Vandaag mag ik het ervaringsverhaal delen van Melanie. Zij is mama van een zoontje van 3 jaar, een wonder want zwanger worden werd door de artsen als een wonder gezien. Melanie heeft namelijk de diagnose Endometriose gekregen, ze kreeg dit in 2014 te horen en wist niet of ze ooit mama kon worden. Ze deelt haar ervaringen op kellycaresse.nl, er is bij velen namelijk nog maar weinig bekend over deze ziekte vandaar dat ze er graag wat bekendheid aan wil geven. De aandoening wordt vaak erg onderschat, ook het onderwerp kinderwens is vaak nog een taboe. Melanie deelt vandaag haar ervaringen met endometriose en haar kinderwens.
Melanie: Ik ben Melanie, 26 jaar, getrouwd met de liefde van mijn leven en samen hebben wij een zoontje van 3 jaar. In augustus 2014 kwam ik in het ziekenhuis terecht met vreselijke buikpijn. Hier kreeg ik te horen dat ik een erge ontsteking aan het kleine bekken heb en waarschijnlijk Endometriose.
Ik had hier zelf nog nooit van gehoord en de gynaecoloog adviseerde mij daarom ook om mij er even rustig in te verdiepen. Ik had alle tijd want ik moest vijf dagen aan het infuus blijven. Al zoekend kwam ik bij een verhaal terecht dat gewoon mijn eigen levensverhaal kon zijn. Ik had al vanaf mijn eerste menstruatie problemen, maar werd nooit serieus genomen en naar huis gestuurd met : ‘Ja, ongesteld zijn is nou eenmaal niet leuk’. Op mijn 14e ging ik aan de pil en werden de klachten iets minder, maar nog was ik iedere maand “ziek”.
Endometriose en een kinderwens
Endometriose is een chronische ziekte (info via wiki) die je leven goed kan verzieken. Ondanks dat 1 op de 10 vrouwen het heeft is er heel weinig over bekend. Ook weten veel vrouwen niet dat ze het hebben, laat staan dat ze serieus genomen worden. Door Endometriose kun je onvruchtbaar worden. Wij hebben het geluk gehad dat ik toch op de natuurlijke manier zwanger ben geworden. De artsen snappen ook niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen, maar het is gelukt.
Niet kunnen genieten van het moederschap
Ik ben hier heel erg dankbaar dat ik moeder mocht worden en het blijft ook bij één kindje. Na lang wikken en wegen hebben we besloten het niet nog eens te proberen. De kans is heel klein dat het lukt op de natuurlijke manier. En ze kunnen mij niet vertellen hoe mijn lichaam gaat reageren en hoe ik er uit zal komen. Want na de spoedkeizersnede van mijn zoon is het allemaal veel erger geworden en moest ik leren leven met dagelijks heel veel pijn. Het was zo erg dat ik niet in staat was om (zoals ik het graag wilde) voor mijn zoontje te zorgen. Hij kwam echt niks te kort hoor, maar ik kon niet met hem spelen en hem soms ook niet optillen door de pijn. En ik kan je vertellen, dat doet je heel erg veel verdriet. Ik droomde vroeger al over het moederschap en nu was de droom werkelijkheid, maar was ik niet in staat om er van te genieten.
Bron foto 1 en 3: Pinterest.
De impact van Endometriose
Ik heb in maart 2015 mijn schoonmaak operatie gehad. Deze operatie heeft ongeveer 5 uur geduurd (dit was in Den Haag in het Bronovo ziekenhuis, hier hebben ze namelijk een gespecialiseerd team). Ik ben daarna meteen aan de pil gegaan en deze slik ik continu door (zonder stopweek). Dit zou moeten voorkomen dat de Endometriose weer gaat groeien. (Dit is geen garantie, want het komt door oestrogeen dominantie in je lichaam en dat kan ook van buitenaf komen). Endometriose is een chronische ziekte en kan helaas altijd weer terug komen. Het gaat nu best goed en ik heb vrijwel geen pijn meer. Ik heb nog twee operaties gehad door een complicatie na mijn eerste operatie. De laatste was op 15 december 2015 en nu hoop ik mijn leven weer op te kunnen pakken en eindelijk de moeder te zijn zoals ik dat voor ogen had. Het is heel erg zwaar geweest en soms nog, maar het heeft ons als gezin veel sterker gemaakt. Ik hoop door mijn verhaal te vertellen dat er vrouwen zijn die herkenning hebben en niet een lijdensweg van 13 jaar hoeven af te leggen. Het doet zowel lichamelijk als geestelijk heel veel met je.
