Lieve meisjes, hier een brief van jullie mama. Wat ben ik ontzettend trots op jullie en ik kan mijn ogen soms niet geloven dat ik drie van zulke mooie meisjes mocht krijgen die mij ‘mama’ noemen. Drie gezonde, lieve meisjes waar ik de verantwoording voor draag. Elke dag als ik jullie naar bed breng dan wil ik minimaal 100 keer zeggen hoeveel ik van jullie houd, hoe trots ik op jullie ben, dat ik er altijd voor jullie zal zijn. En jullie knuffelen me dan terug en geven me het gevoel dat ik het goed doe. Hoe onzeker ik soms ook ben als moeder. Wat ben ik mega trots op mijn meisjes.
Voor ik verderga met mijn brief, wil ik even vertellen waarom ik deze brief juist vandaag deel. Ik wil hiermee bewustzijn creëren voor Wereldmeisjesdag, een dag die vandaag, 11 oktober, plaatsvindt. Dit doe ik samen met Barbie die de campagne ‘You Can Be Anything’ hieraan koppelt. Met een boodschap die ik heel krachtig vind: Ieder meisje mag dromen, en heeft het recht om deze dromen achterna te jagen. Wat je ook wilt worden, you can be anything! Barbie richt deze campagne bewust op moeders omdat zij rolmodellen zijn voor hun dochters en zo een belangrijke factor spelen in de keuzes en ontwikkeling van hun dochter(s). Barbie hoopt dat dankzij de aanmoediging van moeders er een generatie meisjes opgroeit die beseft dat de mogelijkheden eindeloos zijn in je eigen ontwikkeling. Dit is een boodschap waar ik volledig achtersta.
Lieve Lana, Aimy en Feline,
Het moederschap vind ik geen makkelijke taak en geeft me elke dag nieuwe uitdagingen. Ik wil alles voor jullie doen wat ik kan maar ook ik maak fouten. Ook ik ben af en toe te weinig thuis, of vergeet dat favoriete shirt wat je zo graag aan wilt in de was te doen. Of ik vergeet dat je net die dag een knuffel mee naar school mocht nemen. Ik vergeet dat je zo graag pindakaas wilt op je brood, als ik je per ongeluk smeerkaas geef. Het voelt soms alsof ik tekort doe, dat ik soms te weinig geduld kan opbrengen. Het voelt soms alsof ik faal, iets wat, denk ik, elke mama herkent, maar als jullie me in de avond een dikke kus en knuffel geven dan voel ik dat ik het goed doe. Dan ben ik trots op mezelf, trots op jullie. Ik kan het wel, ik heb de rol gekregen om jullie mama te zijn en ik zal jullie opvoeden tot zelfstandige vrouwen die de wijde wereld in zullen gaan. Leren loslaten en jullie vertrouwen.
Als moeder van meisjes ben ik me maar al te goed bewust dat ik jullie rolmodel ben. En niet alleen ik, wij vrouwen, meisjes, zijn rolmodellen voor elkaar. We hebben de taak elkaar een voorbeeld te geven. Hoe we zijn als moeder, als vrouw en als partner. Het voorbeeld dat ik ook heb gekregen van mijn mama, jullie oma. Het voorbeeld dat we allemaal zullen doorgeven. Ik doe er alles aan om het juiste voorbeeld te geven en dat gaat uiteraard met ups en downs. Ik ben er dankbaar voor dat ik jullie in Nederland mag opvoeden, een land waarin de rechten van vrouwen en mannen gelijk zijn. Wereldwijd worden helaas nog steeds meisjes achtergesteld, puur omdat ze meisje zijn. Terwijl elk meisje het recht heeft om haar dromen waar te maken. Ik wil jullie erin ondersteunen om al je dromen uit te laten komen en ik geloof in jullie als sterke meisjes. Wat je ook wilt worden later, ik sta achter jullie samen met papa.
Ik ben ontzettend trots op jullie samen met papa en samen zullen wij er altijd voor jullie zijn,
Liefs Mama.
Hoe zie jij jouw rol als moeder ten aanzien van je dochter en hoe probeer je haar te stimuleren in het maken van eigen keuzes met betrekking tot haar dromen? Laat je reactie achter bij de comments of op social media, ik ben heel benieuwd.
Wat prachtig geschreven en zo lief ❤❤❤
Heel erg mooi, liefde spat er vanaf!
