Mijn ervaringen met mijn kraamweek deel ik op in twee delen. De kraamtijd die ik had in het ziekenhuis en daarna de tijd thuis. Het liefst had ik mijn volledige kraamweek (die dan uit 7 dagen bestaat meestal) gewoon lekker thuis gehad, maar door de complicaties die optraden was dit niet het geval. Officieel heb ik in verband met het geven van borstvoeding, en het hebben van een keizersnede recht op 10 dagen kraamtijd. Deze bestonden uit 5,5 dag in het ziekenhuis en 4,5 dag thuis. Tijdens de dagen thuis kreeg ik ondersteuning van kraamzorg. Jullie hebben mijn bevallingsverhaal gelezen en nu typ ik de dagen daarna uit die we in het ziekenhuis doorbrachten. Yannick was vrij tot en met donderdag. Hoe zagen deze kraamdagen in het ziekenhuis eruit?
Maandag
Ik werd op zaterdagavond opgenomen in het ziekenhuis doordat mijn bevalling begonnen was, zondagavond om 22.35 ben ik uiteindelijk bevallen. Deze dag is dan officieel al kraamdag 1, terwijl er nog maar 1,5 uur na geboorte op de teller stond. Maandag voelde voor mij dus als de eerste dag. En die dag herinner ik als een soort roes. In de ochtend kregen wij bezoek van mijn ouders en Lana (magisch moment om je eerste kindje voor te stellen aan je nieuwe gezinslid) en de rest van die dag bestond uit in bed liggen, kolven en voeden, een beetje onze weg vinden. Ik had niet geslapen die nacht van de adrenaline dus het was best vermoeiend allemaal, maar ik voelde me dolgelukkig met ons meisje en dat alles uiteindelijk goed was gegaan. Aimy had een infuus omdat haar bloedsuikers nog niet reguleerden na de bevalling. Dit is normaal bij baby’s van een moeder met diabetes. De alvleesklier moet ineens veel minder insuline aanmaken doordat ze minder suiker binnenkrijgen buiten de buik en daarom wordt dit nog via een infuus afgebouwd. Ook moest een paar keer per dag haar bloedsuiker geprikt worden, wat helemaal geen pretje was, maar wel noodzakelijk. Zelf lag ik ook nog aan het infuus voor extra vocht en had ik een blaaskatheter. Ik kreeg erg veel pijnstillers om de pijn van de keizersnede wond te verlichten.
Het eerste moment van Lana met Aimy was, zoals ik hierboven al even beschreef, heel erg bijzonder. Lana bleef de naam van Aimy herhalen, kusjes willen geven en bij Aimy willen kijken. Dat zit wel goed denk ik zo 😉 Ik smolt helemaal weg toen ik die twee meisjes samen zag, bijzonder dat dit mijn dochtertjes mogen zijn.
Dinsdag
Dinsdag was voor mijn gevoel dus dag 2, officieel dag 3. Ook niet veel geslapen maar dat is niet erg, dat is heel normaal met een pasgeboren baby. Daarbij was ik intensief bezig met het opstarten van borstvoeding en nam ik het aanbod om door te mogen slapen niet aan van de verpleging. Na een keizersnede komt borstvoeding lastig op gang (is mijn ervaring) dus ieder voed- en kolfmomentje pakte ik. Ik dacht altijd dat de zogenaamde kraamtranen vanaf dag 3-4 zouden beginnen, maar nee hoor. De rivier overstroomde al op dag 2. Ik heb heel wat gejankt en kon op die manier ook veel van wat er gebeurt was rondom de bevalling en ziekenhuisopname verwerken. Emoties kun je dan maar beter lekker laten lopen. Mijn ouders zijn echt onze steun en toeverlaat geweest deze dagen. Zij hebben Lana opgevangen en ervoor gezorgd dat Lana iedere dag minimaal een keer bij ons op bezoek kon komen. Het herstel van mijn keizersnede valt me ook best tegen, ik was weer vergeten hoeveel pijn die wond doet en hoe lang dat aanhoudt. Je bent een heel tijd uit de running en dat beseffen vond ik best heftig. Dat weegt niet op tegen het geluk van ons nieuwe gezinslid. Ik genoot van de momentjes dat ik (vanaf het bed) Aimy mocht verzorgen, kroelen en voeden en dat maakte de lichamelijke pijn van het herstel heel draaglijk.
Woensdag
Eigenlijk ging ik er gewoon vanuit dat we naar huis zouden gaan. We waren al bezig met alles in te pakken. Meestal (kan per ziekenhuis verschillen) staat er 3 dagen ziekenhuisopname na een keizersnede en ik vond dat ik daar al wel aan voldeed ;). In de nacht viel de kinderarts bij een controle ineens op dat Aimy best wel geel zag. Dat wilden ze toch even checken. Dus werd er die ochtend bloed geprikt. Ik was blij dat we net van het infuus af waren en nu moest er weer geprikt worden in ons kleine meisje. Een arts gespecialiseerd in dit soort aandoeningen (ik kom even niet op het specialisme) kwam ons vertellen dat we minimaal nog 24 uur moesten blijven ivm. de start van fototherapie. Als ze dit niet doen kan een kindje hersenbeschadiging oplopen. Aimy werd in een open couveuse gelegd en mocht enkel haar luier dragen. Er schenen een soort blauwe lampen zowel boven als onder haar die een helende functie hadden. Ik mocht haar alleen tijdens de voedingstijden bij me pakken en troosten was heel lastig aangezien ik zelf nog niet op mijn benen kon staan en haar niet uit bed mocht halen. Ik ben de hele dag enorm emotioneel geweest. Mijn moedergevoel wilde haar continue troosten, bij zich dragen, aanleggen aan de borst en zo troosten maar nu moest ik luisteren naar het schema wat artsen ons gaven. Ik heb geen oog dichtgedaan die nacht. Ieder huiltje wilde ik haar mijn aanwezigheid laten voelen en haar met mijn handen troosten. Het blauwe licht was ook erg fel en de machines maakten veel lawaai. Nogmaals, gezondheid gaat voor dus ik ging hier helemaal in mee, maar heftig was het wel.
Donderdag
Weer had ik hoop dat we naar huis zouden mogen. Woensdagavond was er alweer bloed afgenomen bij Aimy en deze waarden lieten al veel vooruitgang zien. Toch was het niet voldoende en wilde de arts het nog 24 uur afwachten. Weer een domper, maar er was geen andere keuze dus dan ga je er in mee. Ik voelde me emotioneel ook sterker en het goede nieuws was dat mijn borstvoeding eindelijk begon te ‘lopen’. Op dag 4 (eigenlijk dag 5) kolfde ik mijn eerste druppels melk, wat een overwinning! Het beeld is er vaak dat zodra een vrouw bevallen is de melk gaat stromen alsof dit zomaar vanzelf gaat. Ik heb bij beide meiden ervaren dat dit een tijd kan duren. 6x per dag kolven, 8x per dag aanleggen en voeden en dan maar hopen dat het lichaam het op gaat pakken. Die donderdag was dat dus zover. Echt een lichtpuntje voor mij!