Laat je nooit vertellen dat een menstruatie waarbij je echt uitgeschakeld bent normaal is!
Voor meer informatie over Endometriose verwijs ik jullie naar de Endometriose stichting.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal, heel veel liefs,
Melanie Geerts Louwes. Meer van mij lezen kan op mijn persoonlijke blog.
Dankjewel Melanie, voor het openhartig delen van je verhaal en je ervaringen met endometriose. Wat lijkt me dit heftig om mee te maken, ik snap hoe dankbaar je bent dat je een kindje hebt mogen krijgen maar het is heel vervelend dat je eerst niet kon genieten van het moeder zijn en dat je zoveel medische complicaties hebt gehad. Ik wil je heel veel geluk en gezondheid voor de toekomst wensen. Ik ben benieuwd of er lezeressen zijn die zich herkennen in het verhaal van Melanie. Heb jij ook endometriose, ken je iemand die dit heeft of heb je er nog nooit van gehoord? Laat je reactie achter bij de comments. Mocht je vragen hebben aan Melanie dan mag je die ook bij de comments stellen.
Wat een heftig verhaal. Heel akelig dat je dit hebt. Ik ken iemand die he ook heeft, ze heeft met geluk 2 kinderen gekregen maar dat is ook een zware weg geweest. Ik wens je veel kracht om dit te kunnen dragen.
Simpel, met een snufje liefde onlangs geplaatst…Pseudokroep….een akelig iets.
Helaas heel erg herkenbaar. Ik weet hoe heftig en pijnlijk het is. En dan vaak ook nog onbegrip wat betreft de omgeving. Zelf kon ik niet op de natuurlijke manier zwanger worden. Gelukkig inmiddels wel moeder door de behandeling ICSI. Mooi dat jij hier je verhaal deelt. Succes en sterkte.
Lieve Melanie, wat dapper dat jij hier jouw verhaal durft te delen. En wat een wonder dat jij ondanks jouw endometriose op de natuurlijk manier zwanger bent geworden. Ik ken ook iemand met endometriose. Zij heeft via IVF twee kinderen gekregen. Toevallig heeft zij onlangs ook een urenlange schoonmaakoperatie ondergaan. Nu gaat het goed met haar. Ik hoop dat het met jou ook voorspoedig gaat en dat je optimaal van je kindje kan genieten! Het is je gegund! Goed dat je een blog bent gestart om meer bekendheid rond endometriose te creëren!!
MamaOnderneemt onlangs geplaatst…Mijn twee grootste blunders die niemand overtreft…
Ik had er nog nooit van gehoord. Wat naar dat er eigenlijk ook zo weinig over bekend is en dat de huisarts er ook zo laks mee om ging! Ben enorm blij voor je dat je kinderwens toch in vervulling is gegaan en hoop dat je nu eindelijk kunt gaan genieten..!
Nicole onlangs geplaatst…De schrik zit erin: operatie aan de keelamandelen
Jeetje, wat heftig zeg! Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Heel veel succes en sterkte voor in de toekomst!
Marlotte onlangs geplaatst…Mindfulness voor beginners
Super dat je je verhaal deelt Melanie! Ik heb ook een ernstige vorm van endometriose en heb met veel geluk twee kindjes mogen krijgen. Zelf heb ik er ook een uitgebreid artikel over geschreven op mijn eigen blog. Helaas is mijn ‘schoonmaak’ operatie (van 9 uur, poeh!) niet zo succesvol uitgepakt als de jouwe en haal ik het ook zeker niet om gewoon de normale pil te slikken. Ik heb zware medicijnen nodig om de menstruatie te kunnen onderdrukken en dan nog heb ik tussentijds bloedingen. De pijn is heel herkenbaar en helaas komen we er nooit vanaf. Mijn grootste geluk wat ik heb mogen ervaren zijn mijn twee kids, waar ik enorm dankbaar voor ben dat ik ze heb mogen krijgen :). Ik ben heel blij om te horen dat het bij jou nu zo goed gaat en dat je vrijwel geen pijn meer hebt. Lekker genieten van je zoontje!
Liset – Beautydagboek onlangs geplaatst…Cadeautip! Leg Valentijnsdag vast met een analoog fototoestel
Wat heftig zeg, ik had er nog nooit van gehoord. Wat stoer dat je jou verhaal wilt delen. Heel knap! Wat ontzettend fijn dat je kinderwens toch is uitgekomen. Succes en veel sterkte!