Liefs
Heel mooi en ik leer mijn dochters ook dat ze zichzelf mogen zijn en mogen ontplooïen. De oudste is wat verlegen en ook heel sociaal. Lijkt een rare combinatie maar ik ken haar door en door en help haar om haar twijfels en angsten te overwinnen op een speelse manier. Zo gaat ze vandaag voor het eerst op zangles. Ze vindt dat best eng zei ze, op te treden voor anderen (terwijl ze dit met verve doet bij ballet en nu dansles!) Door haar elke dag te laten weten dat zij belangrijk is en dat we heel veel van haar houden (ook al is papa er steeds weken niet door werk). Zo bouwen wij aan hun zelfvertrouwen en dat begint al heel jong. Geloof mij, als ik uit ervaring zeg dat een band met je vader ook heel belangrijk is voor een meisje. Dit maakt je in je verdere leven stabieler en krachtiger en ik heb dit altijd als een enorm gemis ervaren. Ondanks dat ben ik zelf een sterke en erg zelfstandige vrouw mede door mijn moeder. En hoop dat mijn dochters straks hetzelfde over mij zullen zeggen wanneer ze volwassen zijn. 👧👶🏼
Zo intens mooi en oprecht geschreven!♥️
zo pinkt even een traantje weg…..wat mooi mop <3
Poehhh ff slikken , wat mooi 💖. Ik heb dit gevoel bij onze mooie mannen van 19 en 17 jaar . Het loslaten is hier volop in gang en dat vind mamamoederkloek heftig 😏, maar ook hier worstelen ons wel weer door . Zolang ze nog zeggen “ Ik ga niet weg voor m’n dertigste” hebben we nog even. Hier zijn we bezig met loslaten naar “ de kroeg” en dat vind ik eng ( vooral met de drugs toestanden die zomaar in je glas gegooid worden , en jaaaa dat hebben we al een keer meegemaakt bij de oudste) Hoe we ze ook voorbereiden met Kijk uit , altijd op je cola of biertje letten , binnen 1 seconde gebeurde het. Nu een paar maanden terug , gelukkig gaat het loslaten nu weer.
Ah zo mooi en uit veel liefde geschreven!
Tranen in m’n ogen.. Zo mooi.
Ik voel me momenteel vaak tekort schieten als mama. Na de geboorte van m’n 2e kindje, raakte ik in een postnatale depressie, die zich al snel omzetten in een burn out. M’n dochter van bijna 4 krijgt hier veel te veel van mee. Ze ziet me soms huilen, ziet soms m’n frustratie, maar ze ziet ook hoe ik mezelf telkens weer bij elkaar raap. Ze mag emotie zien, zonder dat ik het haar opdringt. Ze vroeg laatst heel lief ‘ heb je vandaag een regenwolkje in je hoofd mama’. Zo lief, zo klein als ze is.. Via een andere vlogger ( Kim) leerde ik dat je de ballen laag kan houden, genieten van het moment en meer op gevoel. Ik merk dat dit heel goed bij me past.
Ik wil m’n dochter meegegeven dat ik haar onvoorwaardelijk zal steunen, van haar zal houden.. Dat ze sterk is.
Mooi Kelly. En zo herkenbaar ook. Mijn oudste twee zijn meisjes en ik kijk met verwondering en bewondering hoe ze groeien. Nu al worstelen ze soms en zijn ze bezig met het vinden en verdedigen van hun plekje op de wereld. Ik vind het mooi hoe de meeste vrouwen alle kleuren kennen, maar ook zwart, wit en alle kleuren grijs ertussen. Dat gevoel voor nuance maakt het leven soms lastig, maar het is ook zo’n kracht! Zelf heb ik geen flitsende carrière, maar maakte ik de – enigszins oudbollige – keus om huisvrouw te zijn, of thuisblijfmama (klinkt toch fijner). Mijn oudste vertelde me laatst dat ze geen moeder wil worden, omdat ze later graag juf wil zijn. Het raakte me zo dat ze mij als zo letterlijk als voorbeeld neemt en daaruit de voor haar logische, maar niet juiste conclusie trok. “Meiske, maar jij mag alles zijn en worden wat je wilt! Je kan ook mama zijn en juf tegelijkertijd!”, riep ik uit. Van mijn jongste meisje van 4 moest ik laatst in een vriendenboekje invullen dat ze dokter wil worden. Op de vraag waarom antwoordde ze dat ze mensen beter wil maken. Ik hoop dat ze durven dromen en dat ze durven zijn wie ze zijn. Meisjes kunnen alles!
Wat een prachtige en kwetsbare brief.. wauw ❤ Ik weet zeker dat de meisjes ook trots zijn op hun mama ❤