Thea van Bampraat vertelt : Alleen met een kinderwens

Thea800

Kelly: Omdat ik als mamablogger het belangrijk vind om aandacht te besteden aan het feit dat een kindje krijgen niet vanzelfsprekend is, deel ik ervaringsverhalen van vrouwen die hier wat belemmeringen in ondervinden. Zo deelde ik laatst de gastblog van Scarlet en Joyce van Ikvrouwvanjou, over hun kinderwens als lesbisch koppel. Vandaag laat ik Thea aan het woord, zij besloot om bewust alleenstaande moeder te worden en middels een donor een kindje te krijgen. Over deze weg vertelt ze op haar blog. Vandaag deelt ze haar verhaal op Kellycaresse.nl.
Thea: Net als vele vrouwen wist ik al op jonge leeftijd dat ik een moeder wilde worden. Ik zag het al helemaal voor me: ik ontmoet een leuke jongen, we gaan samenwonen, misschien wel trouwen en dan krijgen we samen kinderen. Ik wist ook dat ik jong moeder wilde worden, het liefst zo rond mijn vijfentwintigste. Maar soms zijn dromen bedrog.

Want na een paar korte relaties was ik nog single op mijn vijfentwintigste. En hoewel ik nog steeds jong moeder wilde worden zag ik nog geen haast. Ik was nog jong en kon zo een leuke jongen tegen het lijf lopen.
Maar dat veranderde zo rond mijn achtentwintigste. Ik was nog steeds single en mijn kinderwens groeide. Het liefst wilde ik toch echt wel op mijn dertigste moeder zijn. Maar ja, ik had nog geen partner.

Na gesprekken met een vriendin kwam ik op het idee: kan ik het niet alleen doen? Kan ik niet een Bewust Alleenstaande Moeder (BAM) worden? Ik schoof het idee een beetje aan de kant. Ik was immers pas 28.
Maar de tijd verstreek en het onderwerp kwam steeds vaker aanbod tussen mij en die vriendin. Want de kriebels in mijn buik groeide.
Ik durfde na een aantal maanden het onderwerp ook aan te kaarten bij andere vriendinnen die eigenlijk allemaal enthousiast waren, ze steunde me allemaal.
Toen ik eigenlijk zo ver was dat ik dacht: ja! Kwamen er een aantal dingen op mijn pad en bleek het niet het moment te zijn om deze uitdaging aan te gaan en ik liet het een tijd rusten. Ik had immers nog geen haast, maar wel veel enthousiasme.

P1050390

Tijd streek voorbij en ik besloot dat het nu wel tijd was. Ik ging een beetje op zoek naar informatie en vertelden nog een paar vriendinnen mijn plannen. Ik sloot me ook aan bij een vereniging voor BAM-ers  en zo leerde ik nog meer.
Eind februari 2013 durfde ik mijn plannen echt door te gaan zetten en vertelde ik ook mijn familie over mijn plannen.

Je kunt een BAM op verschillende manieren worden. Ik koos ervoor om het via een kliniek te doen. Ik kwam via huisarts, en verloskundige bij het UMC in Utrecht terecht. Ik melde me daar aan in april/mei 2013 en ik kon na een paar weken op gesprek komen.
Je kunt namelijk niet zomaar je aanmelden. Er volgden twee gesprekken. Allereerst met een verpleegkundige die mijn dossier aanmaakte. En een paar weken later met een psycholoog. Zij wilde vooral weten hoe ik er over dacht. Daarna werd mijn dossier besproken in het team en zij zouden beslissen of ik wel of niet op de wachtlijst mocht voor een spermadonor.
Ik had er een wisselend gevoel over. Mijn enige punt van zorgen leek mijn gewicht: ik had namelijk flink wat overgewicht, ondanks dat ik veel was afgevallen.

Na een paar weken hoorde ik dat ik was toe gelaten door de gynaecoloog. Zij keek ook gelijk of alles in orde was lichamelijk. En dat ik zo’n zes tot twaalf maanden zou moeten wachten tot ik aan de beurt was. Vlak voor de twaalf maanden grens kreeg ik het bericht dat door een tekort aan donoren ik langer zou moeten wachten. Na bijna anderhalf jaar kreeg ik de oproep. En toen werd het weer spannend. Ik was aangekomen en de vraag was of ik met mijn gewicht wel mocht starten. In goed overleg met de gynaecoloog besloten we het te proberen.
En omdat ik al in een cyclus zat die net gestart was kon ik een goede week later alweer terug komen voor mijn inseminatie.
20141209_105328

Inmiddels heb ik de eerste en de tweede inseminatie gehad. Helaas beide met een negatief resultaat. Mijn lichaam weet me goed voor de gek te houden en lijkt een beetje van het padje af wat het allemaal spannend maakt.
De derde poging staat voor de deur. En ik hoop dat driemaal scheepsrecht is. Want die kriebels in mijn buik zijn alleen maar gegroeid in de tussentijd.
Vlak voordat ik de oproep kreeg besloot ik het bloggen na jaren weer op te pakken en richtte een nieuwe site op. Bampraat is mijn plekje op het web. Hier vertel ik mijn verhaal. Ik vertel open en eerlijk over de ups en de downs en alles wat erbij komt kijken als je alleen bent en een kinderwens hebt. Daarnaast kun je er een heleboel informatie vinden over BAM zijn en worden. En komen er andere BAM-ers aan het woord.