Frederique onlangs geplaatst…Mijn verhaal: De Bevalling deel 1
Ik had er tot dit artikel inderdaad nog nooit van gehoord. Hopelijk gaat het in de toekomst beter en kun je genieten van je moederschap. Sterkte en succes!
Lonneke onlangs geplaatst…Tanden of die verrekte sprongetjes?
Mijn medische kennis is redelijk goed en ik had ook wel eens van de term gehoord, maar inhoudelijk wist ik hier amper iets van af. Dit zijn inderdaad ziektes die maar al te vaak niet serieus genomen worden en/of door de patiënt zelf daarom niet als ernstig gezien worden. Kan me zelfs voorstellen dat er mensen zijn die denken dat ze zichzelf aanstellen. Ontzettend goed dus dat je jouw verhaal hier doet. Ik hoop dat heel veel vrouwen hier steun en herkenning in vinden. En wat ontzettend mooi dat jullie kinderwens toch in vervulling is gegaan. Ik wens je heel veel sterkte met alles.
Marion onlangs geplaatst…Huidkanker is ook kanker
Ik had wel eens van endometriose gehoord, maar ik had geen idee wat het nou precies is. Wat heftig zeg. Wat mooi dat je toch een kindje hebt kunnen krijgen maar ik begrijp dat het heel moeilijk is dat je niet voor hem kon zorgen zoals je graag zou willen.
Femke onlangs geplaatst…Mijn MAC lipsticks (-1)!
Helaas is wat Melanie schrijft ook voor mij herkenbaar. Anderhalf jaar geleden werd bij mij dezelfde diagnose gesteld, na een schoonmaakoperatie van ”maar” 2 uur. We zijn nu 2,5 jaar bezig met onze kinderwens maar tot nu toe helaas zonder resultaat…
Het is frustrerend dat er zo weinig bekend is over de ziekte; gemiddeld lopen vrouwen ongeveer 10 jaar (!) met deze klachten voordat er een diagnose gesteld wordt.
Ook is er nog te weinig bekend over andere methoden die kunnen helpen bij t bestrijden van deze ziekte. Voor mij helpt t slikken van bepaalde vitamines en het volgen van ” het endodieet”. Ik heb daardoor minder klachten en meer energie.
Zo weer wat geleerd, want hier had ik nog nooit van gehoord! War goed dat je het deelt help je wellicht heel wat vrouwen mee! Sterkte!
Channa onlangs geplaatst…9x Hoe je huishouden beter organiseren!
Ik had hier nog nooit over gehoord maar wat heftig maar aan de andere kant wat een geluk dat je een kindje heb. Ik hoop dat het bij de laatste operatie kan blijven voor jewat een narigheid. Super dat je je verhaal hebt gedeeld veel sterkte. Liefs Lisanne
Lisanne onlangs geplaatst…# Tips voor Valentijnsdag 2
Lijkt me heel heftig inderdaad. Wat een wondertje dat jullie toch een gezond kindje hebben gekregen. Hopelijk kan je de endometriose nu een beetje onder controle houden!
Charlotte onlangs geplaatst…De Charlotte van 10 jaar geleden…
Lieve Kelly, wat ontzettend goed dat je hier een artikel over schrijft. Ik ben 32 en weet sinds 4 weken dat ik endometriose heb. Cystes van >4 cm en verklevingen. Vanaf mijn eerste menstruatie altijd veel pijn gehad. Zo vaak bij de huisarts gezeten en steeds hoorde ik dat het een spastische darm is of spanning. Het afgelopen jaar vroeg de huisarts zelfs, nadat ik thuis over de grond kroop van de pijn in mijn buik en rug, of ik niet eens met een psycholoog moest praten, dat pijn ook tussen je oren kan zitten. Dit heeft mij zoveel verdriet gedaan. Je wordt niet serieus genomen en gaat gewoon aan jezelf twijfelen. Uiteindelijk toch bij de specialist is Nieuwegein terecht gekomen en nu heb ik volgende week een MRI en waarschijnlijk spoedig een operatie. Wij hebben een kinderwens en ik weet niet wat daar nu mee gaat gebeuren. Emotioneel vind ik dit heel heftig maar ik ben ook blij dat ik eindelijk serieus genomen word. Iedereen met dezelfde klachten adviseer ik echt om door te vragen en laat je bij een arts niet zomaar wegsturen.
Wat heftig dat je een spoedkeizersnee moest hebben en eerst niet voor je kindje kon zorgen. En dat je dan ook geen tweede kindje meer mag krijgen. Jammer dat er niet veel over bekend is als het zo vaak voor komt!
