Vandaag deelt Esther haar verhaal, zij heeft diabetes type 2, ook wel ‘suikerziekte’ genoemd. Even om verwarring te voorkomen, ik zelf heb Diabetes type 1, een auto-imuumziekte die ik kreeg toen ik 19 jaar was. Symptomen lijken op die van type 2, maar in mijn geval heeft dit niets te maken gehad met erfelijkheid of leefstijl. Bij mij is het ontstaan door een auto-imuumziekte. De variant waar Esther over vertelt, is wel erfelijk en wordt behandelt door gezonder te gaan leven, eventueel af te vallen en medicatie. Bij Esther ontstond diabetes type 2 tijdens haar tweede zwangerschap waardoor de verwarring ontstond of het enkel zwangerschapsdiabetes is of ook type 2. Vandaag vertelt Esther over die heftige periode.
Esther en haar persoonlijke verhaal over Diabetes type 2.
Diabetes type twee komt bij mij in de familie voor. Mijn oma had het, mijn moeder had het wat veroorzaakt werd door overgewicht en zo zijn er nog meer familieleden die diabetes type 2 (suikerziekte) hebben. Ook ik ben in mijn pubertijd meerdere keren bij de huisarts geweest om mijn suikers te laten testen. Ik kreeg toen al te horen dat ik er gevoelig voor ben, maar met goed op mijn voeding letten, moest het allemaal goed komen.
Mijn eerste zwangerschap.
Toen ik van mijn eerste dochter zwanger raakte, werd ik getest op zwangerschapssuiker. Ik moest nuchter bloedprikken, een glucose drankje drinken, een aantal uur wachten en weer bloedprikken. Na een half uur spuugde ik het drankje uit en het resultaat was dat ik geen zwangerschapssuiker had. Ik twijfel nog steeds of de uitslag klopte want Lieke werd geboren met 40,1 weken en woog maar 2750 gram. Te klein voor een voldragen zwangerschap en ook dat kan voorkomen met zwangerschapssuikerziekte.
In de tweede zwangerschap bleek het helaas wel zwangerschapsdiabetes te zijn.
In juli 2017 kwam ik erachter dat ik van Mirthe zwanger was. In week tien van de zwangerschap werd ik ontzettend ziek. Ik kon niets meer binnen houden en na een halve dag op het toilet vertoeven, heb ik huilend de verloskundige gebeld. Ze adviseerde me om naar de huisartsenpost te gaan. Na een telefoontje met de huisartsenpost mocht ik langskomen. Ik moest daar onder andere mijn urine opvangen in een potje en er werden wat andere onderzoeken gedaan. Alle uitslagen waren goed maar de arts wou wel even weten of ik in een potje van thuis of het ziekenhuis had geplast. Want sommige vrouwen vangen hun urine op in een jampotje waar soms nog suikerresten in kunnen zitten en dan zit er suiker in je urine maar dat klopt dan uiteraard niet.
Bij mij zat er zoveel suiker in mijn urine dat ze dacht dat ik in een jampotje had geplast, alleen had ik een potje van het ziekenhuis gebruikt. Dat betekende dat er verdere onderzoeken gedaan moesten worden. Ik moest bloedprikken en een dagcurve prikken bij de huisarts. Beide uitslagen toonde aan dat mijn suiker te hoog was voor de toegestane waardes tijdens een zwangerschap.Ik werd door de verloskundige doorgestuurd naar de gynaecoloog in het ziekenhuis. Ineens had ik een medische zwangerschap. Ik moest naar een informatiebijeenkomst voor zwangerschapsdiabetes, alleen wisten ze niet of ik überhaupt wel zwangerschapsdiabetes of gewoon type 2 diabetes had. Dit wordt meestal pas rond zeventien weken ontdekt. Misschien had ik wel diabetes type 2 ontwikkeld na mijn eerste zwangerschap en werd het nu pas ontdekt.
Zwanger zijn met diabetes type 2, een hele omschakeling
Er kwam zoveel informatie op mij af en ik wist echt even niet wat ik er allemaal mee aan moest. Ik leerde over voeding, dat het vooral om de koolhydraten ging, iets wat ik nog niet wist. Dat een tussendoortje ongeveer vijftien gram koolhydraten mocht bevatten en een hoofdmaaltijd rond de dertig. Dat je om de twee uur moest eten zodat je bloedsuiker stabiel blijft. Het belangrijkste was vooral dat mijn bloedsuikers goed in de gaten werden gehouden en dat ze stabiel blijven zodat de baby het minste risico liep op complicaties.Ik leerde hoe ik bij mijzelf mijn bloedsuiker moest prikken en controleren. Ik kreeg een prikpen, teststrips en het controleapparaat mee naar huis.
