lieve Kelly je doet het zo goed Lana ziet er gelukkig en tevreden uit (voor zover we d’r te zien krijgen) dus ga vooral zo door! xx
Wat fijn dat je hierover schrijft. Zelf heb ik nog geen kinderen, maar ik kan me voorstellen dat je een heleboel idealen hebt die in de praktijk toch niet zo haalbaar blijken te zijn… Kan me voorstellen dat het dan moeilijk is los te laten. Toch denk ik dat je er snel aan zal wennen, zeker als het (om te beginnen) maar voor 1 dag in de week is. Ik denk dat het voor Lana fijn zal zijn en ook goed voor haar ontwikkeling omdat ze leert omgaan met andere kindjes, in een andere omgeving leert te zijn, met andere mensen,… Als je binnenkort ziet dat het haar goed zal bevallen zal het voor jou ook best meevallen en snel wennen denk ik 🙂 Succes 😉
Kim | Kimsbloglife onlangs geplaatst…Is mijn blog wel leuk genoeg?
Ik snap je gevoelens heel goed ook al heb ik best snel besloten dat River naar een kinderdagverblijf moet. Dit is natuurlijk anders als je werkgever staat te wachten en je dus wel oppas nodig hebt. Ik snap dat je nu voor je gevoel even moet slikken maar ik denk dat je een hele goede keuze maakt voor jezelf, Lana, en je bedrijf. Ik hoop dat het je goed gaat bevallen en dat je je idealen een beetje los kan laten, hoe moeilijk het ook is.. Lana zal het vast geweldig vinden bij de gastouder en met de andere kinderen. liefs
Bibian onlangs geplaatst…Things I Like #6
Knap dat je het hier deelt. Een mentor zei ooit tegen mij; je kunt wel alles doen, maar niet alles 100% en dat is ook zo. Hulp met het huishouden is ook heel fijn 😉
Fleur onlangs geplaatst…Handleiding: favicon instellen in Blogger of WordPress
Wow zeker heel open en eerlijk hoe je erover blogt. Ik zit in eenzelfde schuitje, maar moet de twins nu wel naar een kdv brengen, gezien mijn ouders en schoonouders niet de twins zoveel kunnen opvangen. Even slikken, ik heb ze 13 maanden volledig zelf verzorgd. Ergens zal het goed zijn voor ze, maar als het aan mij zou liggen zou ik zeker thuis werken en de twins zoveel mogelijk zelf opvoeden
Sonja onlangs geplaatst…Justbymanon live: the aftermath part 2
ik weet hoe het voelt. die ideale had ik zelf ook. maar ik ben een alleenstaande moeder die ook weer naar school gaat. ik heb zelf bewust voor een gastouderbureau gekozen vanwege de huishoudelijke sfeer. het is voor je kind als thuis komen. maar dan bij iemand anders. en zelf vind ik het ook vertrouwd. en voor lana is het ook belangrijk om met andere kinderen in contact te komen. zo leert ze andere dingen. maar ook leert ze delen met andere kinderen
Precies dit. Mijn zoontje is 2 en hij heeft ook echt behoefte aan sociale contacten maarja mama is een beetje bang.
Eerlijk en mooi verhaal van je!
Knap hoor Kel, deze beslissing. Ik heb er zelf ook mee geworsteld en sinds 2 weken gaat Noor nu 1 dag in de week naar de opvang. De rest kunnen we zelf met een papa-dag en mijn ouders regelen maar sinds ik mijn nieuwe (te gekke!) functie heb moest ik ook die stap nemen om los te laten omdat het gewoon teveel werd allemaal. Noortje vindt het trouwens echt super leuk bij de opvang dus dat geeft ook rust 🙂 Succes ermee, gaat jou ook lukken! Xx
wendy onlangs geplaatst…Hoppa, je kind naar de opvang
Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal. Ik vind het wel heel knap dat je gaat kiezen voor gastouderopvang. Komt diegene dan bij jou thuis of moet Lana dan naar die gastouder toe?