Drie onlangs geplaatst…Kinderwens of zwanger? – de feiten
Ik herken het helaas wel. Zelf is er afgelopen oktober endometriose geconstateerd bij mij en proberen we al een jaar zwanger te mogen raken. Dus de positieve verhalen hierboven over meiden die het wel is gelukt om een kindje te mogen krijgen doen mij goed en hou hierdoor hou ik hoop dat het ons op een dag ook is gegund☺️
Wat een rotziekte is dat ook zeg! Ik ken meerdere mensen in mijn omgeving die het hebben en het is bij allemaal heftig. Ik hoop voor jou dat er na de operatie mooiere tijden aan komen!
Marije onlangs geplaatst…Zwangerschapsupdate week 14
Ik vind het écht heel goed dat dit verhaal, maar ook andere heftige verhalen gedeeld worden. Hier een plekje hebben en krijgen om verteld te worden, om er over te praten! Zulke verhalen moeten verteld worden, om het onderwerp uit de taboesfeer te halen of om het maar net wat meer bekendheid te geven.
Heel dapper, Melanie! <3
Zelf heb ik geen Endometriose, maar ik ken wel iemand. Een tante van mijn vriend. Ik had er, tot ik hem (vriendlief) en oom & tante en familie leerde kennen, ook nooit eerder van gehoord. Maar het kan echt verschrikkelijk heftig zijn 🙁 Als ik wel eens verhalen hoor, of lees, via de tante :'( Om verdrietig van te worden.
Ik ben dan ook oprecht heel blij voor jou, Melanie, dat het jullie gelukt is om een kindje te mogen krijgen. Dat is niet iedereen gegund, op wat voor manier dan ook.
Geniet van je zoontje, je gezin. Alle moois en goeds gewenst <3
Dit verhaal is heel herkenbaar. Ik heb zelf ook ernstige Endometriose. Ik sta momenteel op de wachtlijst voor mijn 4e operatie. En inmiddels ook al 2 ivf behandelingen achter de rug. Na mijn operatie zal ik pas weer mogen beginnen met de 3e ivf. Maar wat geweldig dat jullie een kindje hebben mogen krijgen!
Helaas weet ik hoe vervelend en pijnlijk deze Ziekte is . Ik wens je veel geluk en hoop dat de Endometriose rustig blijft.
Heftig zeg.. Maar goed dat je het deelt!
Malou onlangs geplaatst…‘Zo’n moeder word ik echt niet hoor’
Heel heftig, ik had er wel eens eerder over gelezen. Maar wat fijn dat jullie toch op de natuurlijke manier een kindje hebben gekregen!
Nicole @ Everyday-Life.nl onlangs geplaatst…Durf jij nog op vakantie? – Facts & figures over het zika-virus
Ik vind het knap dat je open en eerlijk je verhaal hebt gedaan. Het moet een reusachtige impact op je leven hebben. Ik wens je heel veel geluk toe met je gezin! En hoop dat er snel eeb oplossing komt voor de pijn en voor de aandoening zelf.
Lifesabout onlangs geplaatst…Photodiary. Memory Lane 31 januari – 6 februari
Wat een heftig verhaal! Ik had hier nog nooit over gehoord. Fijn dat jullie toch een kindje hebben kunnen krijgen.
Maike onlangs geplaatst…Hoeveel geld geef je op een bruiloft?
Wat naar voor je dat je dit hebt. Heel erg fijn dat jullie een kindje hebben gekregen <3
Karlien onlangs geplaatst…Mijn week in foto’s #21
Wat herkenbaar! Bij mij hebben ze het pas op 26 jarige leeftijd geconstateerd, dit nadat ik zelf erop stond om onderzocht te worden. Wij besloten na deze diagnose meteen voor kinderen te gaan. Door de endometriose moesten we na een aantal maanden meteen de medisch molen in. Na wat standaard testen bleek dat ik niet op een natuurlijke manier in verwachting zou raken. Wat een klap was dit!! Precies 2 weken hierna gebeurde er een wonder, ik had een positieve test in mijn handen. Gewoon op de natuurlijke manier, wat een wonder! Echter is mijn zwangerschap hier wel heel anders door geweest… Continue leefde ik in angst dat het toch mis zou gaan. Uiteindelijk ben ik nu trotse mama van een gezonde 6 maanden oude jongen & wat ben ik trots en dankbaar voor ons wondertje.
