Mijn blog Kellycaresse.nl is niet alleen een platform voor mijn ervaringen, maar ook deel ik af en toe de ervaringsverhalen van andere vrouwen en moeders. Sommige onderwerpen zijn taboe en door deze toch te delen kan hier openheid over ontstaan. Zo mailde Lotte mij haar verhaal, zij is helaas ongewenst kinderloos en wilde daar haar verhaal over delen om een taboe te doorbreken. Lotte: Ik schrijf dit verhaal omdat er maar zo weinig van zijn. Veel populaire mamablogs zijn er. Ook die van Kelly. Ik lees je verhalen graag. Met een goed gevoel en soms ook wat jaloezie. Ik ken je niet. Maar wat jij hebt, dat wil ik ook. En waarom heb ik dat nog niet? Dit is onze ervaring en ik wil hier absoluut niemand mee tegen het hoofd stoten. Stellen die langer bezig zijn, stellen die in een ‘zwaarder’ traject zitten dan wij, ik hoop juist dat we een beetje steun bij elkaar kunnen vinden in plaats van verhalen te vergelijken. We maken allemaal dezelfde pijn mee van het ongewenst kinderloos zijn.
Het begin van onze kinderwens
Anderhalf jaar geleden hadden mijn vriend en ik besloten dat we de anticonceptie maar achterwege laten en gaan proberen om zwanger te worden. Ik ben al jaren niet meer aan de pil dus ik hoef ook niet te ‘ontpillen’. Het is spannend, het is leuk en een hele nieuwe stap in onze relatie. De eerste 3 a 4 maanden waren we er veel mee bezig, maar op een leuke manier. Het was ook nog niet zo erg als het niet gelukt bleek en ik ongesteld werd. Daarna begon het wel een beetje de knagen. Er zou toch niks mis zijn met ons? Toch ga je dan verder. De paar maanden worden een half jaar en het halve jaar wordt een jaar. Ik was er vrij snel over uit dat ik naar de huisarts wilde om een paar onderzoeken op te laten starten. Gelukkig staat mijn vriend er helemaal hetzelfde in als ik. Dat scheelt veel en we kunnen veel steun bij elkaar vinden. 
Ervaringen met de medische molen
De eerste onderzoeken zijn inmiddels geweest. Zaadkwaliteit van mijn vriend is goed, bij mij is een duidelijke eisprong te zien geweest en al mijn hormoonwaardes zijn goed op elk moment van mijn cyclus. Inmiddels alweer een half jaar verder en niet op de natuurlijke manier zwanger geworden. Elke maand is nu een enorme teleurstelling. Elke keer als ik ongesteld wordt durf ik het bijna niet te zeggen. Omdat het dan nog niet zo is. Dan kan ik mijn vriend nog even in de waan laten dat het deze maand misschien wel is gelukt. Alleen is dit natuurlijk niet de manier. Het verdriet vreet aan je. Aan ons allebei. Ik zeg vaak dat ik me schuldig voel. Omdat mijn baarmoeder blijkbaar geen kinderen kan baren. Ook denk ik dan dat mijn vriend me minder vindt. Minder als vrouw. Ik voel me soms geen echte vrouw. Ik heb nog geen kinderen gebaard. Hoe belachelijk het ook lijkt nu ik dit opschrijf, dit is wel zoals ik me elke maand weer voel.
1 op de 6 stellen is ongewenst kinderloos
Om even terug te komen op de onderzoeken en hoe nu verder, er staat voor mij een operatie gepland. Deze operatie zal niet eerder zijn dan volgend jaar maart. Dit omdat we even bewust een pauze nemen. Even rust in ons hoofd. Het is een beslissing gemaakt met ons verstand. Mijn hart huilt. We willen zo graag een kindje, waarom stoppen we dan even? Waarom nemen we een pauze? Om ons even wat lucht te geven. Even niet elke maand hoeven denken aan het wel of niet zwanger zijn. Even niet symptomen van een eventuele zwangerschap proberen te ontdekken. Even niet die enorme teleurstelling. Soms is het lezen van van blogs pijnlijk. Soms word ik zelfs boos. De ene zwangerschapsaankondiging na de andere, dat doet dan toch pijn. Inmiddels hebben wij het onze familie wel verteld. Onze wens is heel groot, maar het lukt niet. Mijn tip, praat erover. Iedereen is begripvol. Ook al krijg je soms adviezen waar je niks aan hebt. Maar praat. Maak het jezelf niet moeilijker dan het al is.
