Personal: Papa Yannick vertelt; De geboorte van Lana

79 reacties / LIFESTYLE, MOEDERSCHAP, PERSONAL, ZWANGERSCHAP / Door

Mijn vriend Yannick vroeg mij of hij zijn verhaal mocht delen op mijn blog over zijn ervaringen met de geboorte van Lana, de spoedkeizersnede en het vader worden op zo’n snelle abrupte manier. Ik vond dit een heel leuk idee. Hij heeft het voor me uitgeschreven en ik pinkte hier een hoop traantjes bij weg. Wie weet helpt dit verhaal ook andere papa’s en papa-to-be’s, want vader worden is ook een emotioneel proces.

Yannick: ” Het is vrijdag 11 oktober, vandaag moet ik in de ochtend werken om in de middag naar de bruiloft te gaan van mijn nicht en haar vriend. Ik lig nog in bed en draai me nog even om tegen Kelly aan.  Ik voel trots aan de buik van Kelly en roep “ Goedemorgen Lana, goedemorgen meisie van me. Kelly wordt op dat moment wakker. We kijken elkaar trots aan. Wat een goed moment om de dag mee te beginnen. Ik zeg tegen Kelly dat ik naar mijn werk ga en geef de buik van Kelly een dikke zoen. Die avond hebben we een bruiloft, en na een kort slaapje komt Kelly binnen. De avond was erg geslaagd en ik heb kelly zien dansen, zingen en kletsen. Het was alsof ze energie over had.  Na het feest zijn we als een blok gaan slapen. ” 

Zondagavond 13 oktober  zat ik op de bank voetbal te kijken en Kelly zat aan de tafel, te werken aan haar blog. Op een gegeven moment hoor ik haar zeggen dat ze veel last heeft net onder haar BH bandje, alsof onze dochter verkeerd en te hoog in de buik lag. Ook zei ze dat ze last had van harde buiken, opgezwollen enkels. Zonder dat ik het wist zocht ze haar klachten op het internet. Hierop riep ze tegen mij dat ze even naar het ziekenhuis wilde bellen, gewoon voor de zekerheid. Het personeel wist niet precies wat ze ermee aan moesten en vroegen ons om langs te komen.

In het ziekenhuis in Den Bosch kregen we een kamer aangewezen, waar Kelly zou worden onderzocht. Ik dacht dat het een gewone controle zou worden en dat we weer snel naar huis konden gaan. Rond 22.00 uur, kwam de gynaecoloog de kamer binnen. Die vertelde dat ze bloed wilde prikken bij Kelly en haar bloeddruk gingen meten. Ook zei de gynaecoloog dat we rekening moesten houden dat Kelly zou overnachten in het ziekenhuis.  Op dat moment zag ik dat Kelly in haar gezicht veranderde. Ze zag er moe en bleek uit. Toen begon ze ineens een beetje te trillen. Ik vroeg haar of ze het koud had. “Nee”, antwoordde ze.

Een uur later kwam de gynaecoloog weer binnen met bloeduitslagen. Ze zei dat Kelly’s bloeddruk veel te hoog was en dat uit bloedonderzoek bleek, dat Kelly een zwangerschapsvergiftiging ontwikkeld had met het HELLP-syndroom. Het was allemaal een beetje vreemd om te horen, want ik dacht nog steeds dat we naar huis zouden gaan. Ik vroeg de gynaecoloog hoe ze de vergiftiging moesten tegen gaan. Ze zei dat ze daarvoor het kindje moesten gaan halen. Meteen kreeg ik het warm en benauwd. Kelly riep tegen mij dat we vanavond papa en mama worden. Ik kijk weer naar Kelly en zie dat ze snel achteruit gaat. Ik zie dat ze hevig begint te trillen. “Dat komt door het HELLP-syndroom”, zei de gynacoloog. Ze vertelde  dat ze met een spoedkeizersnede onze dochter gaan halen.  Alles wat er verder aan informatie naar mij werd verteld, ging langs mij heen. Ik was gewoon overdonderd, maar wel rustig.