Marcella onlangs geplaatst…Week 5: Woensdag Hayden showt zijn outfitjesdag @ vrijdag
Ik heb er nog nooit van gehoord, maar het lijkt me ontzettend heftig! Ik hoop dat je nu dubbel zoveel kan genieten van je kleine mannetje. En dat de pijn nu weg blijft
Kelly onlangs geplaatst…Lifestyle| Vloggen
Wat een heftig verhaal, een wat een wonder dat je toch op de natuurlijke manier een kindje hebt mogen krijgen! Ik hoop dat de pijn nu ook echt weg gaat blijven en dat je lekker van je gezin kunt gaan genieten!
Michelle onlangs geplaatst…PLOG#15: DEN BOSCH, BABYKAMER & CARNAVAL
Wat een verhaal zeg, Heftig! Dit is ook niet het eerste waar je aan denkt als je last hebt met je menstruatie. Wat fijn dat er toch nog een wonder is gebeurt en je zwanger bent geworden en nu een lieve mama bent voor je zoontje! Wel is het vervelend dat je door de last niet zoveel kan doen met je kleintje, hopen dat het niet meer terug komt en je volop kan genieten! Heel veel sterkte
Dankjewel!
Wat fijn dat je toch een kindje hebt kunnen krijgen. Jij ook heel veel sterkte met alles! Liefs Melanie
Melanie onlangs geplaatst…Even wat minder online
Dankjewel voor je lieve reactie! Liefs Melanie
Dat hoop ik ook en daar gaan we zeker voor! Liefs Melanie
Melanie onlangs geplaatst…Even wat minder online
Dankjewel!
Melanie onlangs geplaatst…Even wat minder online
Bedankt voor je lieve reactie. Ik heb ook een tijdje zwaardere medicijnen gehad en dat is inderdaad geen pretje. Ik kan het voor nu nog goed onder controle houden op deze manier. Ik wil jou heel veel sterkte wensen en ga jou verhaal ook lezen! Liefs Melanie
Dankjewel! Liefs Melanie
Melanie onlangs geplaatst…Even wat minder online
Dankjewel! Daar gaan we voor! Liefs Melanie
Ik heb zelf heel lang aan mijn geestelijke gesteldheid getwijfeld. Ik ben daar nu voor in emdr therapie om dat allemaal los te laten en verder te kunnen met mijn leven. Het is echt heel heftig zowel geestelijk als lichamelijk. Dankjewel! Liefs Melanie
Daar ben ik ook eeuwig dankbaar voor en hij maakt alles toch ook weer een stuk dragelijker. Liefs Melanie
Wat vervelend! Hoop dat ook jullie droom in vervulling mag gaan. Het is inderdaad schandalig gezien hoeveel vrouwen hier last van hebben. En wat fijn dat het dieet voor jou werkt!! Ik wil dit ook zo graag maar lust bijna niks (probeer vanalles en het steeds opnieuw). En mijn suiker verslaving is ook wel moeilijk om mee te stoppen. Ik hoop dat ik hier ook snel mee kan beginnen. Heel veel sterkte!! Liefs Melanie
Dankjewel! Liefs Melanie
Dankjewel, hoop het ook! Liefs Melanie
Echt een wonder en hele dankbaar. Ik hoop het de toekomst zal het leren. Liefs Melanie
Wat heftig zeg! Ik wil je heel veel sterkte wensen met alles! Hopelijk krijg je snel meer duidelijkheid. Liefs Melanie
Het was allemaal heel heftig en het heeft me allemaal vreselijk veel pijn gedaan, maar naar een goede emdr therapie kan ik er weer volop tegenaan. Liefs Melanie
Heel veel sterkte! Liefs Melanie
Daar gaan we voor! Liefs Melanie
Daar ben ik mij ook heel erg van bewust. En vind het ook super dat Kelly zulke verhalen deelt. Er zijn zoveel dingen waar niet over gepraat word en dat is gewoon jammer. Door alle verhalen komt er meer bewustzijn voor dingen. Liefs Melanie
Dankjewel en hoop ook dat jou wens in vervulling mag komen en de endo zich na deze operatie ook rustig houd! Liefs Melanie
Dankjewel! Liefs Melanie
Dat is inderdaad heel fijn! Liefs Melanie
Dankjewel! Dat heeft het zeker, maar heb een hele goede emdr therapeut gevonden die mij leert het te accepteren en door te gaan. Liefs Melanie
Dankjewel! Liefs Melanie
Dankjewel! Liefs Melanie
Dat geloof ik graag, wat heftig zeg! Fijn dat het toch op de natuurlijke manier is gelukt en het goed is gegaan. Liefs Melanie
Dankjewel! Ja het is echt heel heftig zowel geestelijk als lichamelijk. Je kunt beter een been breken daar heeft iedereen ook begrip voor, want dan kunnen ze zien dat er wat is. Liefs Melanie
Dankjewel! Dat hoop ik ook. Liefs Melanie
Dankjewel! En daar denk je zeker niet aan, het is ook niet iets waar je makkelijk en snel over praat helaas. Maar we gaan nu lekker genieten. Liefs Melanie
Een vriendin van mij heeft ook met dit te kampen.