Wat ik ook zo heftig vond aan de ziekenhuis opname is dat ons gezin door midden lag. Ik miste Lana enorm, ik wilde bij allebei mijn meiden zijn. Ik voelde me schuldig naar Lana toe en ik miste het om gewoon als gezinnetje compleet te zijn. Ik duimde dus dat we vrijdag naar huis zouden mogen.
Vrijdag
Vrijdagochtend was ik enorm gespannen. We hadden weer een hele nacht niet geslapen, Aimy lag nog in de lichttherapie couveuse en ik lag naast haar te piekeren. Ik hoopte zo dat het ons gegund was dat de bloedwaarden nu in orde zouden zijn. Ik wilde Aimy mee naar huis nemen, haar nieuwe thuis laten zien en als gezin van vier thuis settelen. Om 08.00 konden ze al bloedprikken en om 11.00 kregen we te horen dat we mochten gaan. Ik was zo blij! Yannick moest die dag helaas werken dus haalden mijn ouders ons op. Wat een geluksmoment, ik kon eindelijk een beetje op mijn benen staan dus kleedde ik Aimy voor het eerst zelf aan. Dat maakte me zo gelukkig. Haar in de Maxi-cosi tillen en mee mogen nemen naar huis, een heel speciaal moment. Thuis wachtte de kraamverzorgster op ons. Hoe de dagen met de kraamhulp waren lezen jullie donderdag. En ik kan je vertellen, zaterdag zat ik al met mijn handen in het haar….
Dit was de kraamweek in het ziekenhuis, iets waar ik helemaal niet zo op gerekend had vooraf maar wat helaas wel aan de orde was. Ik ben dan ook blij dat we daarna toch nog 4,5 dag kraamzorg gekregen hebben en ik toch ook nog kon genieten van de kraamtijd thuis.
Ik ben benieuwd of er meer moeders zich herkennen in mijn verhaal. Dat je onverwacht toch langer in het ziekenhuis bent tijdens je kraamtijd, of dat het herstel van de keizersnede zo tegen is gevallen. Dat die roze wolk tijdelijk on hold gezet wordt tot het moment dat je thuis komt. Ik ben benieuwd hoe jullie hiermee om gingen. Laat je reacties achter bij de comments.
Jammer dat het weer een kraamweek werd zoals je niet gehoopt had. ik kan me heel goed voorstellen dat het een teleurstelling is. Goed dat je zo intensief bezig bent met de borstvoeding. Het gaat inderdaad niet altijd vanzelf. Hopelijk is je 2de deel van je kraamweek een stuk fijner.
Simpel, met een snufje liefde onlangs geplaatst…Ik word maar niet zwanger…..LET IT GO…LET IT GO
Oh wat vervelend dat je zo lang moest blijven. Uiteraard alles voor de gezondheid maar wel balen natuurlijk. Fijn dat de borstvoeding op gang is gekomen!
Channa onlangs geplaatst…5x Hoe het huishouden/schoonmaken leuk maken! + WINACTIE
Ik herken me deels in het verhaal. Onze dochter lag in de couveuse en eij moesten haar achterlaten in het ziekenhuis. Zij heeft 2 weken in het ziekrnhuis gelegen terwijl ik na 3 dagen al ontslagen was. Dit was een heel moeilijk moment, want je wilt je kindje meenemen en bij je hebben. Bij thuiskomst hadden we geen kraamzorg. Wat fijn dat jullie dat wel hebben. Waar ik mij in herken is dat mijn vriend, net als Yannick, gelijk aan het werk moest toen ons kindje thuis kwam. En hij bleef gelijk een nachtje weg voor zijn werk. Dat was wel heftig, want ik was nog herstellende van de bevalling. Rust had ik niet gehad, omdat ik 2 weken lang 2 x per dag heen en weer moest reizen naar het ziekenhuis. Fijn dat Aimy nu thuis is en eat fijn dat jullie nog kraamzorg kregen. Wat een schattig pakje draagt ze op de foto! Doe rustig aan, want ern keizersnede is een zware buikoperatie en geniet van je twee dochtertjes! Fijn ook dat de borstvoeding goed op gang is gekomen!
MamaOnderneemt onlangs geplaatst…11 tips om ochtendstress te voorkomen (en de gezelligheid te bewaren)
Pff lijkt me zo’n tegenvaller als je ziekenhuisopname verlengd wordt. Het waren heftige dagen voor je. Gelukkig kon vanaf vrijdag écht gaan genieten met je gezin lekker thuis <3
Milou onlangs geplaatst…Mijn babyshower
Het lijkt mij ook flink balen als je hoopt naar huis te mogen en dan steeds weer een dagje moet blijven. Alles voor de gezondheid uiteraard, maar ik snap heel goed dat je het liefste gewoon thuis wil zijn. Gelukkig zijn jullie dat nu, ik ben benieuwd naar het vervolg!
Femke onlangs geplaatst…Tuesday Tag Day: Pickwick Tea Topics Tag
Oh meid, weer niet de kraamweek waar je zo vurig naar verlangde. Ik kan mij jouw emoties dan ook goed indenken. Tuurlijk staat gezondheid voor op al neemt dat je verdriet nog niet weg. Ik stond na vier uur alweer buiten. Hoe blij ik ook was dat vond ik ook wel erg pittig. Hopelijk heb je van deel 2 meer genoten.
Wat vervelend Kelly dat je uiteindelijk zo lang moest blijven. Ik kan me heel goed voorstellen dat je zo snel mogelijk naar huis en naar je eigen omgeving wilt. Genieten van je gezinnetje. Ik vond het al vervelend toen ik na de bevalling onverwachts 48 uur moest blijven vanwege controles. Dat gevoel dat je even moet wachten en bent overgeleverd aan de zorg en het goedkeuren van een ander maakt het lastig.
Josan onlangs geplaatst…Wat doet een blogger?
Oh lieverd toch, wat een heftige week is het geweest voor je. Ik had het zo graag je anders gegeven en je en andere ervaring willen laten meemaken, eentje die rustiger, kalmer en prettiger was zonder die angsten en verdrietige momenten die je ervoer in de afgelopen tijd. Gelukkig ben je nu thuis, gaat het goed met de prachtige Aimy en kan je weer volop als gezin de tijd doorbrengen! ik ben benieuwd naar je artikel van donderdag want ondanks dat wij elkaar vaak spreken is het toch altijd best een dingetje om het zo ‘op papier’ te lezen. Dikke knuffel voor vandaag en app je vast zo weer ;).
