‘Schat, zullen we voor een kindje gaan?’ Wanneer zeg je dat tegen elkaar en besluit je om zwanger te willen worden? Als een relatie hebt en je hebt samen een kinderwens dan zal ooit de zin ‘schat, zullen we aan kinderen beginnen’ aan bod komen, althans wanneer je gepland zwanger wilt raken. Een zin die je uitspreekt als je er klaar voor denkt te zijn. Klaar zijn om papa of mama te worden, of je dat echt helemaal kunt zijn? En hoe ben je daar klaar voor? Daar zal ik later nog iets over schrijven. Het was 11 februari 2013 en ik zei tegen mijn lief: ‘schat, zullen we aan kinderen beginnen’. Als in, op korte termijn. Een wens die we al veel eerder besproken hadden maar er waren nog genoeg redenen om het uit te stellen. Mijn vriend wilde ook graag jong papa worden zoals ik al in mijn ‘waarom ik jong mama wilde worden‘ artikel zei. Het was nu wachten op het juiste moment, het moment dat we tegen elkaar zouden zeggen: en nu beginnen we eraan. Disclaimer: Houd je niet van dit soort gepraat over menstruaties, zwangerschappen en hoe dat allemaal gaat, klik dan vooral weg. Ik ben me er bewust van dat dit voor sommigen een taboe onderwerp is maar ik wil dit onderwerp graag bespreekbaar maken voor hen die dit interessant vinden.
‘Schat, zullen we voor een kindje gaan?’
Een jaar geleden, op 11 februari kwam ‘de zin’ ter spraken terwijl we aan tafel zaten te lunchen. Toevallig was ik die dag ongesteld geworden. Nooit gedacht dat dit mijn laatste menstruatie zou zijn voor een hele lange tijd. Spannend, en eng om het besluit te nemen om er voor te gaan, maar van binnen voelden we dat het goed zat. Dan is het wachten tot je menstruatie voor bij is, en dan maar zien hoe het loopt. En dan nu, een jaar later zijn we de papa en mama van een dochter van al 4 maanden. Dat dit allemaal zo snel zou gaan hadden we nooit durven dromen.
Als je dan het besluit hebt genomen weet je eigenlijk niet zo goed wat dit inhoudt. Je kiest ervoor om een weg te bewandelen die helemaal onbekend voor je is maar ons natuurlijke instinct maakt dat het vanzelf gaat. Er zijn onwijs veel apps en websites die je wegwijs kunnen geven in je menstruatie cyclus, de dag van je eisprong etc. Ik vond heel interessant en een app zou dan voor mij gaan uitwijzen wanneer de meeste kans is om zwanger te raken. Toch wilden we ons hier niet teveel op focussen. Het was onze eerste maand, en het mocht gerust langer duren aangezien ik toch nog aan het afstuderen was. Tussen 10 en 17 dagen na de eerste dag van je menstruatie is de eisprong. Als je aan kinderen wilt beginnen zijn dat dus belangrijke dagen. Ik zal niet teveel in details treden en dit verhaal een stukje doorspoelen.
Toen ik het vermoeden had dat ik zwanger zou kunnen zijn voelde ik me gelijk anders. Een ‘er klopt iets niet’ gevoel. Ik ben soms een google-hypochonder dus ik ging natuurlijk gelijk alle symptomen van een mogelijke zwangerschap opzoeken, natuurlijk had ik al die symptomen maar ja, is dit hypochondrie of de werkelijkheid?
Vier weken later bevestigde mijn ClearBlue zwangerschapstest met weken indicatie dat ik zwanger was. En 30 weken later hadden wij onze dochter in handen. Nu ik er op terugkijk besef ik hoe kort dit is. Bij 13,5 week vertelden we (nadat de belangrijkste dierbaren het al wisten) het de buitenwereld. Ik was toen bijna 14 weken zwanger en bij 34 weken ben ik bevallen dus voor de buitenwereld was ik 20 weken zwanger. Iedere zwangere of moeder zegt het, de tijd gaat hartstikke snel. En nu ik terugkijk op het afgelopen jaar merk ik hoe bizar snel het gegaan is. Een jaar geleden studeerde ik af bij een verslavingszorg instelling, en nu ben ik de trotse mama van een dochter van vier maanden. Van een meisje of student ben ik veranderd in een volwassen vrouw. De zwangerschap was erg gecompliceerd en de bevalling natuurlijk helemaal. Dat geeft je in een keer zoveel levenservaring. Levenservaring die ik niet had willen missen.