Zwangerschapsdiabetes, een heftige periode
Ik moest elke ochtend nuchter, twee uur na het ontbijt, twee uur na de lunch, twee uur na het avondeten en voor het slapen gaan, mijn bloedsuikerwaardes controleren en bijhouden in een diabetes dagboek. Al snel bleek dat mijn lichaam het zonder insuline niet aan kon en moest ik vanaf week dertien in de zwangerschap insuline gaan spuiten. Dit was iets wat ik niet als prettig heb ervaren. Niet zo zeer het insuline spuiten, ik ben heel bang voor naalden en prikken maar van het insuline spuiten merkte ik vrij weinig. Wat ik vooral heftig vond waren de hypo’s. Bij een hypo is je bloedsuiker te laag. Als ik na een maaltijd veel ging doen of juist iets wat heel ontspannend was deed, kon ik al een hypo krijgen maar over het algemeen gebeurde het bij mij vooral in de nacht. Ik werd dan trillend en zwetend wakker, het gevoel alsof ik flauw zou gaan vallen. Het was dan heel belangrijk om snelle suikers in te nemen zoals dextro, zodat mijn bloedsuikerspiegel weer omhoog zou gaan. Het vervelende was alleen dat mijn bloedsuikerwaardes nuchter in de ochtend daardoor weer te hoog werden. Na een aantal weken heb ik een andere langwerkende insuline voor de nacht gekregen, hierdoor ging het in de nachten veel beter.
Een gezonde dochter
Ik kreeg extra controles in het ziekenhuis om de baby goed in de gaten te houden. Het grootste risico tijdens zwangerschapssuiker is vooral dat de baby te groot kan worden. Als je heel veel suikers binnen krijgt kan de baby dat opslaan in zijn of haar lijfje en dat wordt omgezet in vetten. Mijn suikers waren heel moeilijk onder controle te krijgen, ook al spoot ik insuline. Ondanks het feit dat ik vrijwel de gehele zwangerschap te hoog heb gezeten met mijn suikerwaardes, heeft Mirthe, voor zover dat te zeggen is, er geen last van gehad. Mirthe is geboren met een gewicht van 3215 gram. Een prima gewicht voor een baby.
We moesten wel 24 uur in het ziekenhuis blijven om de bloedsuikerwaardes van Mirthe te controleren. Toen ze net geboren was, heeft ze gelijk borstvoeding gekregen, daarna werd haar bloedsuiker gecontroleerd. Ze had een waarde van 1,1. Dit is voor een baby te laag. Hierdoor kreeg ze een flesje kunstvoeding en werd ze daarna opnieuw gecontroleerd. Gelukkig steeg haar waarde en heeft ze het vanaf dat moment mooi onder controle kunnen houden met de borstvoeding. Na een hele dag mochten we heerlijk naar huis met een kerngezond meisje! We zijn zo enorm dankbaar.
Zwangerschapsdiabetes na de zwangerschap
Ik mocht na de bevalling direct stoppen met insuline spuiten. Wat heb ik daarvan genoten! Ik moet binnenkort weer een dagcurve gaan prikken om te kijken hoe het met mijn suikerwaardes gaat. Als ze stabiel zijn, heb ik toch een hele vroege vorm van zwangerschapssuiker gehad. Mochten mijn waardes niet goed zijn dan heb ik waarschijnlijk na mijn eerste zwangerschap diabetes type twee ontwikkeld. Het is dan nog maar de vraag of ik opnieuw insuline moet gaan spuiten of dat ik zonder insuline mag. Medicijnen in tabletvorm mogen helaas niet tijdens de borstvoeding.
Ik vond het een heftige zwangerschap, ik moest veel veranderen in mijn leefwijze en ik heb veel geleerd. Ik heb alles met liefde gedaan voor ons meisje. Mocht ik in de toekomst weer zwanger mogen raken, moet ik van tevoren al mijn bloedsuikers gaan controleren zodat we er op tijd bij zijn als mijn bloedsuikerwaardes toch weer te hoog zullen zijn en we het risico op complicaties zo klein mogelijk kunnen maken.
Dankjewel voor het lezen van mijn verhaal. Heb jij ook ervaringen met diabetes type 2 en/of zwangerschapsdiabetes? Laat ze hieronder achter of op social media. Ik ben heel benieuwd.