Elise Joanne onlangs geplaatst…Mega Shoplog! Make-up – Fashion – Baby Winter 2016
Ik kan mij goed voorstellen dat je je hele gezin graag bij elkaar wilt hebben, dat is toch het mooiste wat er is. Wat super fijn hoe Lana op haar zusje reageert, het lijkt mij iets wat je van te voren toch nooit helemaal kunt inschatten. Die kraamtranen, ik dacht dat het een fabel was. Niet dus, ik heb ook heel wat lopen afdanken. Ga heerlijk genieten van je gezin met je 2 pracht meisjes en je lieve man!
Dorien onlangs geplaatst…OUTFIT DIARY #11
Mijn kraamweek was ook niet zoals gehoopt, dus kan het me zo goed voorstellen. Als je dan verwacht naar huis te mogen en je krijgt zo’n tegenvaller is dat behoorlijk zwaar! Ik ben benieuwd naar het vervolg van je kraamweek ?
Joyce onlangs geplaatst…Fotodagboek: Loopweigeraar en koeijen
Pff, kan me goed voorstellen dat je het totáál niet leuk vond om steeds weer langer in het ziekenhuis te moeten blijven. Heftig!
Marlotte onlangs geplaatst…Binaural beats – je hersenen beïnvloeden
Altijd heftig weer een bevalling en de dagen erna. Bij mijn eerste moest ik wachten op het juiste bloed voor een bloedtransfusie. Ik kon helemaal niets en voelde me zo alleen ‘s nachts. Slapen deed ik amper en nu weet ik niet eens meer wie er langs kwamen. Bij de tweede dacht ik ik kan nu gewoon naar huis kunnen lopen als dat moest. Een wereld van verschil. Mijn familie wilde mijn zoontje nog even houden, maar ik zou hem er perse bij hebben. Ik kan me echt voorstellen hoe zwaar dit allemaal voor je geweest moest zijn. Heel veel sterkte en dat je snel je draai weer gevonden mag hebben.
Danielle onlangs geplaatst…Een middag kickboksen met zusters. Halal Events
Helaas ken ik het maar al te goed. Ik ben 3x bevallen dmv een keizersnede en ook 3x van hele kleine kindjes. Mijn eerste 2 kindjes moesten een week blijven in het ziekenhuis terwijl ik al naar huis mocht. Mijn derde kindje deed het heel goed, geen gedoe met bloedsuikers, ze dronk goed, borstvoeding kwam de volgende dag al op gang, maar ze kwam niet genoeg aan dus mochten we pas op dag 5 naar huis. Het is inderdaad niet waar je op hoopt. Ook ik heb veel gehuild in het ziekenhuis. Achteraf bleek ook nog dat er een weegfout is gemaakt waardoor we al een dag eerder thuis konden zijn. Maar het is niet anders! Ik heb nog wel kunnen genieten van de laatste dagen kraamzorg en mijn lieve man was gewoon 2 weken vrij. Geweldig!
Oh meid, dit is toch veel zwaarder dan ik had verwacht. Je beschrijft het helder. Ik kan me er enigszins een voorstelling van maken als niet-moeder. Goed dat je de tranen hebt laten gaan en er niet tegen gevochten hebt. Wat een week zeg. En dan naar huis…. Ik ben benieuwd naar het vervolg. X
Marion onlangs geplaatst…Introvert of extravert?
Wat balen dat je zo lang in het ziekenhuis moest blijven! Ik had geduimd dat je snel naar huis mocht en was blij toen ik zag dat jullie lekker opweg waren naar huis.
Gelukkig heb je ook mooie momenten gehad. En kon het genieten na deze periode alleen nog maar meer worden!
Rosanne onlangs geplaatst…Lieve Rosanne~Brief aan mijn jongere zelf
Ik vind het zo sneu voor jullie en ik hoop erg dat het deel thuis wel fijn was, maar als je met je handen in het haar zit.. 😉 Je hebt het goed gedaan en je mag trots op jezelf zijn! Ik zou denk ik Yarah ook erg missen mocht het zo gaan.
Wilma onlangs geplaatst…Ik wil ook gezond zijn #4 | ziek, ziek en nog eens ziek
Ik ben zelf ook eerst een paar dagen in het ziekenhuis geweest met ons zoontje. Best lastig, ik was ook bang dat ik geen kraamdagen thuis meer zou overhouden. Gelukkig mochten we op dag 5 naar huis en heb ik nog heerlijke dagen met omze kraamzorg gehad en alle familie en dergelijke die langs kwam.
Nicole onlangs geplaatst…Help, onze dreumes (13 maanden) wil niet meer slapen!
Wat vervelend dat je langer moest blijven. Ik heb zelf nog geen kinderen, maar ik kan me goed voorstellen dat het emotionele momenten oplevert.
Chantal onlangs geplaatst…5 tips om goedkoop te lezen
Ach dat is zo rot als het zo anders loopt dan verwacht. Hoe je erover vertelt is voor mij helemaal herkenbaar, het herstel van een keizersnede vond ik ook heel heftig.
Saskia onlangs geplaatst…Geen klik met de kraamverzorgster, wat nu?
Wat fijn dat je borstvoeding nu opgang is. Hopelijk gaat dit net zo goed als bij Lana. Het lijkt mij super moeilijk om je kindje niet te mogen troosten! Gelukkig zijn jullie nu lekker thuis. Ben benieuwd naar donderdag!
Lonneke onlangs geplaatst…Sparen voor je kind?!
Wat ben je toch een sterke vrouw Kelly! En nu, genieten van je prachtige gezinnetje!
Sophie onlangs geplaatst…Lief dagboek #31 – Rijkdom en een nieuwtje!
Ah wat vervelend dat dit nodig was maar gelukkig is het goed voor jullie gezondheid. Nu dubbel en dwars genieten thuis!
Annemijn onlangs geplaatst…Mijn eetdagboek – week 5 (Bodieboost-proof)
Wat heftig allemaal Kelly. Door alle emoties en het ‘niet slapen’ kan ik mij voorstellen dat het een hele heftige tijd is geweest. Fijn dat je nog een beetje kon genieten van de kraamdagen!
Marijke onlangs geplaatst…Mexicaanse (vega) ovenschotel met nacho topping!