Onze dochter is bijna twee en dan mag ze naar de psz, ik hoop dat dat voor mij voldoende tijd weglegt om te kunnen werken en dat dat voor haar genoeg sociale contacten brengt. Tot nu toe komt mijn moeder bij ons als ik afspraken buiten de deur heb en probeer ik de rest te doen als ze slaapt.
Tot nu toe werkt het nog goed en ik hoop ook dat het zo blijft. Ik weet niet of ik zo dapper als jou ben om haar naar een opvang te brengen..
Sheela onlangs geplaatst…Zwangerschap en de ziekte van Crohn
Ik vind het heel bekend klinken. Zelf wilde ik absoluut geen crèche of opvang, maar omdat ik nog alleenstaand was, moest het en moest ik zelf weer aan het werk. Ik merkte wel heel snel dat de kindjes het allebei heel erg leuk vonden en dat hielp mij onwijs! Heel veel succes en het komt helemaal goed, let it go 😉
Kimberley onlangs geplaatst…Bloggen en tevreden zijn
Een moedige keuze, Kelly! In het moederschap betekent het vaak loslaten. Dat begint eigenlijk al vlak na de geboorte. Op het gebied van het kindje, maar misschien nog wel meer voor ons als moeders. Heel herkenbaar verhaal! Succes!
Corrinne onlangs geplaatst…4 tips voor de herfstvakantie!
Wauw jeetje Kelly, mooi artikel. Ik voel echt exact hetzelfde als jij. Roos is nu net 1 en de keren dat ze bij mijn ouders is geweest, zijn op 1 hand te tellen. Ze heeft nog nooit gelogeerd en ik loop inmiddels een heel klein beetje op mijn tandvlees qua werk en mezelf zijn.
Ik weet heel goed dat ik Roos moet leren loslaten, het was in het begin wel velen malen erger nog dan nu. Ik wilde haar continu bij me hebben en zeker niet afgeven. Soms dacht ik zelfs “was ik nog maar gewoon zwanger, zat ze nog maar in mijn veilige buik. Dan kon verder niemand bij haar en kon ze overal met mij naartoe zonder dat er echt iets kon gebeuren.” Wat een onzin natuurlijk. Dat is er nu helemaal uit hoor. Ik zie hoe ze geniet van aandacht van anderen, en zie dat dat ook goed voor haar is. Ik was bang dat ze snel eenkennig zou worden omdat ze altijd bij mij is maar dat is helemaal niet zo. Het is een onwijs sociaal kind, dus dat heeft er gelukkig niets mee te maken.
Maar dat van een gastouder vind ik dus ook echt een enorme stap, ik snap je dus zo goed! Toch zijn ook wij dit nu aan het overwegen omdat ik gewoon niet (meer) goed aan mijn werk toekom thuis als Roos de hele dag om mij heen is.
Heel veel succes en ik ben heel erg benieuwd hoe het gaat en hoe jij je daar straks bij voelt. Houd je ons op de hoogte? Lieve groetjes X
Suus onlangs geplaatst…Tips voor een soepele eerste verjaardag
Heel goed dat je hulp durft in te roepen. Als je een klik hebt met de gastouder, ben je er zo aan gewend en je dochter zal het waarschijnlijk alleen maar leuk vinden om met andere kindjes te spelen!
Joke | Studiomam.nl onlangs geplaatst…Hallelujah, onze baby slaapt door! Genieten maar!
Goed dat je hulp durft in te roepen! Je dochter zal het vast erg geweldig vinden bij andere kindjes! Mijn kids gaan al een hele tijd naar de kinderopvang en staan echt te springen om daar te spelen met anderen. Je moet zelf even wennen, maar zeker als je een klik hebt met de gastouder, komt het vast allemaal goed!
Joke | Studiomam.nl onlangs geplaatst…Hallelujah, onze baby slaapt door! Genieten maar!
Sorry maar ik snap niet zo goed waarom je dit verhaal hier weer aanhaalt? De mensen die het destijds gevolgd hebben begrijpen vast wel dat Kelly er naar verwijst in haar artikel. Beetje raar dag je het nodig vindt om het nog een keer te noemen. ‘Waardoor iedereen’ is ook nogal een heftige uitspraak, denk je ook niet? Of kan jij voor iedereen spreken?