Ik schrijf deze blog ook omdat ik wil laten zien dat er ook een andere kant is. Het lukt niet iedereen direct om zwanger te worden. Ook al lijkt dat soms zo. 1 Op de 6 stellen heeft fertiliteitsproblemen. Wij zijn 1 van die 6. Groetjes Lotte.
Dankjewel voor het delen van je verhaal Lotte, ik hoop oprecht dat jullie wens in vervulling mag raken. Wat lijkt me dit een zware strijd vol onzekerheid en vragen. Dapper dat je je verhaal hier wilt delen om er zo openheid over te creëren, want 1 op de 6 is een heel hoog aantal. Als je wil reageren op het verhaal van Lotte, dan kan dit bij de comments. Dit mag ook anoniem als dat fijner voelt. Soms kan het helpen om andermans ervaringen te lezen, om te lezen dat je niet de enige bent die hiermee te maken heeft.
Mooi geschreven. Ik herken het helemaal.. wij zijn bijna drie jaar bezig geweest om zwanger te worden. Allerlei onderzoeken gehad maar er bleek niks aan de hand te zijn. Uiteindelijk onverwachts na 3 jaar alsnog zwanger..
hopelijk komt jullie wens alsnog in vervulling!
Lonneke onlangs geplaatst…Relatieproblemen door de ziekte van Crohn
Lotte wat ongelooflijk naar… ik hoop dat jullie een kindje mogen krijgen en snel zwanger mogen worden. Een stel uit mijn familie maakt op dit moment hetzelfde door. Toevallig heb ik naar aanleiding van dat zij niet op de natuurlijke manier kunnen worden een artikel geschreven dat vandaag op mijn site staat, of je je omgeving vertelt dat je bezig bent om zwanger te worden. Wij kwamen er nl, pas achter dat zij nu een jaar bezig zijn om een kindje te krijgen. Het lijkt mij ontzettend zwaar om mee te maken. Nogmaals ik hoop van harte dat jullie kinderwens spoedig in vervulling mag gaan. Heel dapper dat je hier jouw verhaal wilt delen,
Danielle | Mama Lifestyle Blog onlangs geplaatst…Bezig om zwanger te worden: je omgeving wel of niet informeren?
Wat mooi Lotte dat je je verhaal deelt. Hopelijk kun je daarmee iemand anders ook een hart onder de riem steken. Het lijkt me enorm zwaar om zoiets alleen of samen te dragen.
Josan onlangs geplaatst…Online kinderschoenen kopen tijdens de sale
1 op de 6 is inderdaad heel veel. En wat lijkt mij het zwaar om zo’n wens te hebben die maar niet in vervulling gaat. Ik wens je rust toe en hoop van harte dat je wens mag uitkomen.
Saskia onlangs geplaatst…Evelyne heeft Menstruele Migraine
Heel goed dat je dit deelt. Soms lijkt het wel alsof zwanger worden de normaalste zaak van de wereld is, wat natuurlijk helemaal niet het geval is!
Channa onlangs geplaatst…Persoonlijk: Wat de ziekte van Graves met je doet
Wat ontzettend heftig lijkt het me. Goed dat je dit deelt, 1 op de 6 is echt veel. Ik hoop dat jullie wens in vervulling mag gaan.
Loes Johanna onlangs geplaatst…Onze huwelijksreis naar Indonesië: Java deel 1
Wat mooi geschreven! Weer even een eye-opener, we gaan er allemaal zo snel vanuit dat het allemaal maar vanzelf gaat…
Lisette onlangs geplaatst…Als je met je kinderen naar de ijsbaan gaat ontdek je dit…
Het lijkt me vreselijk als je steeds maar weer wordt teleurgesteld. Hopelijk komt jullie wens binnenkort alsnog in vervulling!