Erg herkenbaar Kelly! Op maandag opgenomen, dinsdagmiddag spoedkeizersnede, vrijdagochtend naar huis en godzijdank nog verlengde kraamzorg tot de donderdag erop. Met een super kraamverzorgster!! Mijn kindje heeft gelukkig maar even in de couveuse gelegen maar zeker na een keizersnede is het zo belangrijk je baby dicht bij je te hebben. Ik lag de eerste uren na de narcose vanuit m’n bed naar een scherm te kijken samen met m’n vriend waarop ik m’n zoon in de couveuse zag liggen. Dan schreeuwt alles in je om je kindje. Hoop dat je goede begeleiding hebt gehad bij de bv, bij ons in het ziekenhuis ging dat erg fijn. Sowieso was mijn ziekenhuis ervaring, ondanks de spoed ks, erg positief! Geniet van je gezin en sterkte met het herstel!
Oh meis wat is het toch weer een heftige week geweest! Lijkt me heel fijn als je dan uiteindelijk lekker samen naar huis mag om te z’n viertjes te kunnen genieten. Hoe gaat het nu met je? En met het herstel van de wond?
Charlotte onlangs geplaatst…De speen afleren, zo is het ons gelukt!
Wat jammer dat je niet zo snel naar huis toe kon zoals je wilde! Ik kan me wel voorstellen dat dat behoorlijk heftig en balen is. Gelukkig dat je ook nog lichtpuntjes hebt gehad en nu weer lekker thuis bent 🙂
Kelly onlangs geplaatst…Overig| Daar ben ik weer!
Je hele verhaal is van A tot Z herkenbaar! Ik rekende op 3 dagen JBZ na mn keizersnede en op dag 3 bleken we in eerste instantie nog een dag langer te moeten blijven omdat mijn meisje ook van mijn chronische aandoening “restverschijnselen” had. Die bleken niet zelf weg te trekken, dus we moesten daarna nog 3 dagen blijven en ze moest aan het infuus en veel bloedprikken. Weg feeststemming, hallo kraamtranen.
Ik werd zondagavond opgenomen ivm inleiding, ze is dinsdagochtend/nacht gehaald met de ks en we mochten de maandag een week later pas naar huis. Zo anders dan ik me had voorgesteld…moest ik echt verwerken.
En dan dat herstel van die keizersnede!! Pas na 2 weken naar buiten, maar 1 keer per dag de trap op, na 6 weken pas weer autorijden, heeeeeel veel middagdutjes en veel hulp vragen. Dat ging met ups en downs…genieten en brullen.
Toen kwam dat herstel ook onverwachts. Ik voelde me aan huis gekluisterd en ongelukkig. En tegelijkertijd zo gelukkig met mn baby. Ze is nu ruim 5 maanden en het is goed gekomen, maar och, wat herken ik je “niet altijd roze wolk”-gevoel.
Neem je rust en probeer het los te laten! Over een paar weken loop je weer rond!
Lijkt me ook ontzettend heftig als je langer in het ziekenhuis moet blijven dan dat je had verwacht. Gelukkig is de borstvoeding wel goed op gang gekomen. Mijn zoontje is ook ter wereld gekomen met een keizersnede na een bevalling van 20 uur. Er na was ik bekaf, ik kon mijn ogen niet open houden en kreeg alles maar half mee. Bij mij was bijna de borstvoeding niet op gang gekomen, door een hele goede kraamhulp gelukkig wel!. Ik kijk wel terug op een fijne kraamtijd, maar bepaalde dingen wil ik wel anders in de kraamtijd van mijn dochtertje. Bij mijn dochtertje is de planning om een week in het kraamhotel te verblijven. Dit is wegens omstandigheden wat handiger, al kijk ik er wel erg tegen op om mijn zoontje dan zo weinig te zien. We slapen ook samen, dus ben bang dat hij het me kwalijk gaat nemen. Maar papa heeft danvakantie gelukkig, dus die kan heel vaak met hem langskomen. Aan de andere kant is het goed dat ik al mijn energie in mijn dochtertje kan stoppen en in de borstvoeding, want dat is gewoon erg zwaar.
Wat een eerste week was dat. Arme Aimy, zoveel prikjes en ander gedoe. Gelukkig mocht je naar huis en kon de rest van de kraamweek beginnen. Ik ben benieuwd naar de rest van het verhaal!
Miranda onlangs geplaatst…Combinatierecept; (baby) chili con carne
Wat mooi geschreven Kelly! Gelukkig dat alles nu goed is maar wat een dompers. Hopelijk heb je wel lekker kunnen genieten van de tijd thuis met de kraamhulp.
Hanna onlangs geplaatst…Tussen wal en schip
Wat naar dat je zo lang moest blijven. elke keer de tegenslag dat je niet mag vertrekken. Herkenbaar van mijn eerste kindje. Wij mochten nu naar huis zodra ik zelf uit bed en naar t toilet kon. We waren er op voorbereid omdat het een geplande ks was. Ik denk dat dat enorm veel verschil maakt. Het hersrel duurde wel lang, maar op de dag na de ks ging ik al douchen zelf en 2 dagen na de ks gingen we naar huis.
Jammer is dat als dingen anders lopen dan dat je van te voren had bedacht. Dat kan allemaal best heftig zijn!
Maar fijn dat het alweer wat beter gaat…
Zelf ben ik met 29 weken bevallen, daar ben je ook totaal niet op ingesteld… Was heel onverwachts allemaal.
Hierdoor heeft onze zoon 8,5 week in het ziekenhuis (3 verschillende)
Na de hele ziekenhuisperiode hadden we alleen geen recht meer op kraamzorg… Dan sta je er thuis gewoon alleen voor. Gelukkig kregen we nog hulp van mn moeder en mn schoonzus…
Dat vind ik zelf nog wel jammer dat ik dat totaal heb gemist de kraamweek als zijnde iemand die je thuis komt helpen…
Maar onze kleine man is nu alweer 3, en gelukkig merken we weinig van zijn vroeggeboorte…
Bianca onlangs geplaatst…Consultatiebureau: De ogentest
Wat vervelend dat jullie toch zo lang in het ziekenhuis moesten blijven. Ookal was dat het beste voor Aimy je wilt toch lekker thuis zijn. Wel heel goed en knap van je dat je zo’n doorzettingsvermogen had/hebt om de borstvoeding te doen slagen. Hopelijk heb je toch nog kunnen genieten van de kraamtijd thuis en komen jullie snel in een fijn ritme als gezin.
marie-louise onlangs geplaatst…Zwanger week 24
Wat vervelend joh! Ik heb bij de eerste een nachtje in t zh geslapen (bevallen om 00:20 met een ruggenprik, dus die moest eerst uitgewerkt zijn en de katheter moest eruit s ochtends) Was blij dat we toen na acht uur al weer weg konden. Bij de tweede stond ik na twee uur alweer buiten (heerlijk!!) Maar door jouw verhaal hou ik er nu wel iets meer rekening mee dat het niet altijd gaat zoals verwacht.