BAMLOGO

Iedereen is welkom op Bampraat! Ik hoop met mijn site wat meer bekendheid te krijgen voor het onderwerp en het normaler te laten worden. Want in mijn ogen rust er een taboe op. Ik wil ook daar kenbaar maken dat het iets is wat je even doet. Het is een weloverwogen keus en absoluut geen makkelijke weg.
Je hoeft geen BAM te zijn, of te willen worden. Je mag ook gewoon meelezen, je bent altijd welkom. Neem een kijkje op Bampraat om meer van Thea te lezen.

Kelly: Dankjewel Thea, voor het willen delen van jouw verhaal op mijn blog. Ik volg je blog al een tijdje en vind je proces heel interessant om te lezen. Iedere keer weet je je verhalen zo te schrijven dat ik de dag erna weer kom kijken hoe het gaat. Zeker een aanrader om te volgen dus! Wat vond jij van het verhaal van Thea? Laat je reactie achter bij de comments.

Volg mij via Bloglovin', Instagram of Facebook of Youtube.


Meld je gratis aan voor de Kel-E-Mail en ontvang toffe bonussen, exclusieve content en elke twee weken een feestje in je mailbox

 

dit veld niet invullen s.v.p.

46 gedachten over “Thea van Bampraat vertelt : Alleen met een kinderwens”

  1. Ik vind het heel lastig om hier op te reageren, maar respecteer de keuze van Thea wel. Zelf ben ik kind van een donor (in die tijd was het nog een anonieme donor) waar ik soms nog mee worstel, en daardoor kijk ik er toch iets anders tegen aan. Ook zie ik dat veel mensen zich erg focussen op een kindje krijgen, en ik ben persoonlijk van mening dat een kindje altijd door twee mensen moet worden opgevoed, indien dat mogelijk is.
    Persoonlijk zou ik eerder voor een optie kiezen als adoptie, omdat er zoveel kinderen zijn die al geboren zijn en al op deze wereld zijn, en alleen opzoek zijn naar een goed warm thuis en een veilige toekomst.
    Mirjam onlangs geplaatst…Essence Studio Nail Polish Corrector PenMy Profile

  2. Wat mooi om te lezen. Ja, ik heb er verder niet zo heel veel woorden voor. Ik vind het gewoon super dat je je grootste wens op deze manier in vervulling probeert te laten gaan. Ik hoop dat je dromen uit mogen komen.

    En Miriam (hier boven), wat goed dat je toch reageert ondanks dat je dat lastig vindt. Ik denk dat het juist heel goed is om ook jouw kant van het verhaal te horen. Ik wens jou veel sterkte en ik hoop dat de worsteling ooit plaats kan maken voor rust. Sterkte.
    Marion onlangs geplaatst…Bladieblablog #21My Profile

  3. Bijzonder verhaal, en als je dan volledig hebt besloten, blijkt het nog niet makkelijk te zijn! Ik vind het ook moeilijk om een standpunt in te nemen. Ik kan zowel voor voor als tegen iets bedenken. En meeleven.. Daarom ga ik zeker even kijken op je site! En ik hoop dat je in ieder geval gelukkig wordt! Wat er ook gebeurt!

    Liefs,

    Eva
    Eva onlangs geplaatst…Geef zelf het ‘goede’ voorbeeldMy Profile

  4. Wat een mooie rubriek Kelly, goed om te lezen dat ik niet de enige ben bij wie het allemaal niet vanzelf is gegaan. Ik heb er lang over na gedacht maar durfde het afgelopen week dan eindelijk online te delen. Dat is een goede beslissing geweest denk ik.

    Wat een verhaal Thea, ik vind het altijd bewonderingswaardig wanneer mensen zo hun dromen achter na gaan, ik wens je het allerbeste!
    Miranda onlangs geplaatst…DIY; waxinelichthouders van betonMy Profile

  5. Wat bijzonder om te lezen. Heel goed dat je hier aandacht aan besteed Kelly. Ik ben zelf geadopteerd en weet als geen ander dat het niet vanzelfsprekend is om een kindje te krijgen. Mijn ouders konden zelf geen kinderen krijgen en met de adoptie moesten ze nog 5 jaar op mij wachten en later nog eens 3 jaar op mijn zusje.
    Dita onlangs geplaatst…Project positefMy Profile

  6. Respect! Ik zou het echt niet alleen kunnen.. Heel veel succes toegewenst bij de 3e poging! Tip, ik slikte tarwekiemolie toen ik graag zwanger wilde raken, dit schijnt de innesteling te bevorderen. ik begon er mee en direct die maand raakte ik ook zwanger. Of het Door de tarwekiemolie kwam? Geen idee maar baad het niet dan schaadt het niet 🙂
    Dineke onlangs geplaatst…Bevallingsverhalen #1My Profile