Charlotte onlangs geplaatst…Aukjes diary #2: de eerste week van 2017
Wat ontzettend mooi dat je jouw verhaal wilt delen. Jouw emoties van boosheid bij weer een zwangerschapsaankondiging zijn heel begrijpelijk. En je mag ook boos zijn. Ik vind het ook een hele moedige beslissing om even een pauze in te lassen. Heel veel sterkte.
Leonie van Mil onlangs geplaatst…Mijn leven als blogger #7 | blogdoelen voor 2017
Het lijkt me buitengewoon frustrerend en verdrietig. Heel veel sterkte en ik hoop dat het jullie uiteindelijk gegund is!
Nicole onlangs geplaatst…Heerlijk, plannen maken voor de zomervakantie!
Wat ontzettend verdrietig. Ook ik hoop dat jullie wens in vervulling mag gaan raken. Dat een zwangerschap niet vanzelfsprekend is, weet ik erg goed. In mijn omgeving heb namelijk genoeg vrouwen die niet zwanger kunnen worden of pas na een aantal jaar een kindje hebben mogen krijgen.
Femke onlangs geplaatst…Chit Chat on Sunday #1
Heel goed dat je er wel over praat. Denk dat je zo misschien ook meer begrip krijgt.. En vooral ook steun! Hoop dat je wens alsnog in vervulling gaat komen!
Nicole onlangs geplaatst…Eigenwijze foto van de week #1
Lotte wat goed dat je je verhaal deelt, want ik weet dat er veel meer vrouwen zijn die hier mee zitten. Bij collega´s zie ik ook hoe pijnlijk het is als je niet zwanger kunt worden terwijl ondertussen de een na de ander een kind krijgt. Sterkte, en hopelijk gaat het toch nog lukken!
Maike onlangs geplaatst…Zo vind je de trouwringen van jullie dromen + 25% korting!
Wat ongelofelijk zwaar. Jeetje! Het lijkt mij een heel zwaar traject, maar wat goed dat je je verhaal deelt!
Dionne onlangs geplaatst…Quarter-life-crisis | Verwende generatie of serieuze struggles?
Super dat je hier open over praat en heel fijn dat het jou helpt om er beter mee om te gaan. Het lijkt me inderdaad frustrerend als het niet gaat zoals je zou willen dat het zou gaan en dat er ook niet een aanwijsbare reden is. Laat jezelf niet gek maken dat je niet vrouw genoeg bent, dat ben je absoluut! Ik hoop dat het in de toekomst gewoon mag gebeuren voor jou en je partner.
Liset – Beautydagboek onlangs geplaatst…6 Dingen waar wij vrouwen zelfverzekerder in mogen zijn
Dit lijkt me erg heftig. Ik ben zelf geadopteerd omdat mijn ouders geen kinderen konden krijgen. Zelf hebben we een dochter van bijna 1 maar ik besef heel goed dat het allemaal niet zomaar iets is. Veel mensen in mijn omgeving zitten in een soortgelijke situatie.
Dita onlangs geplaatst…Shoplog – Baby kleding jan 2017
Heel herkenbaar…. Hier in 2012 besloten te stoppen met anticonceptie. Vanaf eind 2013 in de MM. In 2015 dan eindelijk zwanger. Wat waren we blij. Helaas ging dit mis rond de 13-14 wkn. Nu inmiddels hoogzwanger na in totaal vier ivf/icsi pogingen maar nog de angst dat het “fout” af gaat lopen. Wat zal ik blij zijn als we over een week of 3 de kleine veilig in onze armen hebben.
Iedereen om je heen wordt maar zwanger zonder enige moeite en soms zelfs door 1 klein “foutje” zoals ze dat dan noemen. Dat steekt.
Wij hebben ook periodes gehad dat we het niet meer zagen zitten maar je moet hoop houden anders zijn deze trajecten niet te doen
Heel goed dat je het met mensen in je omgeving hebt gedeeld! Ik heb daar ook veel aan gehad toen het bij ons niet wilde lukken. Ik hoop en duim heel hard dat je wens in vervulling mag gaan!
Anita onlangs geplaatst…Mijn 2016 in een notendop
Dat is inderdaad ook iets waar ik ooit aan denk. Wat nou als het niet lukt later. Gelukkig zit ik nu nog niet in die fase, maar spannend is het natuurlijk wel!