Astrid onlangs geplaatst…Goede goedkope geboortekaartjes, onmogelijk of toch niet?
Pff, wat een verhaal Kelly! Heftige gebeurtenissen allemaal.. Ik ben benieuwd naar deel 2!
Leonie onlangs geplaatst…Mamashowt: De persoon achter Mamakraamt!
Heftig Kelly, blij dat jullie thuis zijn!
Andrea onlangs geplaatst…38 WEKEN ZWANGER + BABYROOM TOUR
Jeetje wat een heftig begin van je kraamweek zeg! Gelukkig zijn jullie nu weer als gezin compleet en lekker thuis. Geniet van de tijd die komen gaat!
Marije onlangs geplaatst…Positiekleding in grotere maten
In belgie blijven heel veel moeders 3 tot 5 dagen in het ziekenhuis(ook als alles o.k. is met moeder en kind). Momenteel is het aan het veranderen. (Deels omdat de ziekenhuizen het geld er niet meer voor hebben, je dus liever vroeger zien vertrekken) maar meer en meer moeders willen ook liever naar huis gaan als het kan. In 2008 had ik mijn eerste kindje toen deed het ziekenhuis toch moeilijk om me na de eerste dag te laten gaan. Maar we wilden echt weg, de vroedvrouw was onafhankelijk van het ziekenhuis en kwam iedere dag langs. Kraamweek heb ik nog nooit gehad, doe het eigenlijk altijd al alleen met mijn man natuurlijk die het huishouden overneemt. Maar toch ook werken gaat (als zelfstandige heb je weinig keus, arbeiders en bedienden kregen 10 dagen verlof als vader, ik weet niet of dit nog altijd zo is)
Geniet nu maar van je gezinnetje en een een dikke proficiat.
Hoi kelly, wat een nare dagen heb je gehad! Ik weet precies wat je hebt doorgemaakt. Heb zelf 3x keizersnede gehad, waarvan de laatste 2 maanden geleden… De 1e keer met 34 weken couveuse kindje, mocht ik al naar huis en hij nog niet.. De 2e keer, lag kindje ook op kinderafdeling en ik op de kraam, en was er niet altijd tijd om te halen en te brengen door de verpleging, ook veel om gehuild… De 3e keer mochten we op dag 3 naar huis en bleef hij afvallen, met alle zorgen en angsten, dus toen thuis ook geen ontspannen kraamperiode gehad.
Het is gewoon heeeel zwaar, zo’n keizersnede, ook omdat je borstvoeding op gang moet komen met de ellende van kolven erbij en de zorg om je andere kindje(s).
Probeer te blijven genieten en vooral alle rustmomenten te benutten met slapen, is niet makkelijk maar wel het beste voor jezelf en de borstvoeding!!
Aah lijkt mij erg pittig. Je wilt idd thuis zijn en daar een gezinnetje zijn. Nu lekker genieten!
Joyce onlangs geplaatst…Oeps ik ben een echte mama blogger geworden!
Hoi Kelly,
Eigenlijk schrijf ik nooit een comment, maar lees ik wel elke dag je blogs. Gefeliciteerd met de geboorte van Aimy. Het bijzondere is dat toen jij aankondigde dat je zwanger was, we een week verschil bleken te hebben. Ik ben op dit moment in afwachting van ons derde zoontje (morgen uitgerekend). Ik vind het dan ook heel leuk om al die blogs over zwangerschap en geboorte te lezen. Helemaal mijn wereld momenteel.
Waarom ik schrijf, is om je hart onder de riem te steken en aan te geven dat ik heel veel herken. Ik ben bij mijn oudste ingeleid bij 38 weken ivm diabetes gravidarum. Hier kwamen ze pas in week 37 achter, waardoor ik vanuit een goede en gezonde zwangerschap, ineens in het ziekenhuis kwam en ingeleid moest worden. Het inleiden heeft 3,5 dag geduurd en met 38+3 is mijn zoontje geboren met een gewicht van 4090 gram (hele lange en zware bevalling met de vacuümpomp). Ook hij had lage bloedsuikers en moest aan het eind van de dag worden opgenomen op de kinderafdeling. Ik mocht hier destijds niet bij liggen (gelukkig is dit inmiddels anders), waardoor ik me zo verscheurd voelde. Ik wilde bij mijn zoontje zijn en ook bij mijn vriend, maar dit kon allemaal niet (hij mocht ook niet blijven slapen). Hierdoor ben ik toen ‘s avonds laat nog naar huis gegaan omdat ik niet alleen (zonder kind en vriend) op een afdeling wilde liggen. Ik heb zo veel gehuild, omdat ik bij mijn zoontje wilde zijn en hem zelf wilde voeden, maar hij moest vooral ook veel rusten om te herstellen van de vaccuumverlossing en de lage bloedsuikers. De borstvoeding kwam slecht op gang en voor mijn gevoel stond ik er alleen voor om dit te regelen (in het ziekenhuis waren ze gefocust op bijvoeding en heel erg druk). We waren op en neer aan het rijden naar het ziekenhuis en hij wilde niet van de borst drinken. Uiteindelijk mocht hij een paar dagen later naar huis, waar hij vervolgens geel werd. Weer naar het ziekenhuis.. wat voelde ik me ellendig. Ik heb die dag alleen maar zitten huilen, maar gelukkig waren zijn bilirubinewaarden net binnen de norm en mocht hij weer mee. Pas toen dat allemaal achter de rug was, kreeg ik rust en kon ik gaan genieten. Ik heb uiteindelijk 10 weken gekolfd, omdat hij echt niet van de borst wilde drinken.
Bij mijn tweede bevalling is het allemaal veel beter verlopen nadien en heb ik ruim een jaar live borstvoeding kunnen geven, maar bovenstaande gebeurtenis heeft op mij destijds ook veel indruk gemaakt. Ik hoop dat je er veel over kunt praten want het is niet niks wat je meemaakt. Fijn dat jullie nu thuis zijn en dat het echte genieten kan beginnen en ik wens jou een heel voorspoedig herstel.
Groetjes Aileen
Wat naar dat het weer geen kraamweek werd zoals je die zo wenste. Kan me voorstellen dat het best heel lastig om dan iedere dag de teleurstelling van het toch niet naar huis mogen te moeten verwerken. Wat ontzettend knap dat je zo doorzet met borstvoeding, en hoe fijn dat het uiteindelijk toch lukt! Ik hoop dat de kraamdagen thuis heel fijn zijn geweest. Geniet van je meiden en je prachtige gezin!
