Moeders komen tijd tekort realiseer ik me nu ik zelf moeder ben, want 24 uur op een dag is nog te weinig. Heel cliche, maar de tijd vliegt voorbij. Vandaag ben ik al 5 weken mama, voor mijn gevoel pas twee weken. Van origine ben ik een planner, een control freak, een lena lijstje meisje, een agenda addict. Ik plan alles uit, het liefst weet ik een week van te voren al precies wat ik wanneer doe, hoelaat en met wie. Mijn agenda was mijn heldin, ik kon zo perfect alles plannen. Ik kwam nooit te laat en ik vergat nooit mijn afspraken. Zwangerschap deed al wat roet in het eten gooien. Vermoeidheid die plotseling komt opzetten, vergeetachtigheid (zwangerschapsdementie!), en de behoefte om terug te trekken in mijn eigen coconnetje, dat veranderde al wat in mijn control-freak patroon. Tot je op een gegeven moment overvallen wordt, in mijn hoofd zou mijn meisje rond de 36-38 weken geboren worden. Als dan door omstandigheden bij 34 weken je kindje geboren wordt, dan raak je als planfreak even helemaal van slag. In de week van de bevalling had ik nog allerlei afspraken staan zoals zwangerschapsyoga, de pedicure, een interview over diabetes, en ik zou op 14 oktober een vriendin uit de brand helpen door haar op te halen uit het ziekenhuis. Dit kon allemaal niet meer doorgaan, vanaf 14 oktober 00.08 was ik mama, en mocht ik mezelf gelukkig prijzen met een prachtige dochter. Sinds die tijd bestaat mijn dag naast eten, drinken, slapen, ook standaard uit borstvoeden, kolven, luiertjes en heel veel fijne knuffel momenten.
Wauw wat staat dan je leven op zijn kop. Tijdens mijn zwangerschap verdiepte ik mij vooral in zwangerschap, en natuurlijk de bevalling. Wat daarna zou komen dat zouden we nog wel zien. Ik als pedagogisch hulpverlener weet toch alles af van de opvoeding van kinderen, opvoedproblemen, allerlei opvoedingsstijlen en noem maar op. Dat viel toch vies tegen toen ik mijn eigen meisje in handen kreeg. Ik heb zoveel ervaring met het werken met huilbaby’s, kinderen met eet en slaap problemen, zindelijkheidsproblemen en noem het maar op. Ik heb honderden luiers verschoond, kinderen gevoed, ermee gespeeld, interventies op uitgeoefend. Als je dan je eigen baby’tje, zo klein, zo kwetsbaar, en zo dierbaar, in je handen hebt wordt alles anders. Alsof een vier-jarige HBO opleiding zo door de goot gespoeld wordt. Nu ben ik mama, van mijn eigen wonder, waarop ik alles nog mag gaan ontdekken en leren. De kwetsbaarheid, en vooral de onvoorwaardelijke liefde maakt het zo anders. Daarbij komen nog de hormonen, de kraamtranen en alle sentimentele gevoelens die erbij komen kijken. Alles werd anders zodra ik mama werd en ik zou niet anders meer willen.
Moeders komen tijd tekort merk ik sinds ik zelf mama ben. Het lijkt het alsof de klok niet meer bestaat. Dag en nacht ben ik bezig met voeden, knuffelen, kolven, nog meer knuffelen, heel veel luiertjes en heel veel liefde. Om en na bij iedere 3 uur mag ik weer naar mijn meisje toe, en begint het ritueel weer opnieuw, en wat prijs ik mezelf gelukkig. Sinds ik mama ben vergeet ik zelf te ontbijten, vergeet ik dat ik twee verschillende sokken draag, en vergeet ik dat ik een afspraak had staan bij de huisarts voor mezelf. De afspraken bij het consultatiebureau, daar ben ik stipt en op tijd bij.