Kelly, geweldig artikel zo! Ik denk dat je veel gevoelens omschrijft die heel veel moeders herkennen. Ik volg je graag en bewonder je positiviteit. Het zal zeker niet makkelijk zijn al alles goed te willen doen, en dan nog zwanger ook! Keep up the good work!
Mooi en eerlijk artikel Kelly! Je komt terug op wat je eerder dacht en zei maar je kijkt ook (met de ervaring van nu! niks mis mee!) waar je nu in het leven staat… gaat vast helemaal goedkomen met Lana en de gastouder als je er ook een klik mee hebt!
Ik als gastouder kan alleen mar toejuichen hoe je dit aanpakt, Kelly. Even mooie balans tussen thuis bij mama/papa en een veilige, persoonlijke manier van kinderopvang bij de gastouder. Persoonlijk vind in gastouderopvang ook een goede voorbereiding op peuterspeelzaal en basisschool, kinderen ontwikkelen los van papa en mama een stukje zelfstandigheid en again daardoor op den duur meestal zelfverzekerd naar school. Lana krijgt het vast erg naar haar zin bij de gastouder. ☺️
Mooi dat je dit verhaal durfde te delen, ik geniet altijd erg van je blog!
Fijn, zo’n iPad die zelf woorden veranderd midden in een verhaal… Mar = maar, even = een, again = gaan.
Ik geloof echt dat het voor zowel kind als ouder goed is als ze niet continu samen zijn. Wij hebben ook een gastouder voor 1 dag in de week en verder gaat ons zoontje naar mijn vader en stiefmoeder. Wij hebben ook een enorme klik met de gastouder en ik kan er echt van genieten hoe lief zij voor hem is en hoeveel lol hij daar heeft met de andere kindjes. Dat is ook een belangrijk aspect natuurlijk. Thuis is ie alleen en daar is het een dolle gezellige boel! Gelukkig heb ik er geen moeite mee overigens om hem los te laten, want ik houd ook heel veel van mijn werk en zou dat niet kunnen en willen missen. Goed dat jij nu ook die stap hebt genomen. En zo zie je maar weer, je leert elke dag wat nieuws ! Helemaal als moeder!
Nicole @ Everyday-Life.nl onlangs geplaatst…‘Is het al bijna kerst?’-tag
In het begin zal het moeilijk zijn en ook Lana zal er aan moeten wennen. Maar als jullie eenmaal een beetje gewent zijn. Is het voor beide wel fijn. Zo kan Lana haar sociale kant nog beter ontwikkelen en heb jij even tijd voor jezelf om even lekker te genieten of dingetje te doen die normaal met de kleine niet zo makkelijk gaan. Het is in het begin wel even dat je denkt pfff… Zit ik hier dan alleen. Wat zal ik eens gaan doen? Maar dat is normaal. En natuurlijk wil je als moeder zijnde niet zeggen dat het even lekker is zonder je kleine in de buurt. Maar het is geen schande, jij hebt ook je rust nodig. Vooral nu er ook een tweede opkomst is. En Lana heeft ook veel meer aan een moeder die uitgerust is. Je mag trots op jezelf zijn. Je bent ontzettend goed voor Lana. Dat zal zij later ook zeggen, dat weet ik zeker. Je bent een kanjer van een moeder!
Lilian onlangs geplaatst…That’s me 5#
Ik wil op zowel het artikel van Kelly reageren als op deze comment van Suus, want wat je beschrijft van het ‘was ik nog maar zwanger’ had ik ook heel erg. Inmiddels is dat wel minder, maar ik vind het ook nog steeds lastig om Melle weg te brengen. Ook het gevoel van iemand anders ermee opzadelen. Als ik in september nog een nieuwe studie wil gaan beginnen dan zal dit vrijwel onmogelijk zijn zonder opvangmogelijkheid en dat vind ik echt wel even slikken! Ik had gedacht dat dit naarmate Melle ouder zou worden dit minder zou worden, maar eigenlijk ben ik wel een beetje bang dat dat over een jaar nog steeds zo is en dat ik nog steeds het “van mij!!!!!” gevoel heb.