  7. Ik volg je verhaal al een tijd via je eigen website. Ik vind het een dappere keuze om alleen te gaan voor een ouderschap, en daarover zal ik dan ook geen kritische nooit uiten aangezien ik het zelf ook gedaan heb. Het enige wat me enorm tegen de borst stoot is dat je als zeer zwaarlijvige dit traject in bent gegaan. Ik ben zelf bammer en ik begrijp niet dat dit toegelaten is door het ziekenhuis. Je cyclus loopt niet goed je hebt tussendoor bloedingen die ze niet kunnen verklaren, je bent veel te zwaar (ik begrijp die keus van de gynaecoloog niet om je toch toegang te geven tot het traject) en daardoor zal zwanger worden voor jou misschien helemaal niet zo snel gaan. Daarbij hou je nu een plek bezet voor bammers of vrouwen die ook geïnsemineerd willen worden die lichamelijk wél gezond zijn en er klaar voor zijn. Zoals ik die wacht op een plek. Ik vind dat best wel kwalijk om heel eerlijk te zijn. Als het gaat om je overgewicht kom je alleen maar met excuses en ja maar… Dus dat zal nu ook wel het geval zijn. Ik hoop dat je inziet dat je gewicht een heleboel te maken heeft met je warrige cyclus en met een gezonde zwangerschap én een gezond kind.

  8. Bijzonder knap. In het leven zijn er geen garanties, alle kinderen uit wat voor een nest ze ook komen verdienen warmte, bescherming en liefde. Geen enkel nest heeft een levenslange garantie op dit alles.

    Om een heel lang verhaal kort te maken. Thea, petje af, knap dit. Ik zou niet weten wat ik had gedaan.
    Mirjam, bijzonders goed dat je dit deelt.
    Nesrin Daily Cup of Bla Bla Bla onlangs geplaatst…Mix van ModderFakker & eco tandpasta én Rens KroesMy Profile

  9. Wat een bijzonder verhaal om te lezen en wat goed dat jij je droom achterna gaat Thea! Iemand met zo’n grote kinderwens zal vast een geweldige moeder worden! 🙂 Heel veel succes met dit proces en ik hoop dat je gauw zwanger mag worden.
    Xaviera onlangs geplaatst…Thoughts & Tea #8 – Lucky Girl!My Profile

  10. Ik volg Thea inderdaad sinds een tijdje en vind haar blogs heel erg mooi. Ik herken ook zeker wel dingen aangezien wij als lesbisch paar natuurlijk ook aangewezen zijn op een kliniek om zwanger te worden. Momenteel is dat bij ons nog niet aan de orde, maar door ons traject om zwanger te raken van onze zoon weet ik wel wat Thea mee maakt (in grote lijnen dan). Ik vind het heel bijzonder dat ze hier zo open over praat. Een kindje krijgen is niet iets gewoons het is iets bijzonders! En ieder kindje is een wonder of het nu door één of twee ouders wordt opgevoed en of dat nou mama en papa, mama en mama of papa en papa zijn, dat maakt helemaal niet uit.
    Patricia Schmitz-Heres onlangs geplaatst…Challenge | Pluk het gelukMy Profile

  11. Wat een bijzonder verhaal! Ik had voordat ik m’n vriend leerde kennen nooit een kinderwens, maar ik kan me voorstellen dat als je dat wel hebt en je hebt geen vriend, je deze beslissing neemt. Ik vind het ook niet gek dat je niet langer wilt wachten. Ik wilde ook per se voor mijn dertigste kinderen, soms is dat gevoel gewoon heel sterk.

    Ik hoop dat het je lukt, succes!
    Sofie onlangs geplaatst…Blogpost tips #1 | KidsMy Profile

  12. bedankt voor je eerlijk reactie. En ik snap je punt.
    Maar aan de andere kant: heb ik minder recht op een kindje vanwege mijn overgewicht?
    Op het moment dat ik mij aanmelden zat ik op de grens dus was ik wel zwaar maar niet zeer zwaar.
    En ik heb daar ook uitgebreid over gesproken met mijn arts. En die zou mij niet zomaar toelaten
    En mijn bloedingen en onregelmatigheid is pas sinds de start. Zoals de arts ook weet was mijn cyclus superstabiel, en had ik nooit een bloeding.
    Dat zwanger gaan langer duurt is niet bewezen. Want vrouwen die minder als mij wegen hebben soms ook 12 pogingen nodig of meer. En dames die net zo zwaar wegen in 1x raak.
    En hoewel het niet de situatie is: met een partner zou ik ook met dit lijf zwanger kunnen raken.
    Ik wil hier geen discussie aangaan. Maar als je er verder over wilt praten dan kan dat via mijn site of mail me.
    Geen probleem. Vergeet niet dat ik in een blog maar beperkt info geef. Ik probeer me aan max 800 woorden te houden, anders worden ze te groot. Dus niet altijd alles komt in een blog te staan.
    Thea van Galen onlangs geplaatst…poging 3 + vervolg bloedingMy Profile

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.