Michelle onlangs geplaatst…FAVORIETEN UIT DE NIEUWE COLLECTIES
Wat een heftige kraamweek zo! Ik moest al huilen toen ze Henrik in bad deden en hij ging huilen in het ziekenhuis, kan me dus voorstellen dat het zwaar is om je kindje zo te zien. Fijn dat je nu wel thuis mag zijn en het op je eigen manier mag doen!
Alicia onlangs geplaatst…Plans for my pre-baby maternity leave
Wat heftig zeg.. Gelukkig heb je nog een paar dagen kraamzorg thuis gehad, ik ben benieuwd naar je ervaringen. Geniet van de tijd met z’n viertjes!
Danique Krol onlangs geplaatst…Valentijnsdag
Niet leuk dat je zo lang moest blijven… Maar wat je zelf ook al zegt: de gezonheid staat op 1! Ik vind dat je heeeeel positief en sterk overkomt hoor. Gelukkig ben je lekker thuis nu en gaat de borstvoeding volgens mij ook heel goed <3
Manon onlangs geplaatst…Zo doen wij dat – Vriendschap, mama zijn en bloggen
Jammer dat het niet zo is gegaan als je had gehoopt. Sommige dingen herken ik wel. Wij moesten een dag langer blijven omdat Nomi te veel afviel en dat was ook best een tegenvaller.
Malou onlangs geplaatst…Primark shoplogje
Poeh, wij moesten een halve dag langer blijven en dat vond ik al verschrikkelijk!
Je bent een sterke vrouw, dat wist ik natuurlijk al maar wordt hierboven in je artikel nog eens bevestigd!
Nicole onlangs geplaatst…Het weegmoment: waarom ik er altijd tegenop zie
Je kent mijn verhaal en ik herken jouw rollercoaster. Toen ik 1 dag thuis was tussendoor hadden we al geen recht meer op kraamzorg, terwijl ik doodziek was en mijn man het niet alleen kon, zorgen voor twee meiden. Achteraf was ik ontzettend kwaad op de regel die de zorgverzekeringen hebben ingesteld en geen uitzondering maken, maar het is niet anders.
Fijn dat je dit van je af kunt schrijven en laat die eventuele tranen maar lopen!
Lifesabout onlangs geplaatst…Chronisch ziek. Tijd om een potje te gaan omdenken.
Jammer dat het zo is gelopen! Gekukkig kan je nu lekker genieten van je gezinnetje. Ik heb 2 weken geleden ook een keizersnede gehad. Ik mocht na 2 dagen naar huis. Ik heb eigenlijk vrijwel geen last gehad van de wond. Natuurlijk voelde ik het de eerste dagen wel maar pijn deed het niet. Nu, morgen 2 weken later, voel ik me weer helemaal de oude. Afgelopen week ben ik al alleen naar het centrum geweest, ik voel me gewoon erg goed. Zo zie je maar dat het bij iedereen heel verschillend is. Hopelijk voel jij je ook weer snel de oude. Lekker genieten van je gezinnetje!
Dita onlangs geplaatst…HAY Lup Triangle Kandelaar
och mop die dompers herken ik heel goed 🙁 je verheugd je zo op naar huis gaan met je kindje en samen te zijn met je gezin en elke keer weer word je teleur gesteld. alles verloopt dan even niet zoals je dat gehoopt had 🙁 maar goed nu lekker thuis en nu is het genieten en aanpoten lijkt mij want idd die wond zal best pijnlijk zijn ( geen ervaring met keizersnee) dus kan er niet over mee praten. rustig aan lieffie <3
rachel onlangs geplaatst…#Vlog 14 februari 2016
Hè wat balen dat jullie langer moesten blijven en dat Aimy onder die nare blauwe lamp moest. Als pas bevallen vrouw wil je gewoon zo snel mogelijk naar huis, zeker als daar de andere helft van je gezin verblijft. Zelf heb ik ook een KS gehad en ik kijk met een heel warm, fijn gevoel terug op de kraamtijd in het ziekenhuis. Ik wilde juist nog wel een dagje blijven… Maar ja, ik had geen ander kindje thuis, zoals jij.
Carlijn onlangs geplaatst…Twins Tuesday: Amy en Maisie naar het kinderdagverblijf
Ik herken je verhaal helaas heel goed. Fleur is ook met een keizersnede geboren. In eerste instantie niks aan de hand, totdat ze een bacterie bleek te hebben. Die had ze van mij gekregen. Ze moest 10(!) dagen langer in het ziekenhuis blijven. Verschrikkelijk om dan in een versierd huis thuis te komen, zonder baby. Wat was ik blij toen ze eindelijk mee naar huis mocht en we echt een gezinnetje waren!
Frederique onlangs geplaatst…Weekly Diary: 6
Wat heftig allemaal moppie, blij dat je op vrijdag eindelijk naar huis mocht! Dikke kus <3
Kimberly onlangs geplaatst…Book Club: De 5e Golf, Live Love Run & Hendrik Groen
Helaas ook ervaring mee, thuis bevallen, helaas conplicatie dus naar het zh. Na een dag naar huis gegaan, maar de volgende dag weer terug voor 3,5 dag in het zh. Wat baalde ik zeg. Alles ging goed, tot toen. En man lief moest de volgende dag gewoon weer werken, en zagen we pas weer na 5 dagen. Wat een domper was dat! Ik hoop deze volgende kraamtijd wat leuker te ervaren.
Maar ben blij voor jullie dat jullie nu lekker thuis zijn. En hopelijk is de kraamtijd thuis wel leuk en fijn geweest!
Geniet van je meiden!
heftig hoor als het niet zo loopt als je gehoopt hebt. Zo is iedere bevalling anders en weet je nooit wat je te wachten staat. Dat realiseer ik mij maar al te goed wanneer ik de bevallingen van mijn vriendinnen en die van mijzelf vergelijk. De ene heftiger dan de ander, maar (meestal) met een onbetaalbare beloning 🙂 Wat we er allemaal voor over moeten hebben hè 😉 Hopelijk gaat het nu beter en genieten jullie thuis fijn van elkaar!
Janske onlangs geplaatst…Een verrassingsdate met mijn Valentijn
Wat heftig allemaal zeg! Gelukkig zijn jullie nu fijn thuis.
Toen ik bevallen was, mocht ik dezelfde dag al weg. Wij besloten zelf om nog 1 nachtje daar te blijven, omdat ik het toch allemaal erg spannend vond.
Ik hoop dat wij met kindje nummer 2 weer snel naar huis mogen. Een dag in het ziekenhuis duurt zo lang.. Alleen soms is het niet anders.