Sophie onlangs geplaatst…Waarom is het leven van sommige mensen zo interessant?!
Mooi dat je hierover verteld. Zelf heb ik in november een artikel online gezet over onze kinderwens. Wij zijn ook 1 van de 6 stellen. Zelf heb ik PCOS en dat zorgt ervoor dat ik geen eigen eisprong heb. We zijn nu na een jaar pauze van het ziekenhuis weer terug in het ziekenhuis. Begonnen met hormoonpillen om een eisprong om te wekken. Helaas is er nu nog geen eisprong gevonden. Succes meis!
Jessica onlangs geplaatst…Voornemens van bloggers voor 2017 – Mariëlle Markgraaff
heel goed van je dat je het deelt en hoop zo dat het een keer goed komt en jullie een mooi kindje krijgen
rachel onlangs geplaatst…#Vlog7 januari 2017, voor jan lul in de auto en nooit meer lasagne!
Wauw, wat een heftig maar mooi verhaal. Ik ben niet bezig met kinderen krijgen maar ik wil ze wel héél graag, en ben stiekem af en toe bang dat het ook niet gaat lukken. Geen specifieke reden voor hoor, maar gewooon…
Kimberly onlangs geplaatst…2016: My year in review
Hoi Lotte, het verhaal wat je schrijft is erg herkenbaar. Nu het bij ons eindelijk gelukt is, heb ik er ook geen moment over hoeven te twijfelen om mee te doen met moeders voor moeders. Het is bij ons nog heel pril en onzeker maar we hopen op het beste. Ik hoop zo dat jullie droom ook uit mag komen <3
Wat goed dat je er over schrijft. Wij hebben exact hetzelfde mee gemaakt. Ook niet duidelijk waarom het zwanger worden niet wilde lukken. Zaad van man was in orde, mijn eierstokken en eileiders waren goed toegankelijk. In totaal zijn wij 5 jaar bezig geweest. Wij hebben ook bewust een aantal pauzes genomen, want anders maakt het je helemaal gek.. je bent op dat moment nog maar met 1 ding bezig. Uit eindelijk hebben wij 4 Iui pogingen gehad en 1 ivf. Na de 1e ivf was het eindelijk raak. Ik wens je heel veel succes toe en heel belangrijk, houd altijd hoop!
Wat een heftig en wat mooi dat je hier zo open over bent lotte.. het lijkt me echt enorm moeilijk. Ik hoop dat jullie wens mag uit komen!
Michelle onlangs geplaatst…Novan heeft Tracheamalacie
Wat naar zeg 🙁 Wel heel mooi geschreven.
Malou onlangs geplaatst…Lekker ouderwets; ik zet mijn kind wel eens in de hoek
Wij zijn helaas ook 1 van de 6. Ik ben nu bijna 12 weken zwanger van onze eerste ivf poging en wat voelen we ons gezegend. Geef dus nooit op, er zijn gelukkig altijd nog alternatieve wegen die bewandeld kunnen worden. Hopelijk komt jullie wens ook snel in vervulling en hebben jullie in 2017 ook nog een lief kleintje. Omdat, er zo weinig over gesproken word lijkt het soms net of het bij iedereen heel makkelijk gaat behalve bij jezelf. Als je het over jezelf verteld blijkt ineens dat andere mensen in de omgeving dit ook hebben mee gemaakt. Er hangt toch nog een beetje een taboe op ofzo dus alleen maar goed om hier meer aandacht voor te vragen. Heel veel succes en alle goeds. Achteraf gezien is het, het allemaal meer dan waard hoe zwaar het ook word <3
Wat heftig voor jullie! Verstandige keuze denk ik om even een pauze in te lassen en ik hoop dat jullie alsnog spontaan verrast worden met een zwangerschap. Moedig om het te delen met familie…
Anja onlangs geplaatst…Brillenmode 2017 – brillentrends 2017
Heftig, vooral omdat je er altijd en overal mee geconfronteerd zal worden. Heel sterk om het te delen.
jodi – liefthuis onlangs geplaatst…Lieve Roosje…SLIK…Verlamming of als ze geluk had alleen een spasme…
Ik heb veel respect voor jou dat je zo open jouw verhaal deelt! Wat goed ook dat je er over praat. Veel mensen kunnen jou niet begrijpen omdat ze niet hetzelfde meemaken maar ze kunnen zich wel voorstellen hoe het is en je daarmee helpen.
