Mijn lieve meisje Aimy is misschien nog pas een dreumes, die peuterpubertijd lijkt soms al een beetje begonnen te zijn. Ook met Lana hebben we deze best wel pittige fase meegemaakt dus wij houden ons hart al een beetje vast voor Aimy en later Feline. Pedagoog Femke gaat vandaag drie handige tips delen om de peuterpuberteit te overleven, die tips kun je maar vast in je zak steken 😉
Pedagoog Femke:Â Pittige peuters
Heb jij thuis ook zo’n lief, klein draakje rondlopen? Eentje die heel vaak ‘nee’ en ‘zelluf doen’ roept? Dan is de kans groot dat dat een peuter is die midden in de peuterpuberteit zit! Een hele lastige, maar tegelijkertijd ook een hele mooie fase. Je peuter ontdekt en leert namelijk super veel! In dit artikel lees je meer over de peuterpuberteit en krijg je tips over hoe je om kunt gaan met het bijbehorende, lastige gedrag.
Peuterpuberteit
De peuterpuberteit is een ontwikkelingsfase waarin je kindje zichzelf ontdekt. Deze fase kan voor jou als ouder lastig zijn, maar is wel noodzakelijk. Het is namelijk de eerste stap naar zelfstandigheid. Je peuter ontdekt wat hij allemaal kan, wat hij leuk vindt en wat hij allemaal niet leuk vindt. Daarnaast leert je peuter liedjes zingen, wordt hij zindelijk, leert hij uit een beker drinken, wil hij veel ondernemen en stelt hij heel veel (grappige) vragen. Hoe heftig deze fase is, verschilt per kind.
De peuterpuberteit kan de gehele peutertijd duren (tot 4 jaar), maar meestal is dit niet het geval. Op een gegeven moment is je peuter klaar met het experimenteren en dan zul je vanzelf zien dat je peuter rustiger wordt en beter gaan luisteren.
3 TIPS : Zo overleef je de peuterpuberteit!
Heb jij thuis een peuter rondlopen? Knoop dan de volgende woorden goed in je oren: geduld, humor, begrip en duidelijkheid. Ik weet dat dit niet altijd even makkelijk is! Het ene moment is je peuter om op te vreten en het andere moment heb je spijt dat je dat niet gedaan hebt. Maar als je deze 4 dingen toepast, voorkomt dit heel veel frustratie bij zowel jou als je kind.
- Geef je peuter opdrachten
Het helpt een heleboel om opdrachten te geven in plaats van vragen te stellen. Uit beleefdheid vragen wij kinderen vaak dingen zoals: ‘Wil je je schoenen even aantrekken?’. Maar geef je kind eens ongelijk als hij ‘nee’ antwoordt. Want daar heeft hij helemaal geen zin in! Als je een opdracht geeft zoals: ‘Ik wil dat je nu je schoenen aan gaat trekken’ of een keuze: ‘Ga jij zelf je schoenen aantrekken of moet ik je helpen?’ dan is de kans veel groter dat je kind luistert.
2. Consistent zijn
Dit is voor een peuter super belangrijk: consistent zijn. Dat houdt in: doen wat je zegt en volhouden. Dit zorgt namelijk voor duidelijkheid. Peuters zoeken de grenzen op en het is goed als jij die als ouder geeft. Anders is het einde zoek. Volhouden is minstens net zo belangrijk als grenzen stellen. Want als je kind na 3 minuten huilen tóch zijn zin krijgt, waarom zou hij dit de volgende keer dan niet nog eens proberen?
3. Leef je in
De peuterpuberteit is lastig voor jou als ouder, maar is ook lastig voor je kind. Je peuter moet ontelbaar vaak dingen doen die hij helemaal niet leuk vindt en hij moet zich constant inhouden. De voorwerpen om hem heen roepen voor zijn gevoel: ‘Kijk eens achter mijn deurtje’, ‘Druk op mijn knopje’ en ‘Trek eens aan dit touwtje’. Daarnaast denkt je kind: ‘Zou ik al net zo hard kunnen rennen als de hond?’, ‘Wat zou er gebeuren als ik de spaghetti in mijn oren stop?’ en ‘Wauw ik kan al springen!’. Probeer dus een beetje begrip voor het gedrag van je peuter op te brengen en zorg dat je reële verwachtingen hebt. De meeste peuters kunnen helaas nog geen 2 uur lang stil aan tafel zitten.
Dus lieve mama’s en papa’s: heel veel succes met je moeilijke gedrag van je peuter, maar probeer er ook van te genieten. Voor je het weet is deze fase alweer voorbij. En om jullie nog even een hart onder de riem te steken: Het is een fase en je hebt nog zo’n 10 jaar om bij te komen, voordat de echte puberteit begint!
Dit artikel is geschreven door Femke. Zij is pedagoog en de eigenaresse van Online opvoeden: een blog over het opvoeden en opgroeien van (jonge) kinderen. Meer informatie vind je op onlineopvoeden.nl.
Heb jij ook ervaring met de peuterpuberteit? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen, tips en reacties op deze informatieve blog.
Goed artikel! Hier nog niet echt in de peuter puberteit maar sinds een tijdje geven we al wel opdrachten in plaats van vragen, anders krijg ik idd vaak een ‘nee’, haha.
Heel herkenbaar!!
Ik vraag regelmatig of ik de peuter pubertijd even mag overslaan!!