Jammergenoeg heeft ze haar kinderwens moeten opbergen…
Mijn moeder had dit ook.
En is toen schoongemaakt zoals ze dat zeggen en moest ze hormonen spuiten en toen heeft ze eerst mijn broer gekregen en naar 3 jaar kwam ik op natuurlijke wijzen dat snapte de artsen ook niet.
Maar naar mij kon het niet meer en zat ze weer helemaal vol. En ze heeft er toen voor gekozen om haar baarmoeder weg te laten halen.
Ik ben blij voor jouw dat het ook gelukt is.. en dat je een gezonde zoon heb.
Zo mooi dat iemand zijn eigen verhaal kan en durft te delen, heel sterk en bewonderenswaardig! Super sterk vind ik je Melanie
Je reactie grijpt me aan, het is jou ook zo ontzettend gegund! Blijf positief en hou goed je lichaam in de gaten dat teveel ongesteld zijn (door het niet zwanger raken) je lichaam niet verder kapot maakt. Hopelijk heb je een goede arts die jou goed begeleid in dit traject :). Heel veel geluk en sterkte gewenst!
Liset – Beautydagboek onlangs geplaatst…Cadeautip! Leg Valentijnsdag vast met een analoog fototoestel
Jeetje wat een heftig verhaal, heel dapper dat je dat hier deelt en wat onwijs mooi dat je mama bent geworden. Hopelijk helpt de pil goed en heb je er minder last van.
jessica onlangs geplaatst…Inspiratie – Outfit #1
Herkenbaar… Bedankt voor je verhaal..! Zelf ook endiometrose. Moest het een jaar “proberen” om zwanger te raken maar ze gaven het geen kans maar daarna zouden we dan de ” medische molen” in moeten. Gelukkig lukte dit wel.. Ben nu moeder van een prachtige dochter van inmiddels 2… Klachten zijn wel verergert maar het is te doen..
Ik weet sinds oktober 2014 dat ik een zeer ernstige vorm van endometriose heb. In juni 2015 ben ik geopereerd de operatie duurde maar liefst 12 uur. Er is een eierstok weg gehaald en een cyste van 4 cm op de blaas weggehaald. Ik had ook altijd erg veel pijn bij de toilet gang dit kwam door de cyste. We zijn nu weer aan het proberen om zwanger te worden. Tot op heden is dit nog niet gelukt helaas. We hopen dat onze droom ooit nog uit gaat komen maar aangezien we nog nooit zwanger zijn geweest heb ik de hoop soms al opgegeven. Maar wie weet zijn de wonderen de wereld nog niet uit.
Veel liefs Antje
Ook hier helaas erg herkenbaar… Endometriose in de ernstigste vorm…erg veel pijn gehad door een grote cyste.. Vorig jaar in 2,5 maand 2 grote operaties gehad aan m’n buik waarbij de cyste bij de laatste operatie bijna geheel verwijderd kon worden… Helemaal lukte niet omdat het aan m’n darmen zit maar daar heb ik geen last van gelukkig…ook nog een hoop verklevingen en eileiders aangetast.. Helaas zullen wij hierdoor nooit op de natuurlijke weg zwanger kunnen worden…maar ik ben nu wel bijna 14 weken zwanger van ons 1e kindje na een IVF behandeling! Een enorm zwaar traject, twee maanden na de laatste operatie mee gestart, maar met dit aankomende wondertje is het het nu al helemaal waard! Dit kan mijn lijf wel:-)Het beste advies wat ik kan geven aan iemand die dit ook mee moet maken is; luister naar je lichaam, praat, huil maar vergeet ook niet te lachen! Laat je serieus nemen en hou vertrouwen in wat nog komen gaat!!!
Ook bij mij zal het na mijn zwangerschap weer terugkomen, al ‘verzekerd’ door de artsen, en daar kan ik erg tegenop zien maar voor nu gaan we eerst van ons wonder genieten!