Lilian onlangs geplaatst…Winactie – Fashioncheque T.W.V. €20,-
lijkt me ontzettend heftig als je zo graag een kindje wilt en het maar niet lukt 🙁 heel veel liefde en hoop gewenst <3
femketje onlangs geplaatst…Winter Winactie!
Vroeger waar ik altijd bang om zwanger te raken, toen we ervoor gingen was ik ineens baby dat het niet zou lukken. Het is zo bijzonder; het ontstaan van een mens, en er moet zoveel goed gaan wil het lukken! Er zijn meerdere stellen in mijn omgeving bij wie het niet makkelijk gegaan is. Wij hadden geluk. Het lijkt me vreselijk om in die onzekerheid te zitten en teleurstelling na teleurstelling voor je kiezen te krijgen. Als je nou wist dat het over een x aantal maanden wél zou lukken dan zou de weg ernaartoe zoveel beter te verteren zijn denk ik.
Tessa onlangs geplaatst…Hoe is het om thuisblijfmoeder te zijn?
Zo naar om te lezen, maar ook herkenbaar. Wij zijn anderhalf jaar lang bezig geweest en net voordat wij het ZH moesten voor de vervolgtrajecten was het raak. Anderhalfjaar klinkt niet lang, maar als de wens zo groot is en het verdriet elke maand weer zo intens is, is elke maand te lang. Ik wil alle dames heel veel sterkte toewensen die dit ook herkennen!
Heleen onlangs geplaatst…De 20 weken echo en het vervolgonderzoek (SEO en GUO)
Mooi dat je er zo open over schrijft en ik denk dat iedereen er inderdaad meer over na mag denken dat het niet voor iedereen zo van zelfsprekend is.
Ik hoop voor jullie dat jullie wens ooit wel uit mag komen. Heel veel succes met jullie verdere reis om een kindje te verwachten, liefs xx
Goed dat je dit naar voren brengt het lijkt altijd heel normaal om zwanger te raken maar helaas is dat niet zo …
Het is voor mij een heel herkenbaar verhaal had een relatie van meer dan 10 jaar en kinderen was geen optie werd mij verteld na een ziekte en hebben ons daar toen bij neergelegd.
De relatie liep na jaren ten einde en leerde mijn vriend kennen heb hem vrij snel duidelijk gemaakt dat kinderen er niet in zat en dat ik de keuze aan hem liet om met mij verder te gaan of niet.
Hij koos voor mij ook al had hij graag kinderen gewild.
5 jaar later voeld ik iets wat niet klopte en na een aantal weken er mee rond te hebben gelopen toch een test gedaan omdat mij gevoel aangaf dat ik wel eens zwanger kon zijn .. maar dat kon toch niet ?
De test die ik deed was positief eerst in shock want dit kon toch niet.
Helaas was de blijdschap van korte duur het werd een miskraam .. een reeks van onderzoeken volgde en daar uit bleek dat een zwangerschap gewoon mogelijk zou zijn . Maar helaas dit bleef uit en konden wij kiezen als wij voor iui wilde gaan iets wat mij altijd had tegen gehouden maar het verlangen was door de miskraam zo gegroeid dat we de keuze vrij snel konden maken.
De poging lukte vrij snel al was de zwangerschap geen pretje ….
Ik weet uit ervaring dat dit een moeilijk bespreekbaar onderwerp is je loopt tegen veel onbegrip aan zoals nu ook wanneer komt de tweede duurt wel lang nu …
Of van goh je bent wel vrij oud om moeder te worden ..