Wat ben ik dankbaar voor de keuze ‘zullen we voor een kindje gaan’ die we samen maakten. We sprongen letterlijk in het diepe en in het onbekende en dat is spannend. Het is mooi om nu, een jaar later, terug te kijken en te zien wat deze keuze ons gebracht heeft.
Hoe taboe dit onderwerp ook mag zijn, toch ben ik benieuwd wat jullie er van vinden dat ik dit onderwerp aansnijdt. Ook ben ik benieuwd of er dames zijn die in de comments hun ervaringen willen delen. We weten allemaal op welke manier kinderen ‘gemaakt’ worden zonder daarbij het ‘S’ woord te bespreken. Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties.
Ps. Er staat weer een nieuw artikel van mij online op Mommytobe: ‘De taal van je kindje begrijpen’.
Liefs Kelly
Ik herken je verhaal natuurlijk niet, omdat ik (nog) geen kinderen heb en ik weet er ook niet zoveel vanaf, maar het klinkt inderdaad héél snel! Ik kan me voorstellen dat je daar even van schrok, aangezien je nog aan het studeren was. Maar ik vind het super leuk dat jullie zulke jonge ouders zijn 🙂 Just go for it!
Marieke onlangs geplaatst…DIARY | Zondag 16 februari | “Pre-wedding-films, interviews en doedelzakken”
Goed artikel! Herkenbaar om die stap te zetten om “voor een kindje” te gaan. Vooral op (vrij) jonge leeftijd! Ik voelde echt precies op 2 dagen voor mijn menstruatie dat er iets -anders- was toen ik naar mezelf in de spiegel keek; rende zo ongeveer naar de drogist, deed thuis de test en vanaf dat moment wisten we dat we ouders zouden worden. Een ontzettend rare zwangerschap, leven tussen hoop en vrees en uiteindelijk tóch geen ouders worden van een kirrend kindje in de box. Daarna een hele lastige weg moeten afleggen om weer zwanger te worden, onderzoeken, miskramen en een hoop frustratie. Het jammere is dat veel mensen zeggen; ach, jullie waren nog jong.. Alsof dát het anders of minder verdrietig maakt.
Grappig dat je hier zo open over bent, herken ik mezelf heel erg in.. Waarom zou dit een taboe moeten zijn? Uiteindelijk (zou het) is het de mooiste keuze die je kan maken alleen hoe het vervolg is… Dát is altijd afwachten. Een kindje neem je tenslotte niet, maar die krijg je.
Healthy Mommy onlangs geplaatst…Plog #3
Ik vind dat het geen taboe moet zijn om over te praten! Het hoort er toch gewoon bij?!
Bij ons ging het ook zo snel, na besluit ervoor te gaan meteen zwanger.. Als ik erop terugkijk is het ook mega snel gegaan allemaal. Ik ben uiteindelijk met 36 weken zwangerschap bevallen en mijn zoontje is nu 9,5maand. De tijd is echt gevlogen als ik aan vorig jaar denk!
Wat een leuk geschreven stuk, wij hebben er ook zo erover gepraat hihi. Spannend inderdaad en heel herkenbaar allemaal. Liefs
Bibian onlangs geplaatst…Een kijkje in het leven van… Bibian #6
Mooi geschreven en herkenbaar. Bij ons is het ook allemaal super snel gegaan. Waar we dachten dat het heel lang kon duren voordat ik in verwachting zou raken was ik het zo en moest ik nog afstuderen.
Saskia onlangs geplaatst…Persoonlijk: Welcome To My Life! (week 6)
Mooi stukje! Het gekke is dat ik niet eens meer weet wanneer de vraag hier ter sprake kwam. Wij hebben elkaar op latere leeftijd ontmoet en wisten van elkaar dat we heel graag papa en mama wilden worden. Volgens mij stond ik op het punt om de pil opnieuw te bestellen en hadden we allebei zoiets van: doe maar niet.
Hier duurde zwanger worden iets langer. Bij de eerste 7 maanden. Je wens wordt iedere maand groter. De zwangerschap duurde uiteindelijk 40+4 dus alle tijd gehad om te wennen en angsten te accepteren. Wel nodig want hoe gewenst ook, ik heb me regelmatig afgevraagd of ik het wel kon, moeder zijn.
Happy Lioness onlangs geplaatst…Gezonder leven #1
Grappig hoe dat in veel gevallen hetzelfde gaat! Wij wilde ook graag kindjes en besloten er voor te gaan, met de veronderstelling dat het nog wel even zou duren. Beide keren was ik binnen 1 maand zwanger!