Dit is wel een hefitg verhaal, toch herken ik bepaalde dingen. Zelf kwam ik op mijn 18de ( 2 jaar geleden ) erachter dat ik ook endometriose heb en waarschijnlijk geen kinderen zou kunnen krijgen. Een paar onderzoeken verder kwamen ze erachter dat het onmogelijk zou zijn dat ik kinderen zou krijgen. Hier was ik kapot van, Ik wilde niet per direct kinderen maar de kinderwens was zeker aanwezig. Nu ben ik 20 jaar en ben ik 34.5 week zwanger!! wonder boven wonder heeft het toch zo mogen zijn! Hier zijn mijn vriend en ik erg blij mee, ondanks dat ik nog zo jong ben. Ik heb wel mijn opleiding afgerond en we hebben een huis en beide een baan! als ik dan dit verhaal lees zie ik dat je toch niet de hoop op mag geven, ook al is de kans klein, de kans is er dus toch!
Wat een heftig verhaal Melanie! Knap dat je dit wilt delen met ons! Je hebt een heftige tijd achter de rug, hopelijk mag het nu allemaal wat rustiger verlopen zodat je kunt genieten van je zoontje!
Susanne onlangs geplaatst…Hulp in huis?!
Hoi Melanie,
Hier een soortgelijk verhaal. Ik kreeg op mijn 16e van de ene op de andere menstruatie erge pijn, dit is 1 van de tekenen van endo. Mijn huisarts vond dat ik niet moest zeuren en dat ik dan maar moest beginnen met pijnstilling een dag voor mijn menstruatie begon…
Dankzij 8 jaar slikken van de pijnmedicatie kan mijn maag nu bijna niets meer verdragen…
Op mijn 22e ben ik getrouwd en toen wij na een jaar nog geen zwangerschap hadden heb ik gesmeekt om een verwijzing, die kreeg ik met een nare opmerking erop over mij…
Ik was nog geen 5 min binnen bij de gyn en hij vroeg of ik bekend was met endometriose… ja dat heeft mijn moeder. Bij haar is op haar 28e de baarmoeder verwijderd. Inmiddels blijken meerdere vrouwen in haar familie het te hebben…
Op mijn 24e verjaardag kreeg ik een kijkoperatie en haalden ze 2 cystes uit mijn eierstokken waarvan 1 ter grootte van een babyhoofdje.
Ik werd met lucrin in de overgang gebracht maar bleef pijn houden, dus op 1 mei 2007 kreeg ik alsnog een buikoperatie om de grote schoonmaak te houden. Daarna adviseerde de gyn ons om niet 18 maanden te wachten met zwanger worden, wat normaal is bij zo’n operatie ivm herstel van je buikspieren. Maar hij kon ons geen garantie geven dat ik ook daadwerkelijk zwanger zou raken, al was de kans natuurlijk groter nu ik schoon was. Al had mijn man zijn zaad nu ook niet echt een topconditie… we gingen er voor! Toen de lucrin was uitgewerkt ben ik 1 keer ongesteld geweest. En toen was ik de volgende cyclus zwanger van onze dochter Hannah (nu bijna 9). De arts viel bijna van zijn stoel en sleepte ons direct mee naar de echokamer want dat wonder moesten we meteen bekijken.(hij dacht dat we voor de nacontrole kwamen) De zwangerschap was zwaar, veel harde buiken, niet lang kunnen lopen en in het huishouden kon ik ook niet veel. Maar onze dochter was dat meer dan waard!
En toen… een tweede zwangerschap bleef uit, ik bleef op controle bij de arts en in 2010 opnieuw een kijkoperatie waarbij cystes en wat kleine verklevingen werden weggehaald, daarna weer pijnvrij. Wel weer aan de lucrin en dus wederom onder de bijwerkingen daarvan… dat is echt een hel! Dus besloten we dat niet meer te doen.
Inmiddels gingen we verhuizen van Dordrecht naar Appelscha en ben ik verder in Leeuwarden onder controle gekomen. Daar werd ik in 2013 nogmaals met een kijkoperatie schoongemaakt. Maar ook mijn man werd weer onderzocht en zijn zaad was inmiddels van dermate slechte kwaliteit dat zelfs ivf een hele kleine kans had bij ons, dan moesten ze het zaad opwekken enzo. Bovendien zou ik dan aan de hormonen moeten die dezelfde bijwerkingen hebben als de lucrin, en dat zouden we niet meer doen hadden we besloten. Waarom wat je hebt op het spel zetten voor iets wat je wil maar niet zeker weten kon krijgen? Een kans va 1% kregen we!