Heel veel liefs,
Esther
Wat zal dit een heftige periode zijn geweest zo te lezen. Er komt al genoeg op je af en dan alle info omtrent suikerziekte. Gelukkig hebben jullie een gezond meisje op de wereld gebracht. Ik hoop dat je waardes vanaf nu op orde zijn en het toch een vroege zwangerschapssuiker is geweest.
Ik heb tijdens de zwangerschap van mijn zoon, dit was mijn eerste zwangerschap, zwangerschapssuiker gehad. Gelukkig heb ik geen insuline hoeven te spuiten en had ik het met een beetje opletten onder controle. Wel vond ik alles omtrent mijn zwangerschap en bevalling erg medisch, wat achteraf toch jammer was. Ik was erg op van de bevalling en heb het gelukkig nauwelijks meegekregen dat mijn zoontje in zijn hiel werd geprikt, die zag namelijk helemaal blauw op een gegeven moment. Zo sneu! Wel waren zijn suikers direct goed. Bij de zwangerschap van mijn dochter en tijdens deze zwangerschap heb ik gelukkig geen zwangerschapssuiker.
Hier ook diabetes 2 in de familie! Zelf heb ik tijdens mijn zwangerschap ook zwangerschap diabetes gehad. Ze kwamen er bij mij met 29 weken achter, ook omdat ik er zelf ook een beetje zorgen om had (erfelijk etc) omdat de kleine op dat moment wel hard gegroeid was toch een test laten doen. Eigenlijk verwachte ik een positiece uitslag, want ik had nergens last van. Helaas, het was toch zwangerschap suiker. Ik heb gejankt, gejankt en nog een keer gejankt. En ik zat vol vragen, meteen wou ik mijn voedingschema aanpassen, want ik had een tijd daarvoor een gezond voedingspatroon gevolgd voor af te vallen. Kippetje toch? Gelukkig kon ik binnen een dag bij de gynaecoloog terecht die me geruststelde. Mijn suiker na het drankje “was maar” 8,7 ofzoiets. Daarna naar voedingsconsulente en daarmee een dieet afgesproken. Bleek dat even anders te zijn als wat ik gewend was met afvallen! De eerste 2 weken was het zoeken, veel hypo’s omdat ik blijkbaar smorgens meer nodig had om de dag te kunnen starten. Daarna ging het goed, met dieet blijf ik waardes houden van rond de 4,1. Nou daar teken je voor als diabetes patient. Wel was ik hierdoor “dubbel medisch” want de kleine lag in stuit. De bevalling (keizersnee uiteindelijk) vond ik vrij heftig. Maar wat me vooral bij is gebleven is dat ik heel vaak moest aangeven dat ik zwangerschap diabetes had. Volgens de gynaecoloog mocht ik prima tot 42 weken doorlopen, “was geen probleem met de stuitliggging” was het antwoord. Uhm ja zei ik, maar de diabetes dan? Dat maakte het verhaal weer anders, had ie even niet bij stil gestaan. Het eerste kindje, je weet totaal niet wat er gaat gebeuren en dan dit erbij, heel erg spannend. Vooral voor een controlefreak als ik. Uiteindelijk is alles goed gekomen, max is gezond ter wereld gekomen met 39+3 en woog 3330 gram. Zelf prik ik af en toe nog een dagcurve om t gewoon ff te checken. Je hebt immers een nog meer verhoogde kans nu heb ik begrepen. Ooit een tweede betekent iig (voor mij) 90% kans op zwangerschapdiabetes. En suikerdrankje met 16 weken al, en die is echt mega mega goor. Nou ja mochten we ooit de kriebels voelen voor een 2e kindje zien we dan wel weer verder. Bedankt voor het delen van je verhaal!
Gr Joyce
Poeh! Wat heftig! Ik snap dat het een hele omschakeling is geweest. Gelukkig is Mirte gezond geboren.
Wat heftig zeg! Ik heb zelf bij mijn tweede zwangerschapsdiabetes gehad. Met 27 weken getest vanwege erfelijkheidsfactor. Uiteindelijk kon Ik het met aangepaste voeding goed onder controle houden en hoefde ik geen insuline te spuiten. Doordat de suikers goed stabiel bleven en de groeiecho’s goed waren, mocht ik terug naar de vk. Dat heb ik wel zelf nadrukkelijk moeten vragen omdat ze in het ziekenhuis geen rekening mee houden dat je misschien niet in het ziekenhuis wil bevallen, ookal ben je officieel medisch door de diabetes. Maar het kon dus wel. Ik ben uiteindelijk met 40,6 weken thuis bevallen van een gezond meisje van 3600 gram. Zes weken na de bevalling weer een aantal dagen curves bijgehouden en mijn suikerd waren gelukkig weer normaal. Maar het blijft wel een risicofactor.