Geertje onlangs geplaatst…Waarom Je Soms Het Beste Alles Apart Af Kunt Rekenen…
Ik geniet elke keer volop van je mooie verhalen over zwangerschap en Lana en ik vind het heel mooi om te zien dat je ook eerlijk vertelt wat erbij komt kijken. Dankzij jou weet ik er ook nu veel meer vanaf, dankjewel dat je het deelt <3 Echt heel mooi geschreven! Xxx
Dagmar onlangs geplaatst…MAKE-UP MONDAY / Beauty blunders & missers
Ik wil absoluut nog eventjes wachten maar ben altijd bang dat als ik het wil, het niet gaat lukken en het misschien te laat is. Hoewel, het is maar beter om daar niet te veel over na te denken!
Hester onlangs geplaatst…De Happy Challenge: Aan de slag!
Vind het goed dat je hierover schrijft. We weten allemaal hoe kinderen worden gemaakt dus daar mag je ook gerust over schrijven toch. Toen ik een week of 20 zwanger was, had ik al een aardige buik. Ik liep naar de supermarkt en werd toen nageroepen door een groepje pubers ‘dat ik had gen**kt en dat ik al gedaan was’. Ik vond dat zo gek. Zo keken zij echt naar me. Blijkbaar een onderwerp dat jongens van een jaar of 16 nogal bezighoudt haha.
Jess onlangs geplaatst…Instagram diary #15
Gelukkig was er bij ons ook geen awkward moment wat kinderwens betreft. We waren 8 jaar samen toen we ‘voor een kindje gingen’, en hadden het al vaak over onze kinderwens gehad en wisten wanneer we ervoor wilden gaan.
Barbara onlangs geplaatst…24 weken zwanger: druk mannetje
De eerste keer was ik een maand na t verwijderen van mijn spiraal gelijk zwanger. Helaas eindigde deze zwangerschap in een vroeggeboorte. Toen we voor een tweede wilden gaan, werd ik ook binnen een maand zwanger, al kwamen we er pas met 6,5 week zwanger. Mensen roepen nu vaak: o, wat zijn jullie vruchtbaar. Maar dit zegt helemaal niks. Voor ons is een gezonde zwangerschap niet iets vanzelfsprekends. Ik ben op van de zenuwen en maak me alleen maar zorgen. Ik hoop dat we over een tijdje een prachtig gezond kindje hebben
Ik vind dit trouwens helemaal geen taboe hoor! Ik weet niet, maar IEDEREEN komt voort uit een zaadje en een eitje ;).
Ik vind het heel erg leuk en interessant om te lezen en wat is het idd snel gegaan dan bij jullie, wauw! Wel fijn lijkt me, geen teleurstellingen van maaaaanden proberen en dat het maar niet wilt lukken. Eerste keer goed raak 😉
Manon onlangs geplaatst…Een kijkje in het leven van… Bibian #6
Leuk artikel 🙂 Lijkt me ook een heel spannend moment als je dit besluit!
Felicia Rodrigues dos Santos onlangs geplaatst…Parfumdealers
Het wordt tijd dat zulke onnodige taboes uit de wereld worden geholpen! Goed dat je hier zo open over schrijft en wat fijn dat het bij jullie allemaal zo snel en zo goed is verlopen en dat jullie nu zo’n prachtig wondertje hebben 🙂
Linda onlangs geplaatst…U vraagt, Linda antwoordt!
Hoezo zou dit een taboe zijn? Het is een heel normaal verhaal, zonder grove taal of zo. Het is echt supersnel gegaan bij jullie, gelijk in één keer zwanger geraakt!
Mooi artikel, en leuk om te lezen.
Ik vind dit een erg goed blogje! Ik ben voor mijn gevoel zelf nog in de fase van bang om de stap te zetten. Steeds een gevoel van ja, maar…?
En moet ik niet 100% die hard een kinderwens moeten hebben voordat we er voor gaan? Of moet je de sprong in het diepe gewoon wagen? Komt die 100% zekerheid misschien wel nooit?
Ik zou graag horen wat jij als ervaringsdeskundige over dit proces te zeggen hebt.
Jenny onlangs geplaatst…Flog: mijn week in foto’s
Dat is echt heel erg snel gegaan! Op zich natuurlijk heel fijn dat als je besluit er voor te gaan het ook ”lukt”.