Jennifer onlangs geplaatst…4 mijl van Groningen 2015
Knap hoor! Ik heb precies hetzelfde gevoel, maar mijn kinderen gaan wel drie dagen naar de opvang. Ik heb de luxe niet van de keus om niet of thuis te werken. Ik doe wat het beste is, maar heb daar toch regelmatig moeite. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Nou ja, dat we ons als moeder zorgen maken over het welzijn van de kinderen is vooral een goed ding, toch?
Mooi om te lezen. Ik heb ook moeite gehad met loslaten. En vind het nog steeds moeilijk om extra oppas te vragen. Ben het liefst elke dag met mn dochtertje. Maar loslaten is soms juist heel goed. Voor jou maar ook voor Lana. Ze gaat het vast geweldig vinden. Spannend voor je. Dat snap ik. Maar geniet er ook maar van.
Groetjes Patricia
Heel herkenbaar stuk, moeder zijn kan soms zwaar zijn en ook mij lukt het niet zoals mijn moeder het vroeger deed.. wij hebben inmiddels hulp in de huishouding, ik ben nou eenmaal geen fantastische huisvrouw maar heb wel hoge hygiene eisen omdat mijn zoon altijd op de grond speelt etc.
Een blije moeder is heel belangrijk en hoe je dat bereikt is voor iedereen anders.
Benella onlangs geplaatst…Recept: Vegan Quesadillas
Heel mooi en oprecht geschreven. Ik denk dat elke mama wel moeite heeft met loslaten. Ik vind het ook superlastig om mijn kleine meisje ‘achter te laten’. Ik weet dat ze in goede handen is, maar zou het liefst haar de hele dag om me heen willen hebben. Maar zoals je zegt; contact met andere kindjes is ook heel belangrijk. Ik weet zeker dat Lana het super gaat hebben bij haar gastouder!
Eline onlangs geplaatst…De leukste winterjassen voor meisjes
Leuk dat je voor een gastouder gaat! Ik werk zelf als gastouder bij de kindjes thuis en ik merk dat het voor kinderen heel veel rust geeft dat ze overdag of na school gewoon lekker thuis zijn (met of zonder vriendjes) en lekker met eigen spullen kunnen spelen. En van de ouders krijg ik vaak te horen dat het voor hen heel erg fijn is dat ze niet om 6 uur nog langs het kdv en de bso hoeven rijden.
En ik vind het zelf als gastouder veel leuk dan werken op de kinderopvang (heb ik ook 3 jaar gedaan), omdat ik nu veel meer één op één met de kindjes werk en echt een hele leuk band met ze opbouw (de kindjes vragen regelmatig of ik savonds blijf eten en waarom ik nou niet meega op skivakantie). Goede keus denk ik! Maar snap wel dat het lastig is om je kindje los te laten inderdaad.. lijkt mij ook lastig!
Janouk onlangs geplaatst…Winterjassen
Heel knap. Mijn dochter is bijna 5 maanden oud en samen met manlief besloten om te doen waar we allemaal gelukkig van worden. Ik blijf dus eerst thuis en zorg voor haar. Daarnaast geef ik nog workshops en ben ik een nieuwe blog gestart. Ik merk dat dit voor nu de fijnste oplossing is voor ons allen, het is goed te combineren en qua tijd kan ik goed planmatig en strak werken. Maar misschien denk ik daar over anderhalf jaar wel heel anders over. Ik ben van mening dat je moet doen wat je echt gelukkig maakt en goed voelt!