Jessica onlangs geplaatst…Babykamer collectie van de Wibra
Ik kreeg elke dag weer te horen dat ik morgen naar huis mocht maar de dag erna werd er weer gezegd van niet. Mijn week in t ziekenhuis was een ramp, uitgebreid verhaal staat op mijn blog.
Lotte heeft ook in zo’n lichtcouveuse gelegen, super schattig met zo’n brilletje op haha.
Maar helaas hadden ze die alleen op de kinderafdeling en dus lag ze 2 dagen een verdieping van me af :((
Liess onlangs geplaatst…Huisdieren en zwangerschap, Bevalling en Babys
Wat een vervelend verhaal. Wat sneu zeg dat Aimy nog niet mee naar huis kon! Ik kan me voorstellen dat dat heel erg emotioneel en moeilijk voor je geweest moet zijn. Helemaal omdat je natuurlijk ook zo graag bij je andere meisje wilt zijn. Ik moest zelf helaas ook langer in het ziekenhuis blijven na de keizersnede. Met mij was alles goed, maar Olivia was te veel afgevallen en dronk te weinig om haar met een gerust hart naar huis te laten gaan. Ik vond dat ook enorm moeilijk (ik heb wat af gehuild die avond) maar ik snapte het wel dat ze eerst wat moest aankomen om naar huis te mogen. Uiteindelijk mochten wij na 4 dagen naar huis. Hopelijk was je kraamtijd thuis beter!
Sheela onlangs geplaatst…Peuterpuberteit
Wat heftig allemaal Kelly! Eerst al zo’n zware bevalling en dan ook nog langer in het ziekenhuis moeten blijven. Gelukkig is alles nu goed met jou en de kleine en geniet je volop! Fijn dat de borstvoeding goed op gang komt!
Susanne onlangs geplaatst…Verhuis stress…
Zo herkenbaar…onze zoon Seth is 3 maanden geleden ook dmv een keizersnede geboren ivm een zwangerschapsvergiftiging…gelukkig was ik bijna 38 weken zwanger maar door alle medicatie wat ik heb gehad moest Seth op de couveuse afdeling liggen omdat hij er een beetje beduusd van was. Ik kon zelf ook niets door de keizersnede en magnesium infuus…en kon dus ook niet voor Seth zorgen wat heb ik gehuild verschrikkelijk maar gelukkig is het allemaal goed gekomen en genieten we nu volop van onze schat…het is het allermooiste wat me ooit is overkomen. Heel veel geluk met je prachtige gezin.
Sowieso wil ik even zeggen dat ik je doorzettingsvermogen voor de borstvoeding echt heel erg bewonder!
Jennifer onlangs geplaatst…Boek: Live Love Run Annemerel de Jongh
Jeetje wat heftig en wat een emotie. Vooral dat je je meisje niet mag pakken als ze huilt, verschrikkelijk. Gelukkig mocht je daarna lekker naar huis en heb je daar ook nog een paar dagen kraamzorg gehad.
Gek he dat die eerste dag kraamhulp dus al de dag van de bevalling was. Bij mij was dat niet erg want ik ben in de nacht bevallen en die dag kreeg ik dus nog kraamhulp thuis.
Heerlijk ook dat Lana zo lief reageert, bijzonder lijkt me dat hoor. Ik denk dat ik alleen maar zou huilen als ik mijn spruit aan zijn broertje of zusje voor zou stellen (mocht dit ons ooit gegund zijn)
jodi – liefthuis onlangs geplaatst…Het was mis…en toen nog op reis…
Gelukkig mochten jullie naar huis maar geen fijne start. Natuurlijk wel heerlijk nu met je twee dames <3 Top dat je borstvoeding op gang is gekomen, is ook bekend dat het na een keizersnede vaak moeizamer gaat, omdat je veel energie kwijt bent ivm herstellen.
karlien onlangs geplaatst…Uitwisselingsjaar met YFU in Zwitserland
Ik heb geen zwangerschapservaring dat weet je.
Wel weet ik hoe het voelt om elke dag in het zhuis te wachten of je al naar huis mag.
Ik ging voor een half uur intake voor revalidatie naar het ziekenhuis, maar dat werd een ziekenhuisopname van 9 dagen en pas net weer thuis. Heel andere situatie, zelfde frustratie.
Geniet lieverd van je mooie meisjes en je kanjer van een man in je eigen huisje…x
Bij een tweede (of later) lijkt het me wel extra vervelend om in het ziekenhuis te moeten blijven inderdaad. Geniet er maar extra veel van nu!
Audrey onlangs geplaatst…Een of andere Molblogger 2016: WIDM-recap aflevering 7
Wat bijzonder om te lezen, wat een heftige weken heb je achter de rug. Ik volg je nu misschien een jaartje, maar op dit moment is het voor mij nog even ‘extra’ bijzonder om je te volgen. Vriendinnetje van mij is vorige week bevallen van haar eerste kindje, niet gepland en ze kwam er ook pas achter met 32 weken (gebruikte gewoon anticonceptie, kwam niet veel aan, had geen last van kwaaltjes). Ze had dus ook het grootste gedeelte van haar zwangerschap geen aangepaste levensstijl maar toch kwam haar zoontje kerngezond ter wereld. Het doet me des te meer inzien wat een wonder het is en wat een powervrouwen jullie zijn!
Salina onlangs geplaatst…Monday Morning Quote
Wat speciaal dit te mogen lezen. Je hebt het heftig gehad maar je enorm sterk gehouden, de liefde van zo’n geweldige man en dochtertje is natuurlijk ook super. Gelukkig is het nu goed en ben je thuis, geniet ervan en ik ben benieuwd naar deel 2!
Wow Kelly! Heftig hoor. Bij Ryan van zondag tot donderdag in het ziekenhuis geweest. Maar we waren bijna 24 uur per dag met zijn drietjes. Toch anders als je oudste thuis is en niet bij jou. Gelukkig zijn jullie nu compleet! Geniet er maar van!
Jessica onlangs geplaatst…urbanbaby2016 update week 18
Hai Kelly,
Allereerst van harte gefeliciteerd met je prachtige dochter en wat heerlijk om te zien dat haar grote zus zo trots is.
Ik vind jouw verhaal heel herkenbaar! Ik ben vorig jaar bevallen middels een geplande keizersnede (ons meisje lag in stuit en daar kwamen ze met 38 weken achter, draaipoging helaas mislukt).
Ik herken je pijn, onzekerheden en de moeite die het kost om de borstvoeding op gang te brengen helemaal. Een keizersnede is niet niks en het is lastig als je lichamelijk dingen niet mag/kunt doen die je hoofd en hart je ingeven!