Hannah onlangs geplaatst…Photo Diary #1
Omdat de kinderwens bij ons zeker aanwezig is vind ik deze verhalen juist erg leuk om te lezen. Ik zie dat er ook een stukje over ‘hoe je beslist of het juiste moment’ op de planning staat, dat is helemaal van toepassing. De openheid en eerlijkheid vind ik juist heel goed om te lezen en het is leerzaam! Als iemand dit soort dingen niet aanspreekt (wat ik me ook kan voorstellen) kan die diegene gewoon het artikel overslaan toch. Het is mooi om te lezen hoe iemand anders de echte keuze heeft gemaakt, voor ons vind ik dat nog best lastig. Het is toch in het sprong in het diepe en wanneer weet je het nou echt zeker? Blijft lastig!
MijnNotitieboek onlangs geplaatst…New: Notitieboekjes!
Ik vind het mooi zoals je dat beschrijft. En zo herkenbaar. Al was het bij ons natuurlijk wat minder makkelijk allemaal want ja, met 2 vrouwen gaat het minder makkelijk. Wij zijn daarvoor dus naar het ziekenhuis in België geweest. Aangezien wij een hoger BMI hebben was men in Nederland niet bereid iets te doen dus dan maar België. Na ruim een half jaar onderzoeken en een kleine ingreep mocht mijn vrouw starten met hormonen. 2 pogingen liepen uit op niets helaas. De derde keer bleek de beste keer zoals ze in België zeggen en dus verwachten wij rond half maart ons eerste kindje.
Als de baby straks een half jaar is ongeveer willen we weer terug om de pogingen bij mij te starten.
Patricia Schmitz-Heres onlangs geplaatst…DIARY: Lazy sunday? Niet voor mij vandaag.
Haha, ik moest dus serieus zoeken op de foto! Leuk artikel, ook al herken ik het (nog) niet.
Jennn onlangs geplaatst…Wat ik graag zou willen
Ik zie het taboe in dit onderwerp eigenlijk niet. Is het taboe dat het zo snel ging of..? Zelf ging het bij ons ook erg snel al heb ik juist nooit t idee gehad voor de testen dat ik zwanger was, achteraf gezien had ik al voldoende symptonen maar herkende ze niet!
Nicole onlangs geplaatst…Verrassing voor mn hubbie
Mijn vriend en ik zijn inmiddels vier jaar samen en besloten dat wij over twee jaar willen beginnen om ouders te worden. Heerlijk gevoel en een heerlijk vooruitzicht. Nog even genieten van ons samen en dan van ons als gezien… leuk om er alvast alles over te lezen!
Wat is dan precies taboe? Leuk hoe je hier over verteld! Dit is wel een onderwerp waar weing over te vinden is, maar taboe? Niet echt, denk ik.
Wij zijn nu ‘bezig’ voor een kindje en ik ben gestopt met de pil op 1 januari 2014. Ben benieuwd wat te toekomst brengt.
xxx
Mooi om te lezen!
Wij hadden het er regelmatig over, want mijn lief is 14 jaar ouder. Vlak voor onze bruiloft stopte ik met de pil en tijdens onze huwelijksreis raakte ik zwanger. Ook heel snel dus. Helemaal niet verwacht aangezien er gezegd was dat ik onvruchtbaar zou kunnen zijn ivm eetstoornis in het verleden. Ik vermoedde al dat ik zwanger was doordat ik een innestelingsbloeding had, maar toen ik een positieve test in handen had, kon ik het niet geloven. Heb er uiteindelijk zes gedaan, haha! Vond de zwangerschap heel spannend, werd in het begin opgenomen ivm extreme misselijkheid en was daardoor bang dat de zwangerschap afgebroken zou moeten worden. Gelukkig kwam alles goed en wordt onze kanjer over 2 weekjes een jaar❤️
En en en… Wordt vervolgd…
Desiree onlangs geplaatst…Welcome to my Life
Wauw Kelly, wat een mooi verhaal. Alles is snel gegaan, maar je doet het ontzettend goed, dat weet ik zeker!! Ik kan niet wachten op het moment dat ik samenwoon met mijn vriend en dat we tegen elkaar zullen zeggen: nu is het zover 🙂
Tedje onlangs geplaatst…Gosh Lip Lacquers
Leuk om te lezen Kelly. Mijn man en ik willen graag kinderen. Ik het liefst direct, maar mijn man wil het nu nog niet omdat ik mijn baan pas heb verloren. Ik vind het erg lastig dat hij het niet het juiste moment vindt. Maar bestaat HET juiste moment eigenlijk wel?