Wat ik tijdens deze periode ontdekte is dat er weinig informatie over zwangerschapsdiabetes en voeding te vinden is. Na lang zoeken vond ik zelf een voedingschema gebaseerd op koolydraten. Maar veel variatie in gerechten is heel lastig te vinden. Ik heb toen zelf veel uitgeprobeerd en daardoor kwam ik erachter dat er veel meer mogelijk is dan de dietiste je laat zien. Maar dat hangt natuurijk wel samen met hoe je lijf reageert. Dat is per persoon weer anders.
Ik wens je heel veel geluk en gezondheid toe voor jou en je gezin!
sluit mij bij de rest aan …heftig!! heel veel geluk in de toekomst met jullie mooie gezin en hoop voor jou dat je waardes een beetje stabiel blijven x
Bij mij komt het ook in de familie voor en had zwangerschapsdiabetes. Na mijn bevalling was het weg, maar na een aantal jaren kwam het weer terug. Ik moest tijdens mijn zwangerschap wel insuline spuiten.
Momenteel is mijn lange termijnsuiker hoog en probeer dit omlaag te krijgen met medicatie en eetgewoonte te veranderen. Mijn zoontje heeft er tot nu niets aan overgehouden. Wel werd hij meteen na de geboorte gecontroleerd. Ik vond dat heftig voor zo’n klein hoopje mens. groetjes, Annemieke
Ik heb ook zwangerschapsdiabetes gehad. Bij mijn eerste dochter ben ik niet getest, maar zij werd wel met bijna 4200 gr geboren. Geen complicaties gehad gelukkig, maar het was wel even schrikken, zo’n zware baby! Bij de tweede zwangerschap ben ik vervolgens wel getest, omdat ze toch zwangerschapsdiabetes vermoedden. En inderdaad. Gelukkig kon ik mijn suikers onder controle houden door goed te letten op mijn voeding, maar dat prikken en koolhydraten tellen vond ik wel een gedoe. Toegeven aan mijn cravings kon zeker niet! Uiteindelijk was mijn tweede kindje nóg zwaarder dan mijn eerste, namelijk meer dan 4350 gr! Dat had niemand verwacht! Maar goed, we zijn allemaal gezond, dus ik mag niet klagen 🙂 Maar ik hoop wel dat ik geen type 2 ga ontwikkelen!
Mooi verhaal, lijkt me inderdaad schrikken!
Klein spelfoutje Kelly, het is auto-immuunziekte niet immuum
Hoi Esther.
Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap zwangerschapdiabetes ontwikkeld ondanks het feit dat ik niet in de risico groep viel. Geen diabetes in familie. Nederlands en normaal gewicht. Omdat ik zelf heb gestudeerd voor diëtist heb ik zelf op mijn glucose gelet. Ook ik moest curves bijhouden maar omdat ik gezond at kwamen mijn waardes nooit boven de 5.5. En mocht ik weer terug naar normale zwangerschap ipv medisch. Toch bleek bij de geboorte dat mijn dochter aan de grote kant was ruim 4 kilo. Ik hoop voor jou dat het alleen zwangerschapdiabetes was. Heel veel geluk met je gezin
Ik heb ook zwangerschapsdiabetes gehad. Gelukkig was dit goed onder controle te houden met een koolhydraatarm dieet en moest ik geen insuline spuiten. Ik heb er wel veel zorgen van gehad. Vooral de constante angst of alles wel oké was met mijn dochtertje en ze niet te groot zou worden. Dat in combinatie met 30 weken misselijk te zijn, heb ik mijn zwangerschap niet zo fijn ervaren. Maar zoals je zegt, alles uit liefde voor je kindje!
Lieve meiden,
Ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties! Dat had ik echt niet verwacht! Ik vind het heel vervelend om vaak te lezen dat vrouwen ervaren dat er weinig bekend is over zwangerschaps suiker. Ik ben ook enorm dankbaar dat Kelly mijn verhaal wou delen! Hoe het nu gaat met ons vertel ik binnenkort op een nieuwe blog op mijn eigen website. Helaas gaat het nog niet zoals het zou moeten gaan.
Heel veel liefs!
Esther
Bij mij zat er zoveel suiker in mijn urine dat ze dacht dat ik in een jampotje had geplast, alleen had ik een potje van het ziekenhuis gebruikt. Dat betekende dat er verdere onderzoeken gedaan moesten worden.
Nice post.
Plos