Pfoe, herkenbaar hoor. Dan wel niet wat opvang betreft, maar wel het loslaten van bepaalde idealen. Ik wilde per se lang borstvoeding geven, wist gewoon zeker dat ik dat minimaal een jaar ging doen. Vanaf dag 1 ging het gewoon niet vanwege allerlei vervelende redenen. Ik heb 3 maanden lang elk uur gekolfd, ‘s nachts 2 keer. En toen kon ik niet meer.. Het voelde (en voelt nu nog steeds) zo erg als falen! Maar de werkelijkheid loopt gewoon vaak anders dan je van te voren in gedachten hebt. En dat is soms best moeilijk. Onze dochter is net zo oud als Lana en gaat 1 dag per week naar de opvang. Het zou bij ons niet per se nodig zijn als we zouden schuiven met werktijden enz maar voor haar is dit echt de leukste dag van de week! Het is idd vaak je eigen gevoel dat het lastig maakt.. Sorry voor mn lange reactie, conclusie: herkenbaar dus. Gaat vast goed komen!
Mee eens! Niet echt een top opmerking Shirley
Zo herkenbaar, al ben Ik een sahm en heb de kids nooit weg hoeven brengen omdat ik moest werken.
Het hele moederschap komt het ‘loslaten’ van je kinderen terug. Mijn kids zijn 12, 10 en 9. Bv iedere keer als ze na de zomervakantie weer voor t eerst in de schoolbus stappen (hier in Canada) krijg ik weer die brok in mijn keel. De kunst is dat je ze de basis meegeeft, dat ze weten wat ze moeten doen in verschillende situaties en dat ze zich veilig voelen enz.
Echt, je staat nog maar aan t begin, er komen nog zo veel loslaat-momentjes en echt: they suck!!
Veel succes met alles, fijn dat je hubbie je zo geweldig support!
Loslaten… ik kan me heel goed voorstellen dat je vantevoren een plaatje in je hoofd had van het moederschap en dat je niet alles volgens dat mooie plaatje kunt (of wilt) uitvoeren.
Ik vind het een moedig besluit van jullie om Lana voor een dag naar een gastouder brengt. Ik hoop (en verwacht eigenlijk ook wel) dat ze het even leuk gaat krijgen als alle andere kindjes van de reageerders hierboven. Het zal even slikken zijn als je haar de eerste keer achter laat, maar dit betekent echt niet dat je een slechte moeder bent. Het is goed dat je ook aan jezelf denkt.
Wat ik misschien, zelfs voor het moederschap al, heb geleerd is dat je als moeder niet alle ballen hoog kunt houden. En dat verwacht ook niemand van je..
Ik heb een zoontje van bijna 2, werk 4 dagen per week en mijn zoon gaat 4 dagen naar de opvang. Daarnaast heb ik 1x per week een hulp in de huishouding, zodat ik de dagen die ik thuis ben, met mijn zoon kan doorbrengen. Zodra hij op bed ligt ga ik sporten op de fitnessapparatuur in mijn huis, het sportschoolanbonnement heb ik opgezegd. Als ik vrij ben, zijn we thuis als hij ‘s middags slaapt en daaromheen plannen we ons leven. Dit geeft hem rust en uiteindelijk ons. Zo maakt iedereen zijn eigen keuzes.
Prachtig artikel! Ik had van tevoren ook hele ideeën over de opvoeding en hoe ik voor mijn kind wilde zorgen. In de praktijk blijk ik dingen echter vaak anders aan te pakken dan gedacht. Je weet gewoon niet wat er op je pad komt (bijv. een mooi, bloeiend bedrijf!) en hoe je bepaalde dingen ervaart. Iedere moeder is ook weer anders en dat is juist zo mooi! Mijn kind is vaak een ‘levende’ spiegel voor me. Ik stress, hij stress. Ik laat hem niet los, hij mij daardoor ook niet etc. Een waardevolle leerschool :).