Rond 23.15 uur, werd Kelly door een aantal dames meegenomen richting de operatiekamer. Ik volgde braaf een dame, die mij begeleidde naar een ruimte waar ik mijzelf kon omkleden. Ik keek door een raam van een andere deur en zag het bed waar Kelly op lag in de operatiekamer staan. Ik zag door het raam een aantal mensen heen en weer lopen met van alles in hun handen. Op dat moment dacht ik aan Kelly, hoe zij zich moest voelen en de spanning die erbij komt.  Ik hoor ineens een vrouwelijke stem roepen dat we naar binnen kunnen gaan. Binnen zag ik Kelly liggen. Kelly lag afgeschermd van hoofd en lichaam. Ik ging op een kruk zitten, die bij haar hoofd stond. Ik was zenuwachtig, maar ik moest snel opletten, want de operatie begon. Ik hou Kelly bij haar hoofd vast en zeg dat ik bij haar ben. Ik zag dat Kelly niets  kon zien door het scherm en ze lag er hulpeloos bij. Ik vraag Kelly hoe het gaat en kalmeer haar. Ze zegt dat het voelt alsof iemand over haar buik loopt.  Opeens hoor ik een stem roepen dat ‘Papa’ mag opstaan. Ik sta op en zie een open wond, waar een donkerharig kopje uit komt. Kelly vraagt of ik onze dochter kan zien. “Ik denk het wel” zei ik tegen haar. Ik zag dat de gynaecoloog onze dochter eruit nam, waarop ik een paar krijsjes hoor van onze dochter. Ik hoor Kelly huilen en kijk naar haar.  Ik zag dat ze haar dochter wilde vasthouden, helaas mocht dit nog niet. Ik kijk hoe dat kleine lichaampje word meegenomen naar de couveuse. Daar werd ze schoongemaakt en gecontroleerd. Gelukkig hoor ik van de verpleegsters dat alles goed gaat met onze dochter. Nadat onze dochter is gecontroleerd mocht ik haar eventjes meenemen naar Kelly. Ik liet Kelly onze dochter zien en zei dat we mooi werk hadden verricht. Om 00.08 uur, op 14 oktober is Lana geboren.

De verpleegster nam mij vervolgens mee uit de operatiekamer. Kelly wordt daar nog gehecht en stabiel gebracht met medicatie. Lana werd in de couveuse meegenomen naar de couveuseafdeling. Ik zat even later alleen op de  couveuseafdeling met Lana. Ik kijk verliefd naar mijn dochter en ze kijkt half slaperig naar mij. Lana is zo mooi, klein en rustig. Lana heeft met haar handje mijn wijsvinger vast, alsof ze mij wil troosten. Ik mis natuurlijk iemand. Ik kijk om mij heen en zie Kelly niet. Ik voel mij verdrietig. Ik wil dit geluk en wondertje delen met mijn lieve Kelly. Ik kijk weer naar Lana en zie Kelly terug in mijn dochter. ‘Mama is er toch bij’  zeg ik tegen Lana. Uren later mag ik samen met Kelly bij Lana gaan kijken, we zijn heel gelukkig.

Het is maandag 14 oktober! BEN IK PAPA GEWORDEN?

” Lieve Kelly! Ik schrijf mijn verhaal niet alleen voor andere om te lezen en te begrijpen, maar ook om te laten zien hoeveel respect Lana en ik hebben voor jou, na wat je hebt meegemaakt. Je hebt naar jezelf geluisterd, gevochten en gewonnen. Dat toont moed en kracht! Ik kan mij geen betere moeder wensen voor mijn dochter en Lana kan zich geen betere partner wensen voor haar papa. Het was een onbekende start, maar wel een waar we de rest van ons leven van gaan genieten. Bedankt Lieve schat voor het geluk wat je mij brengt en hebt gebracht. Ik hou van je!!! ” 

Zo zie je maar dat het voor de papa ook ontzettend veel impact heeft. Lief dat Yannick dit met jullie wil delen. We zijn erg benieuwd naar jullie reacties. Laat dit verhaal vooral ook lezen aan papa’s en toekomstige vaders. Een geboorte is niet niets, en als man kan je snel een machteloze rol hebben, terwijl je juist heel veel kunt betekenen. We zijn benieuwd naar jullie reacties op zijn verhaal, laat deze achter in de comments van dit artikel.

Volg mijn blog via Bloglovin’ 

Volg mij via Bloglovin', Instagram of Facebook of Youtube.


Meld je gratis aan voor de Kel-E-Mail en ontvang toffe bonussen, exclusieve content en elke twee weken een feestje in je mailbox

 

dit veld niet invullen s.v.p.

79 gedachten over “Personal: Papa Yannick vertelt; De geboorte van Lana”

  4. Nadia

    Wat bizar lijkt me dat ook om mee te maken vanuit vaders kant, dat het ineens zo slecht gaat met je vriendin en dat je halsovrkop vader wordt. Mooi geschreven!

  17. Joyce

    Zo. Deze blog komt even binnen..
    Wat is het mooi geschreven en wat fijn dat Yannick op deze manier ook zijn verhaal kwijt kan.