Sinds ik moeder ben interesseert het me niet meer wat er op het nieuws gebeurt, maakt het me niet meer uit dat de post al twee dagen in de brievenbus is blijven liggen en zo kan ik nog zoveel voorbeelden noemen. Hoe verstrooit, chaotisch, gedesorienteerd ik ook lijk, mijn hart en hoofd is bezig met iets anders, ons meisje. Vergeetachtigheid, concentratie problemen, ik gooi ze allemaal onder het kopje ‘kraamdementie’ en geniet lekker door.
Eigenlijk maakt het allemaal niet meer uit, sinds ik mama ben want dat is de mooiste taak van het leven en ik denk ook wel de grootste les in het leven. Als de hormonen wat meer tot rust gekomen zijn, en de vergeetachtigheid verdwijnt dan wordt het vast een stuk minder chaotisch. Toch is 24 uur op een dag te weinig en dat realiseer ik me wanneer ik nog alert en wakker om 23:55 besef dat ik nog wilde douchen en een was nog wilde vouwen. Verstandigerwijs douche ik dan even snel waarna vervolgens om 00.30 ons meisje zich meld voor de eerste nachtvoeding. Na deze voeding val ik als een blok in slaap. Totdat ze zich weer meld.
Moeders komen tijd tekort daar ben ik wel achter gekomen, en tegelijkertijd raast deze als een sneltrein voorbij. Het is het mooiste gevoel dat ik ooit heb gevoelt!
Liefs Kelly.
Follow my blog with bloglovin’Â
Heerlijk om te lezen. Ik herken het helemaal, nog steeds na drie jaar zijn mijn dagen te kort. En vlieg ik ‘s avonds nog heen en weer omdat ik het die dag te druk had met liefde geven.
joyce onlangs geplaatst…Disney Give away!
Wat heb je dit prachtig geschreven! Zo heerlijk en eerlijk en oprecht dat je ondanks je ervaringen vanuit je opleiding het toch anders ervaart nu je zelf een mama bent. En de tijd? Die vliegt inderdaad.
blogsvanmiranda onlangs geplaatst…Oops I did it again! Shoplog.
Wat mooi hoe je alles zo omschrijft, dat je wereld nu echt helemaal om je kindje draait. Dat alles nu nog chaotisch is kan ik me zeker voorstellen maar je gaat er super mee om zo te lezen. En wat grappig trouwens dat jij ook zo een controlfreak bent!
Heel herkenbaar en na 13 maanden nog steeds heel erg waar! Ik heb van alles in mijn hoofd om te doen, en doe het even snel tussendoor. Het zijn voor andere mensen onbelangrijke dingen (wassen, salade maken voor de lunch, het eten voor bereiden, stofzuigen en even heen en weer fietsen met dochterlief naar de supermarkt), maar het zijn dingen die voor mij mijn dag maken. Wat ben ik intens gelukkig als de zon schijnt, we fietsen en Olivia aan het babbelen is. Wat boeit het me dan weinig dat mijn haar er niet uit ziet en mijn huis nog een zooitje is. Ik geniet van het moment. Moederschap is zo intens! Het is niet uit te leggen en niet te bevatten voor je het meemaakt.
Gwen onlangs geplaatst…Schoenenzoektocht
Wauw, heel mooi geschreven!
Dionne onlangs geplaatst…OOTD | Statement Watch
Wat leuk om te lezen!! Zolang je maar lekker kan genieten van je meisje zijn die andere dingen allemaal ook ff niet belangrijk!! Xoxo
Lotje onlangs geplaatst…Khloe Kardashian in de Bijenkorf Amsterdam!
Wauw ik denk dat het bij mij ook zo gaat gaan want qua karakter komen we wel overeen zo te lezen haha
Hartstikke leuk om te lezen! Echt een persoonlijk verhaal. Heerlijk toch dat je zo geniet! Mag ik vragen waarom je geen foto’s van Lana op je blog hebt? Heb je een speciale reden?
Groetjes Liza
Leuk om te zien hoe zo’n meisje je leven kan veranderen!