heel mooi geschreven en zo herkenbaar, mijn meiden zijn wat ouder maar toen ze kleiner waren dito verhaal en ja geloof het of niet hier glommen de vloeren en nog hahah kon dat niet loslaten en nog niet, de opvoeding heb ik wel alleen gedaan omdat er geen opa en oma meer zijn en familie te ver woont dus even oppassen bij een iemand anders zat er niet in. en ja dan het loslaten van het kindje zelf och weet nog wel dat ze naar de psz gingen hahahah ik huilde harder dan het kind, nu zijn ze 11 en 12 kel en heb het nog!! ze gaan alleen dingen ondernemen ect en dan hou ik me hart vast dus dat loslaat verhaal zal je als mama zijnde nooit helemaal los kunnen laten :). de perfecte moeder of ouders bestaan niet klaar en ieder doet het op zijn eigen manier maar ik geloof wel dat elke ouder het zelfde mee maakt
rachel onlangs geplaatst…#vlog 19 oktober 2015
Ik vind het heel knap van je. Goed ook, voor Lana en voor jou. Ik vind dat iedereen zelf moet weten hoe je opvang regelt, maar als ik bijvoorbeeld naar mijn nichtje van 2 kijk, dan zie ik een ongezond patroon. Zij zit 5 dagen per week bij opa en oma als oppas en is totaal wereldvreemd. Ze leert niet delen en spelen met leeftijdgenootjes en kent alleen haar ouders en opa en oma. Een kinderdagverblijf zou zoveel beter zijn voor haar, is mijn mening. Mijn meisjes gaan vanaf december een dag per week naar het kinderdagverblijf, ze zijn dan 5 maanden. Het zal moeilijk zijn ze achter te laten maar ik vind het egoïstisch om ze thuis te houden.
Carlijn onlangs geplaatst…Stralende basismake-up met alleen concealer
Wat knap van je en zeker een goede beslissing hoor. Mijn zoontje ging 2 dagen per week naar mijn schoonmoeder en 1 dag per week naar mijn eigen moeder. Ik wilde hem absoluut niet bij een KDV of gastouder brengen. Toen mijn moeder afgelopen juli plotseling overleed, moesten we wel. We konden moeilijk mijn schoonmoeder 3 dagen ‘belasten’ met de opvang van ons zoontje. Goh wat was het moeilijk om de eerste keren je kleintje weg te brengen, hij huilen, ik huilen, maar nu een paar maanden verder heeft hij het zo ontzettend naar zijn zin, een hele goede stap hebben we gezet, helaas om een minder leuke reden, maar voor de ontwikkeling is het goed!
Ikzelf kan nooit voor mijn dochter zorgen aangezien ik fulltime werk. Nu gaat ze naar school, maar ik kan haar nooit halen. Vroeger ging ze 4d/week naar de crèche. Ik vrees dat niet iedereen de luxe heeft om zelf voor zijn kind te zorgen. Ik moet wel fulltime werken, om haar en ons nu én later een mooi leven te geven. Ben stiekem wel jaloers op thuiswerkende mama’s, maar doe mijn job ook heel graag en weet zeker dat mijn dochter en man ook fier op me zijn omdat ik zo hard werk. De tijd samen probeer ik dan echt te genieten. En inderdaad dat loslaten is heel herkenbaar, ik wil én fulltime werken, én een mooi en proper huis hebben, én er goed uitzien, én tijd hebben voor mijn dochter én én én…. 😉
Ach, dit is typisch Shirley hoor 😉 Even iemand anders een klap na geven.
Triest hoor. Waarschijnlijk om haar eigen keuzes te rechtvaardigen.
En altijd even naar haar eigen site refereren.
Heel goed van je dat je gewoon de stap zet! Al het begin is moeilijk en als he gewend bent wil je vast niet anders!
Kim onlangs geplaatst…Boodschappen 20-10-2015
Klopt het dat Lana dan 3 dagen per week ergens anders is? 1 dag gastgezin, 1 psZ en 1 dag bij je ouders?
Xx
Helaas is het zo dat je niet alles kunt blijven doen, of in ieders geval niet perfect. En dan moet je inderdaad keuzes maken en die zijn niet altijd even gemakkelijk.
Dit is al een hele stap en zal nu misschien moeilijk voelen, maar ik denk dat je uiteindelijk zult merken dat het toch wel wat rust zal geven. Dat hoop ik tenminste voor je.
Aukje onlangs geplaatst…Met de kinderen op stap: De Groene Poort