  19. Manon

    Wat een mooi en ontroerend verhaal… Wees maar blij met zo’n vent Kelly (maar dat ben je natuurlijk al). Zo lief <3

  23. Joyce

    Wauw Kelly en Yannick! Wat een prachtig verhaal, zo mooi geschreven. Tussendoor moest ik een paar keer stoppen met lezen omdat ik niks meer zag door mijn tranen.

    Ik ben blij voor je Kel, dat je zo’n lieve vriend hebt en zo’n lieve papa voor Lana! De liefde spat ervan af!

    X
    Joyce onlangs geplaatst…Blogmas: Onze kerstboomMy Profile

  24. Suzanne

    Yannick. Als eerst wil ik jou vertellen hoe trots ik ook op jou ben. Hoe zo’n geweldige papa jij bent voor Lana maar ook dat Kelly zich geen betere vriend heeft kunnen wensen! Ik ben super trots op jullie en bedankt dat ook jij je verhaal hebt willen delen! X
    Suzanne onlangs geplaatst…Philosophy PurityMy Profile

  26. Hester

    Ik liet bij het lezen van dit prachtige stuk ook een paar traantjes. Zo mooi geschreven en wat een impact moet dit op jullie hebben gehad maar wat gaan jullie er mooi mee om. Ik weet zeker dat jullie geweldige ouders zijn.
    Hester onlangs geplaatst…Hardloop updateMy Profile

  27. Janneke

    Heel mooi! Je hoort voornamelijk verhalen van de mama’s en het is prachtig om het van de andere kant te lezen. Trotste papa 🙂

  29. Jessie

    Wat prachtig. Ik kreeg rillingen tijdens het lezen want het is zo ontroerend. En inderdaad prachtig om de kant van de vader te lezen want zij beleven zo een gebeurtenis natuurlijk anders dan een moeder.
    Jessie onlangs geplaatst…My Perfume CollectionMy Profile

  41. Lisette

    Wauw wat mooi geschreven! Ook heel mooi om het ook van deze kant te bekijken. Want voor je vriend is het ook ontzettend heftig om mee te maken. Ik wil jullie heel veel geluk wensen met zijn drietjes!

  42. Gwen

    Mooi!!! Om ook papa’s kant vh verhaal te lezen. Lijkt me moeilijk om je vrouw zo hulpeloos te zien en al helemaal zo snel-snel als alles bij jullie ging. En wat een lieve foto zeg!!!
    Gwen onlangs geplaatst…Een geplande keizersnedeMy Profile

  45. Christine

    Wat mooi en lief geschreven… kreeg er tranen van in mijn ogen.
    Als man is het natuurlijk ook niet niks om mee te maken, vooral zo onverwachts!

  46. Lonneke

    Wauw, echt heel mooi geschreven! Ook ik had een paar tranen weg te pinken! Wat heftig dat Lana ineens geboren moest worden, maar fijn dat alles goed is gegaan! Ik kreeg vooral tranen bij het stuk dat alleen je vriend bij Lana mocht zijn! Want als moeder lijkt het me ook heel fijn om je pasgeboren kindje vast te houden!
    Veel plezier en geluk voor jullie alle drie! <3
    liefs!

  47. Lara

    Super mooi en heftig verhaal. Ik ben niet meer zo origineel als ik zeg dat ik er een traantje bij moest wegpinken, maar het is toch echt zo! Ook grappig om te zien dat Lana precies hetzelfde haar als haar papa heeft 🙂 Veel geluk met z’n drietjes toegewenst!

  49. Susanne

    gewoon een woord; WAUW. Zo mooi en intens geschreven. Petje af! En die foto, ik krijgt er echt een hele grote glimlach van, so sweet!

  50. Sabine

    Pfff! Ook hier een aantal tranen en een brok in mijn keel. De liefde en trotsheid spat van zijn verhaal af! Wauw! Heel bijzonder. Ook al weet je dat je papa en mama gaat worden, het moet overdonderend zijn als dat veel eerder gebeurd dan je in eerste instantie verwacht. Heel lief verhaal!

  56. Maai

    Wouw. Ik heb nog nooit geloof ik op je blog gereageerd maar lees het wel. Deze keer kom ik er echt niet onderuit. Zit hier met tranen over mijn wangen het verhaal te lezen. Wat mooi dat papa zijn verhaal zo kan opschrijven. Kippenvel! Respect voor jullie allebei! Heel veel liefs Maai
    Maai onlangs geplaatst…Feel good shop log #1My Profile

  57. Daniëlle

    Wat een mooi verhaal… ik kreeg er tranen van in m’n ogen! Lijkt me ook heel speciaal voor hem om Lana voor het eerst te zien, maar ook moeilijk dat hij je zo heeft gezien!