De peuterpubertijd is hier ook in volle gang. Op mijn werk, waar ik met mensen hetzelfde ontwikkelingsniveau begeleid, passen we deze dingen ook toe. Toch vind ik het thuis erg lastig om consequent te blijven. Hoe makkelijk als je toch dat snoepje geeft waar om gevraagd wordt. Als moeder wordt je niet na een paar uur afgelost, maar moet je sterk blijven en niet toegeven.
Wat een leuk en fijn artikel! Hier zitten we er midden in. (*2,4jaar) En ik pas al deze tips en trucks al zoveel mogelijk toe. Wat ik persoonlijk ook een goede vind is om haar een keuze uit 2 te geven. Dan mag ze “zelf” kiezen en om het zo vaak mogelijk ook de goede en positieve dingen te benoemen! Onze dochter groeit daar enorm van en als we haar dan op “foutjes/negatief gedrag wijzen zie je haar “nadenken” en buig ik het vaak gelijk positief om. Dit helpt ons erg.
Leuk artikel en erg herkenbaar hier thuis. Klein foutje, volgens mij wordt er consequent bedoelt ipv consistent ?
herkenbaar al ben ik er al een tijdje uit maar zit nu in de grote pubertijd hahah. maar idd conseqent blijven is echt echt een must!! Nee is nee en ja volhouden en geduld hebben 😉 hoe hard ze ook krijsen!
In het Nederlands wordt er inderdaad consequent bedoelt. In de Engelse taal is het ocergens consistent en ik merk dat er steeds meer Engelse woorden overgenomen worden in de Nederlandse zoals nu. Het kan dus wel maar ja, ik twijfel een beetje of dat ook zo gebruikt wordt als je gewoon met iemand praat….
Ik moet zeggen dat wij ons meisje van bijna 22 maanden het woord ‘Nee’ officieel heeft ontdekt. Maar het leidt tot nu toe nog niet tot problemen. Ze snapt de ‘Nee’ van onze kant namelijk nu ook dus dat maakt het ook makkelijker. Ik moet wel zeggen dat mijn grootste tool is om dingen uitleggen. Wil ze geen sokken aan bijvoorbeeld dan helpt het om te zeggen, “maar we gaan naar buiten en anders worden je voeten koud! En dat niet fijn! Brrr koud!!” En haar zelf veel betrekken in de dagelijkse dingen. Eigen toast laten smeren maakt dat ze meer eet. Zelf Dr speen in Dr bedje leggen ‘s ochtends maakt dat als ze er dan gedurende de dag om vraagt ze het snapt als ik dan zeg “Nee die ligt in je bedje, weet je nog?”. En wat betreft grenzen stellen probeer ik een alternatief te bieden. Mag ze iets niet, dan zorg ik dat ik iets anders aanbied. Dat helpt voor mij het beste 🙂
ik heb het idee dat als een kind sneller een broertje of zusje krijgt dat ze dan sneller dwars liggen en eerder in de peuterpuberteit komen
want ze moeten dan natuurlijk al op jonge leeftijd aandacht inleveren
en dat valt ergens natuurlijk niet mee
en kan frustreren bij een peuter of dreumes
ons derde dochtertje jasmijn is een dreumes en ons vierde kindje haar broertje is nu 13 weken oud en ik probeer mij ervan bewust te zijn de aandacht goed te verdelen ik zeg zelden even wachten tegen haar ze zou het ook niet begrijpen het woordje wachten nog niet
maar ik zeg dat ook niet en probeer bijvoorbeeld als ze alletwee huilen en bij mama willen en wakker geworden zijn savons pak ik ze toch alletwee op alletwee druk ik ze tegen mij aan hij krijgt de borst want ik geef borstvoeding en zij de fles
mijn man staat weleens met verbazing mij aan te kijken van hoe doe je dat ?
maar ik vind een kindje wat nog zo klein is heeft ook recht op aandacht en ze is zelf nog maar een dreumes ook al heeft ze er al een broertje bij
nu geven de twee oudste van bijna9 en 7 haar gelukkig ook veel aandacht
maar toch heeft ze mijn liefde nog net zo hard nodig
ik heb de indruk dat veel ouders met kleine kindjes dat ergens toch vaak nog vergeten
dat zo peutertje of dreumes eigenlijk nog te klein is om de aandacht te delen.
nu merk ik dat jasmijn al nee begint te roepen en niet weg te trekken is uit de keuken dat vind ze zo interessant
maar ik denk dus ook dat dat voor een deel komt omdat ze al op zo jonge leeftijd een broertje heeft
dat ze daardoor eerder in de peuterpuberteit komt
maar ze is nog maar een dreumes
ik zelf negeer zulk gedrag altijd of ik leid ze af
ik vind het tegenwoordig ook zoveel dat kinderen al moeten ze moeten luisteren ze moeten zich gedragen maar je kunt van een peuter of dreumes nog niet echt van verwachten dat ze goed luisteren naar het woordje nee
ik leid daarom altijd af en buien negeer ik ook weleens
anders maak je het alleen maar groter
nu moet ik wel zegen dat onze twee oudste prinsesjes niet echt vreselijke buien hadden
nu nog maar kijken hoe het bij de jongste twee zal gaan
ik zal eens kijken naar youtube ik vind wel een interessant onderwerp
De woorden zijn beiden goed, maar hebben een iets andere betekenis. In deze context kunnen ze beiden worden gebruikt 🙂