Ik moest Lana echt even zoeken hahaha..
Onze zwangerschap was zeer onverwachts. Was gestopt met de pil op aanraden dat het een tijd kan duren voordat je zwanger wordt, zo niet waar dus! Hoorde vaak 6 maanden tot een jaar. Ach ja het gebeurde vrij snel en totaaaaal geen spijt van maar wel een verrassing. En dat gevoel van er klopt iets niet, ja die had ik ook. Me gevoel zei het al de test moest ter bevestiging.
Whitney onlangs geplaatst…Verlof week #15
Serieus ik had deze blogpost en de bijbehorende comments niet moeten lezen.
Sinds een jaar ongeveer heb ik een kinderwens. Alleen mijn brein zegt nee. Moeilijk >.<
Stéphanie onlangs geplaatst…Ik heb de Get-to-know-me-tag ingevuld
Ik ben 22, maar ben eerlijk gezegd nog helemaal niet toe aan kinderen! Vind het wel goed dat je er zelf voor hebt gekozen en ik vind ook dat je er aan toe bent wanneer je eraan toe bent.
Eerlijk gezegd moeten dit soort dingen juist bespreekbaar zijn en geen taboe. Bij mij vinden ze het schijnbaar een taboe dat ik er nog helemaal niet aan toe ben en heb er de nodige gezeik over gehad (zelfs toen ik 18 was kreeg ik er al gezeik over dat ik er al over na moest gaan denken en weet ik het wat), dat vind ik ook niet zo nodig. Zelfs laatst nog een subtiele hint van een van de tantes van mijn vriend richting mij toen ze het over kleinkinderen hadden dat wij er voor moesten zorgen..
Voor mij is het voorlopig dus nog: nee ik ben er nog niet aan toe, maar misschien duurt het bij mij gewoon wat langer voordat die knop omgezet wordt, ik was tenslotte ook vrij laat met mijn eerste keer (18 jaar), maar ben blij dat ik zo lang gewacht heb!
Pingback: Mommy monday: Wanneer ben je er klaar voor om ouders te worden? | Kelly Caresse
Ohhh WoW wat fijn dat je heel duidelijk een keuze hebt gemaakt om aan kinderen te beginnen en daarbij diabetes hebt. Ik zelf heb ondertussen al 17 jaar diabetes type 1 en heb het altijd uit gesteld, bang dat ik het niet kon en bang dat het mis zou gaan. We hebben nu besloten om het te gaan proberen en vind het dood eng! Ik wordt er namelijk ondertussen ook niet jonger op :-).. Ik ben dus nu druk jou blogs aan het lezen om eens van een andere mamma met diabetes te lezen hoe je dit hebt ervaren.. Heel fijn voor mij haha..
Pingback: Mama lifestyle blog | Mommy monday : 9 grootste veranderingen als je moeder wordt
Supertof om dit allemaal te lezen.
Ik vind je steeds leuker!
Het is natuurlijk al even geleden dat dit artikel online kwam, maar wilde nu toch nog even reageren. Wij proberen er zo veel mogelijk hints over te geven en over te praten. Ik ben ook nog erg jong: 23 en vriendlief 26, en wij zijn ook bezig. Door er veel over te praten, weten mensen dat we graag jong kinderen willen (als het lukt) en dan komt het niet meer als een negatieve verassing als het gelukt is. Ik vind het geen taboe en als mensen dat wel vinden, jammer dan. Toch? 😉
Milou onlangs geplaatst…Albert Heijn manager uit de reclame stopt!
Bij ons ging het iets anders. Ik was in november 2012 gestopt met de pil, omdat ik enge verhalen had gelezen over de Diane pil en omdat er was gezegd dat het wel een jaar kon duren voor die hormonen uit je lijf zijn en je dus zwanger kon worden. Ik was eigenlijk van plan om mijn eerste natuurlijke menstruatie af te wachten en dan daarna bij te gaan houden of ik een eisprong kreeg, maar het bleek dus dat ik al direct nadat ik met de pil was gestopt zwanger was geraakt, nog zonder dat de menstruatie op gang was gekomen. Dus het was direct bij de eerste eisprong raak. Echt heel apart gevoel is dat! Voor ons gevoel waren we nog niet eens officieel begonnen met proberen en dan al zwanger zijn….
Daantje onlangs geplaatst…Weekmenu – week 9: “gekke week”