Jep dat mag je natuurlijk vragen, ik doe dat voor privacy redenen, en ik wil haar daarin beschermen, vandaar dat er vrijwel geen duidelijke foto’s van haar online komen
Haha ah wat leuk om te lezen! 🙂 dan wens ik je alvast heel veel plezier
Mooi beschreven.. kindje van jezelf doet al het andere lijkt mij inderdaad vergeten en is vooral het belangrijkste in je leven.
Tamara onlangs geplaatst…Zo lief!
Dankjewel, je hebt helemaal gelijk, andere dingen zijn helemaal niet zo belangrijk als mn meisje 🙂
Je bent ook de beste mama die Lana zich kan wensen, een topper, een kanjer! Een mama om trots op te zijn en ik weet zeker dat Lana dat is. En ik ben het ook, zo trots als wat!
Suzanne onlangs geplaatst…Instagram Diary #43 Friendship
Wauw, wat mooi beschreven.
Echt heel mooi beschreven! Lijkt me heel bijzonder om je kindje voor het eerst vast te houden 🙂
Kim / Vintage & Beauty onlangs geplaatst…‘Update: 30 days challenge’
Wat heb je dit ontzettend mooi geschreven! Geniet lekker van deze tijd en van elkaar! 🙂
Con leche onlangs geplaatst…Hotspot: Picknick
Wat prachtig om te lezen meid! Je kunt echt merken dat je op en top aan het genieten bent, zoals het hoort. En de was? dat komt later wel weer, haha! Knuffelse met de kleine Lana!
Geanne onlangs geplaatst…Hot or Not: open enkellaarsjes
Wauw wat klinkt dit verliefd, zo mooi en warm! Kreeg er traantjes van in de ogen, prachtig geschreven lieverd!
Dagmar onlangs geplaatst…BEAUTY / GOSH Winter 2013
Zo mooi geschreven inderdaad, ik word er helemaal emotioneel van (en ik ben nog niet eens zwanger! 🙂 )
Heerlijk om te lezen. Lijkt me zo leuk voor Lana om dit later terug te lezen, kan ze trots zijn op haar mama <3
Robin onlangs geplaatst…The body shop kerstcollectie
leuk om over te lezen!
martinaa89 onlangs geplaatst…18 November 2013 – New in Mac
Dankjewel voor je antwoord! Ik snap dat heel goed. Sommige ouders overzien gewoon niet wat voor impact het kan hebben al die exposure met foto’s voor nu maar zeker ook op latere leeftijd voor het kind. Dat doe je goed. Super om je blogs te lezen en speciaal die met alle leuke recepten tussendoor;) krijg ik ook inspiratie van! Succes ook met de studie! Groetjes
Ik ben zelf nog geen mama, maar vind zulke artikels heerlijk om te lezen!
vanessa onlangs geplaatst…Nieuwe douche foams – Kneipp
Heel mooi geschreven! Lijkt me heel bijzonder om voor het eerst moeder te worden 🙂
Kim onlangs geplaatst…Look of the day
Leuk geschreven 🙂
Anne Solveig onlangs geplaatst…WIN #7: MINI CELINE BAG
Heel lief en mooi geschreven. Hoe gaat het met jou? Is de diabetes weer onder controle en vind je dit moeilijk te combineren?
Nem onlangs geplaatst…Gastartikel interieurinspiratie
Zo herkenbaar! Ik ben ook echt van het plannen, nu schrijf ik alles op anders gaat het fout ( zwangerschapsdementie 😉 ). Kan er dus op rekenen dat het na de bevalling nog wel even aan blijft haha..
Whitney onlangs geplaatst…Wisdom for the week #10
hihih blij dat je het ook ervaart 😀 mensen die geen kids hebben denken dat moeders alle tijd van de wereld hebben omdat de kindjes slapen of op school zitten…. NOT het is een full time job!! hier gaat alles op tijd en schema en liggen er overal agendas, van de meiden, van roon en de belangrijkste die van moi
fijn om te lezen dat alles goed gaat meis!
rachel onlangs geplaatst…Was gezellie!!!!