  58. Diana

    20 jaar gelee kwam mijn zoon, mama mag Yannick bij ons spelen. het waren 2 tegenpolen, maar het werden vrienden voor het leven. Ik zag yannick opgroeien, als een rustige lieve jongen, en dacht nog, Yannick het meisje dat jou krijgt mag zich zeer gelukkig prijzen. en gelukkig werd het een lief meisje. Je vriend is nu zelf papa en een hele trotse papa, het is een schitterend, heftig en ontroerend verhaal, en zo besef je ook hoe kwetsbaar een leven is. heb wel een paar keer moeten slikken, zo mooi. Ik wens jullie heel veel geluk en liefde saampjes, maar dat zit wel goed bij jullie. xxx

  60. Lilly

    Wat is je vriend sterk zeg. Hij is er goed mee omgegaan, en wat heeft hij dit mooi geschreven, ik kreeg ook bijna een tranen. Ook vind ik de foto lief, lana lijkt veel op haar vader.

  61. xPuceX

    Heel mooi geschreven stukje. Fijn dat jullie dit met ons wilde delen en bravo voor je vriend, hij verwoord zich erg goed. Ik vind het altijd zo jammer dat bijna alle aandacht rondom de zwangerschap en geboorte naar de mama gaat. Papa’s lijken soms zo hulpeloos langs de zijlijn te staan en niemand die het ziet. Helaas, mijn vriend kan (nog) niet voldoende Nederlands, ik had hem graag dit mooie stukje laten lezen.

  62. Patricia

    Wat super lief dat hij dit met ons wilde delen, ik heb met tranen in mijn ogen en kippenvel over mijn lichaam zitten lezen.
    Mijn vriendinnetje heeft diabetes type 1 en wil graag een kindje maar het lukt niet om d’r insuline onder controle te krijgen. Ik hoop zo dat zij dit ook ooit mag meemaken.
    Patricia onlangs geplaatst…MAC MSF Natural in Medium PlusMy Profile

  63. blogsvanmiranda

    Wat heb jij een ontzettend lieve vriend en Lana een lieve papa, heel bijzonder om dit zo te lezen en ook ik moest een traantje wegpinken. Er word altijd maar aan de mama,s gedacht als dit zo plotseling gebeurt en het niet zo goed gaat, maar de papa,s zijn er ook nog.
    blogsvanmiranda onlangs geplaatst…Wat doe jij in het dagelijkse leven?My Profile

  64. annouska

    Zo heel af en toe krijg ik echt een brok in mijn keel en loopt er een traan over mijn wangen omdat ik gelukkig ben. Of zoals nu gebeurde, iets onbeschrijfbaar maar toch blijkbaar in woorden op een blog uit te rukken moois zit te lezen.

    Wat ontzettend mooi geschreven Yannick. Ik vind het vooral ook bijzonder dat het jou idee was om te schrijven!! Kelly je hebt echt een wereld man ontmoet als ik het zo mag lezen!
    annouska onlangs geplaatst…Lists: Nee gewoon echt niet.My Profile

  68. Pingback: De Baby ABC tag van Kelly Caresse | Kelly Caresse

  69. Pingback: Filmpje: Mijn vriend Yannick beantwoord jullie vragen | Kelly Caresse

  70. Pingback: Mama lifestyle blog | Ode aan de lieve papa Yannick - Mama lifestyle blog

  71. Roos

    via je lieve vaderdag blogje kwam ik op dit blogje. Wat heeft hij het lief en mooi opgeschreven hoe hij het ervaren heeft. de tranen stroomden over mn wangen. Natuurlijk zullen mijn hormonen er ook wel aan mee gewerkt hebben (16w zwanger van baby2.0) maar toch. Zo waardevol om ook vaders kant eens te kunnen lezen, misschien moet ik mijn vriend ook eens vragen op te schrijven hoe hij de vroeggeboorte van onze zoon ervaren heeft..
    Roos onlangs geplaatst…Vele gezichtenMy Profile

  74. Sandra

    Zo lief! Heel interessant om ook eens de kant van de papa te lezen, kan me voorstellen dat het zware en bange uren voor jullie waren!
    Sandra onlangs geplaatst…High TeaMy Profile

  78. Dees

    Zelf ook te vroeg bevallen het stukje dat yannick schrijf dat hij alleen in met lana sprongen de tranen in mijn ogen. Zo was ik na de bevalling mijn vriend kwijt hij zat ook bij mijn dochter! Wss herkend hij dat stukje wel en weet zeker dat het hem ook zou raken!
    Dees onlangs geplaatst…Robinn blog: Favoriete knuffelMy Profile

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.