Hoera, Feline 1 jaar! Personal update

Ongelooflijk, gisteren op 12 september is mijn kleine baby’tje 1 jaar geworden. Dat betekent dat ze geen baby meer is (snif!) en een echte dreumes geworden. Een hele mooie mijlpaal, we sluiten het babyjaar af en zeggen hallo tegen nieuwe avonturen, leren lopen, de wereld ontdekken, brabbelen en nog meer interactie met elkaar. Dit is de derde keer dat ik de eerste verjaardag van mijn kindje vier dus ik weet heel goed dat alles na het eerste jaar alleen maar mooier wordt omdat je veel meer contact krijgt met je kindje. Toch vind ik het ook even snikken en moeilijk om de babytijd (misschien wel voorgoed) af te sluiten.

De geboorte en bevalling
Na een zwangerschap van 37 weken en een aantal uur, kwam lieve kleine Feline op de wereld. Ik zou een geplande keizersnede krijgen op 12 september om 8.00, maar mevrouw besloot die avond ervoor dat ze daar niet op wilde wachten. Mijn vliezen braken en na een aantal uren in de weeën te hebben gezeten is Feline die nacht rond 5 uur geboren met een (vervroegde) keizersnede (bekijk hier mijn bevallingsverhaal met keizersnede). Mijn herstel ging heel voorspoedig, helaas hebben we nog een weekje ziekenhuis moeten hebben zodat Feline er klaar voor was om naar huis te mogen. De kraamtijd in het ziekenhuis was enorm pittig met allerlei onderzoeken, slangetjes en lichttherapie maar we zijn blij dat ze hier zo goed doorheen is gekomen.

Zodra we thuis waren kon het genieten beginnen. Met een hele lieve kraamverzorgster die ons volledig in de watten gelegd heeft en toen de kraamweek met kraamverzorgster echt voorbij was, konden we echt gaan genieten als gezin van vijf met onze nieuwe aanwinst erbij. Lana en Aimy zijn hartstikke dol op hun zusje en heel lief voor haar.

Na een maandje begint grote zus Lana aan school en zijn we doordeweeks thuis met Aimy en Feline. Ook weer een nieuwe tijd brak daarmee aan. Feline ontwikkelt hartstikke goed, de borstvoeding gaat enorm goed en we vinden vrij snel onze draai. Ik deel volgende week een blog over mijn eerste jaar als mama van drie kindjes, is het meegevallen of stiekem toch best zwaar? Volgende week deel ik daar meer over. In deze blog blik ik terug op Feline haar eerste jaar wat een een mooi jaar was. Feline is een aantal keer al mee op vakantie geweest en ook de lange autoritten gingen heel goed. Ze vond het vooral heel gezellig om mee te gaan en haar zussen in de gaten te houden. Wanneer wij lol hebben, lacht Feline automatisch mee. Feline is een meisje dat houdt van gezelligheid en ze slaapt dan ook het best als er wat lawaai om haar heen is. Als ze in de box lag, dan viel ze zomaar in slaap van het geluid van haar spelende grote zussen. En overdag in bed slapen deed ze niet zo graag, ze wilde te graag bij ons zijn.

Ik heb het idee dat Feline sneller ontwikkelde dan haar grote zussen, misschien omdat ze veel voorbeeld krijgt van haar grote zussen. Wel kijk ik mijn kleinste baby toch nog snel klein. Dan wilde ik maatje 62 nog aandoen terwijl ze al lang maat 68 aan kon, ik kon het nog niet verwerken dat ze zo snel groeide denk ik haha. Vanaf 6 maanden zijn we begonnen met het geven van bijvoeding, ook dat is een hele leuke reis. In het begin vond ze er nog niets aan en hield ze er weinig van binnen, maar uiteindelijk veranderde ze in een meisje dat dol is op eten en eigenlijk alles wel lust. Ik weet dat dit een fase is dus ik geniet er maar van zolang ze alles nog met smaak opeet.

De ontwikkeling van Feline
Toen Feline ongeveer 7 maandjes oud was, zijn we verhuisd naar ons nieuwe huis. In het oude huis sliep ze al die maanden bij ons op de kamer in een wiegje dus ik vond het een enorme stap dat ze voortaan op een eigen kamertje zou slapen. Toch ging dat vanaf de eerste minuut heel goed en heb ik weinig aan haar gemerkt dat we verhuisd zijn. Wel is ze vanaf die tijd wat minder slaapjes overdag gaan doen, maar dat kan ook toeval zijn.

Vanaf het moment dat ze kan kruipen, crosst ze de hele kamer door en moeten we haar goed in de gaten houden. Als we even geen gebrabbel horen dan weten we dat we even moeten kijken wat ze uitspookt, haha! Ze kletst al een hele tijd volop. Een taaltje waar we niets van verstaan maar het is wel heel schattig. Ook roept ze vanaf 7-8 maanden al ‘Ma-Ma’ en dat is wel heel leuk om te horen natuurlijk.

Vanaf 9 maanden eet ze volledig met de pot mee en kook ik niet meer apart voor Feline, maar pureer ik ons eten tot wat zachtere maaltijden. Eten we echt iets wat ze nog niet mag omdat het bijvoorbeeld te pittig is, dan maak ik iets aparts of  pak ik er een potje bij maar over het algemeen eet ze alles vrolijk mee en heeft ze er veel plezier in. Ze had toen ook al 2 tandjes waardoor ze redelijk al overweg kon met hardere stukjes in het eten.

Fotografie: Volliefdefotografie

En nu is Feline een dreumes van 1 jaar, krijgt ze nog steeds volop borstvoeding, eet ze volledig met de pot mee en brabbelt ze volop. Ze heeft nu 6 tandjes wat er enorm schattig uitziet als ze lacht. Ze loopt zelfstandig aan een loopkarretje en ik denk dat het niet lang meer duurt tot ze zelfstandig gaat lopen. Feline is dol op haar grote zussen en houdt ze continue in de gaten en haar zussen zijn dol op haar. Ik ben een trotse en dankbare mama en had niet durven dromen dat mijn leven er zo uit mocht zien met drie gezonde dochters. Ik tel mijn zegeningen en kijk terug op een prachtig eerste jaar. Ik pink er ook een traantje bij weg want nu is de babytijd voorgoed voorbij. Maar tijd voor een nieuwe fase die weer vol zal zitten met mooie nieuwe ervaringen en avonturen. Gefeliciteerd kleine Feline!

Hoe kijk jij terug op het eerste jaar van je kind(eren)? Vond jij het ook een mooie maar best moeilijke mijlpaal om die babytijd achter je te laten? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen, laat ze achter bij de comments of via social media. Ik kijk er naar uit deze te lezen.