Dus we namen een hond en langzaam verkocht ik alle babyspullen. Ook gingen ik en mijn man op dieet, soort schoon schip maken zeg maar. Niet dat ik een dieet nodig had voor mijn gewicht maar dit dieet zou mij wel eens klachtenvrij kunnen maken en dat wilde ik natuurlijk wel!
Het endometriosedieet is zwaar. Geen gluten, zuive, koffie, alcohol, suiker en rood vlees is zo ongeveer het advies. Maar ik ging ervoor in september 2014. En ik voelde mij echt steeds beter! Ik bleek naast mijn koemelkallergie dus ook geen gluten en noten te verdragen want nu had ik ineens geen maagklachten meer en mijn stoelgang was stukke beter! Ook viel ik wél af maar toen ik eenmaal een gezond gewicht had lukte het me niet dat vast te houden, ik werd té slank… wat bleek? 1 april 2015 hield ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen…
Ook deze zwangerschap was een wonder, misschien nog wel meer dan de vorige!
Maar ook deze zwangerschap was zwaar. Opnieuw last van een lever die de laatste 16 weken klem zat onder mijn ribben, zeer pijnlijk! Ook had ik veel last van het trekken van littekenweefsel van al die kijkoperaties. Achteraf bleek er ook nog een muscle separation plaats te vinden… ook zeer pijnlijk!
Op 3 december 2015 werd een gezonde zoon geboren, Nathan! Hij is inmiddels dus 15 maanden en een heerlijke toevoeging van ons gezin.
Toen hij 7 maanden was en mijn cyclus er wel was maar onregelmatig bestelde ik ovulatietesten en zwangerschapstesten, van die goedkope strips. De eerste om een beetje regelmaat te kunnen ontdekken, de laatste om steeds direct aan mezelf duidelijk te maken dat mijn menstruatie echt wel kwam maar gewoon op onregelmatige tijden, je gaat toch denken he?
Inmiddels volgde ik het dieet niet helemaal meer maar leefde ik wel zonder gluten, zuivel en noten. Koffie en alcohol waren toch al geen onderdeel van mijn dieet maar de rest nam ik wel.
Afijn toen de testen met de post kwamen was ik juist weer ongesteld. Maar 9 september 2016 moest ik het weer worden, precies een dag dat we een verjaardag hadden dus wilde ik ook wel zekerheid ivm het rondsjouwen met maandverband….
En dat bleek weer niet nodig! Ik was zomaar, zonder dat we er bewust mee bezig waren zwanger!
Inmiddels ben ik 29 weken ver, uitgerekend op 12 mei 2017, de dag voor onze 12e trouwdag!
Deze zwangerschap gaat het lichamelijk beter, gelukkig. De spier die gescheurd is zorgt niet voor extra pijn meer. Ik heb veel minder rugklachten omdat ik nu eindelijk mijn vitamine d op niveau heb. Mijn lever voelt zich ook beter op zijn gemak en zit nog niet constant klem. Ook heb ik meer energie omdat ik wekelijks vitamine b12 spuit. Waarschijnlijk heeft de lever daar ook profijt van. Of misschien is het wel dat de placenta nu vooraan mijn buik zit?
Het is natuurlijk wel zwaar nu ik een jongetje heb rondlopen die energie vreet, daarom is het maar goed dat het nu beter met me gaat!
Ik wilde nog even met je delen dat ik wat pijnbestrijding uiteindelijk terecht kwam op de TENS deze wordt ook gebruikt tijdens bevallingen maar ik heb er zelf een aangeschaft. Het duurt eventjes voor je lijf er op ingesteld is maar daarna pak je niet snel meer de zware pijnstillers!
Ook heb ik cyclokapron voorgeschreven gekregen, dit wordt gebruikt bij overmatig bloedverlies en veel bloedproppen. Dat bleek bij mij dus het probleem te zijn want als ik dit gebruikte tijdens mijn menstruatie dan was de pijn weg. Ook dit was even zoeken naar de juiste dosering maar ik mocht er van de gyn zelf mee spelen, uiteindelijk kwam ik uit op elke 5 uur een halve pil samen met 2 paracetamol naast de TENS dit gebruikte ik dan 2 dagen zo en dan kon ik weer zonder.
Het endometriosedieet heeft ook een website en fb pagina, ik raad iedereen aan daar eens een kijkje te gaan nemen, misschien kan Kelly er een linkje van plaatsen zodat meer dames het zien?