Ik wens je een voorspoedig herstel en bovenal heel veel geluk met je prachtige gezin!
Liefs, Astrid
Wat een tegenvaller als je langer moet blijven dan verwacht. En wat moeilijk lijkt me dat als je meisje nog een couveuse in moet ook. Zelf ben ik maar één nacht in het ziekenhuis gebleven, maar die roze wolk kwam pas na een paar weken want de eerste tijd thuis was ook zwaar. Wel fijn dat je al zoveel kunt genieten van je meisje, en wat geweldig hoe je oudste erop reageert! Sterkte waar nodig, geniet waar kan en veel geluk samen!
Tessa onlangs geplaatst…Opruimmaniak; opruimen en wegdoen als hobby.
Ik reageer normaal nooit meer nu toch ff: pffff wat moet het heftig zijn geweest om haar te zien huilen maar niet te mogen troosten. Dat gaat gewoon tegen al je gevoelens in.cik weet nog toen mijn dochter net geboren was, en als ze dan begon te huilen, dan vloog ik zowat naar haar toe om haar mijn nabijheid tlaten merken. Heftig zeg. Extra goed je kleine meid bij je houden en haar die geborgenheid geven nu! Gelukkig is ze bij je thuis nu, fijn!
Ik wil nog wel wat zeggen over geel worden: heb je vitamine k laten toedienen? Dit doen ze standaard, tenzij je aangeeft dat je dit niet wilt. Ik heb hier heel veel wetenschappelijke artikelen over gelezen, en ik kan je vertellen dat het geel worden vaak gebeurd door de vit k die wordt toegediend. Er zijn geen enkele bewijzen dat dit echt werkt, én dat het geen schadelijke bijwerkingen heeft… De borstvoeding is perfect afgesteld op jouw kindje, waarom zou je daar nog vit k aan moeten toevoegen? De reden dat het wordt gegeven is om dat her wel zit in kunstmelk… Maar ja, dat is niet echt. Goede reden.
Daarnaast heb ik te vaak van zhuizen gehoord dat ze de pasgeboren baby’s gewoon laten huilen, en niet oppakken wanneer ze huilen. Zo waren er een paar verpleegkundigen gewoon koffie aan het drinken toen er op de afdeling een baby lag te huilen.. Ik had dan ook zeker geëist dat ik of iemand anders bij mijn kindje zou mogen blijven, want eerlijk… Ik vertrouw het beleid vd ziekenhuizen niet echt…
Dit had ik ook alleen ik stond de zelfde dag al buiten vanaf dag 1 al op de benen. Ook geen kraamhulp en elke dag paar keer op en neer.. afschuwelijk!
Dit had ik ook alleen ik stond de zelfde dag al buiten vanaf dag 1 al op de benen. Ook geen kraamhulp en elke dag paar keer op en neer.. afschuwelijk!
Jammer dat je langer moest bijven, maar gelukkig ben je nu wel thuis met een gezonde baby. uiteindelijk het aller belangrijkste. 😀
Dionne onlangs geplaatst…Outfit of the day | De grachten van Utrecht
Zo herkenbaar en mooi omschreven! Wij mochten ons kindje eind 2013 ook niet meteen meenemen om ongeveer dezelfde reden. Na 80 uur bevalling, natuurlijk geboren maar met een soort bloedvergiftiging en geelzucht bij kleine vent. 4 dagen samen in het ziekenhuis, maar daarna ook 5 zonder hem. In die week een paar uurtjes kraam voor mezelf gehad wat fijn maar ook dubbel was. De dag dat hij uit het ziekenhuis kwam nog een paar uurtjes kraamzorg gehad en dat was het. Daar sta je dan als kersverse ouders…inmiddels is het op de achtergrond verdwenen maar ik was in die week zo verdrietig en boos. Vriendinnen met een normale kraamweek ‘vervloekte’ ik 😉
Ja ik herken het van beide keizersneden. Mijn eerste werd onverwacht op highcare en later op medium care gelegd en kreeg ook fototherapie. Vreselijk hartverscheurend en emotioneel heb ik die periode in het ziekenhuis gevonden. Ik ergens op een zaal amper kunnen bewegen door de pijn en de wonden terwijl mijn baby afgezonderd op een andere afdeling lag. Brrrr ik krijg er nog tranen van in m’n ogen als ik eraan terug denk. En het hele ziekenhuis verhaal met Indy heb je gelezen. Kun je het een plekje geven en verwerken? Ik kon dat niet bij de 1e.
Ik ben in november thuis bevallen en de eerste kraamdagen waren heerlijk! Helaas werd ons meisje de zesde dag heel erg ziek.
Eline onlangs geplaatst…Valentina 12 weken, 12 weken in foto’s!
Ik herken het zeker, mijn zoontje moest eerder gehaald worden door een groeiachterstand en ik ben met 36 weken bevallen. Hiervoor lag ik al 1.5 week in het ziekenhuis. Nadat ik bevallen ben moesten we nog ongeveer een week in het ziekenhuis blijven (wat ik echt verschrikkelijk vond) maar alles voor de gezondheid van je kindje. Toen we uit eindelijk naar huis mochten was ik ook super blij! ik had nog maar recht op 8 uur kraamhulp maar vond dat niet meer nodig en we hadden in het ziekenhuis al zoveel hulp gehad van de geweldige verpleging daar. Die wolk is bij mij veel later pas gekomen want de eerste maanden zijn ook heel heftig geweest.
Wat heftig om zo de eerste kraamdagen in het ziekenhuis op ‘papier’ voorbij te zien komen. Het niet compleet zijn van je gezin, lichamen die een eigen koers volgen en het pijnlijke en langzame herstel van de keizersnede. Ik wens je nu je thuis bent een extra grote en dikke roze wolk toe en hopelijk ben je deze dagen al snel weer een soort van vergeten. En wat heb je toch twee prachtige dochters, een prachtig gezin. Ik wens jullie al het geluk van de wereld toe!
Linda onlangs geplaatst…Latest Obsession
Niet leuk dat jullie ziekenhuisopname steeds werd verlengd, maar gelukkig zijn jullie ondertussen goed en wel thuis! Geniet er lekker van!
Anneleen onlangs geplaatst…8 Redenen waarom Sims 3 leuk is
Wow, wat intens! Maar zo bijzonder om dit mee te mogen volgen! Je omschrijft het zeer duidelijk en ook de emoties. Dat het zoveel met je doet, interessant ook! Wij willen over een paar jaar kinderen, om nu al zulke mooie maar pittige verhalen mogen te lezen is bijzonder
Hannah onlangs geplaatst…Blogs die ik met veel plezier lees