Dit kan mij veel pijn doen wij zijn al zeer dankbaar dat we een kleine in onze armen hebben mogen sluiten ik weet dat dit niet voor iedereen zo is. Ook in mijn omgeving zijn er meerdere met iui ivf enz bezig en een aantal zijn al uitbehandeld en merk hun verdriet en probeer ze zoveel mogelijk te steunen omdat ik weet hoe het voelt als je dat nieuws krijgt
Hoi lotte, heel herkenbaar hier helaas. Wij zijn nu 2.5 jaar bezig en lopen al 1.5 jaar bij ‘t ziekenhuis. We worden wel geholpen, maar omdat ik nog jong ben (26) moeten we het eerst zelf met hormonen proberen. Ik wordt helemaal gek en ben niet meer mezelf. We hebben dan ook even voor een pauze gekozen. En dat is best moeilijk die keuze want elke maand zou je moeten benutten, maar het is nu zo fijn om niet bij het zien van je ongesteldheid weer een paar dagen uit je doen te zijn. Heb me in tijden niet zo goed gevoeld ook al zou ik niets liever willen dan een kindje. In november 2015 was het gelukt, maar helaas een miskraam. Dan denk je nog dan zou het wel weer snel lukken, maar helaas. Zo frustrerend. We hebben het een 1 jaar geleden verteld tegen vrienden en familie en dat was inderdaad een hele opluchting. Omdat we getrouwd zijn kregen we heel vaak pijnlijke opmerkingen zoals aaaah dat is zeker de “kinderkamer” en als ik een keer geen alcohol dronk. Ja je bent zwanger! Dat is gelukkig nu niet meer. En inderdaad niemands situatie is jou of mijn situatie, maar je voelt op een of andere manier wel een beetje verbonden omdat je hetzelfde leed draagt. Ik hoop dat het jullie heel snel gaat lukken en doe wat jullie goed vinden voelen. Liefs
Wauw, lees dit stukje met tranen want zo herkenbaar helaas. Op m’n 29e verjaardag dachten mijn man en ik, nu stoppen we met de pil want we wilden op mijn 30e toch echt wel een kindje in onze armen hebben. Helaas kwamen we er al snel achter dat dit niet ging lukken. Na een jaar oefenen gingen we naar de dokter en kwamen we al snel in de medische molen terecht. Mijn man bleek verminder vruchtbaar. Eerst 3 IUI behandelingen gehad in mijn eigen cyclus maar helaas iedere x weer die grote teleurstelling. Toen overgegaan op ICSI omdat deze behandeling volgens het ziekenhuis de meeste kans van slagen voor ons had,dit kwam wel als een klap in ons gezicht want ook wij wisten dat dit ons eindstation zal zijn. Gelukkig had ik enorm veel eitjes ontwikkeld dmv hormonen en werden er ook
nog eens 7 goed bevrucht. Een week later werd er een verse embryo bij mij terug geplaatst en toen mochten we na 2 zenuwslopende weken de test doen. Weet het nog maar al te goed, het was 24 december 2015 en we stonden maar samen naar dat stomme staafje te kijken en na een tijdje verkleurde hij eindelijk een beetje maar wij waren dik teleurgesteld want het was maar een minimaal streepje. Zus de foto van de test geappt “kijk wat betekent dit?” JE BENT ZWANGER, reageeerde ze al vrij direct. Een streep is een streep. Wat waren we blij, na ruim 2 jaar mochten we afgelopen augustus eindelijk ons wondertje ontmoeten.
Jeetje, wat heftig zeg! Hopelijk ben je snel zwanger! Wat goed Kelly dat je ook hier aandacht aan besteedt 😉 Zo te lezen heel erg herkenbaar voor velen helaas 🙁
Lifeaholic.nl onlangs geplaatst…Huisdieren en op vakantie gaan?!
Helaas een heel herkenbaar verhaal. Mijn man en ik hebben uiteindelijk 8 jaar in de medische molen gezeten en zijn 1x zwanger geraakt. Helaas is ons kindje na 16 weken zwangerschap overleden. Het bleek een jongetje te zijn en we hebben hem Tom genoemd. Hij zal altijd een deel van ons blijven.
Helaas zijn we hierna nooit meer zwanger geraakt en moeten we nu proberen een weg te vinden zonder een kindje. En dat is zo moeilijk want dit was onze grootste wens. Ik voel me leeg, eenzaam en enorm onzeker. Omdat mijn man en ik beiden ook nog eens geen broers of zussen hebben, ervaren we het gemis van een kindje extra.
Ik hoop zo enorm dat het jullie wel gegund zal zijn lieve Lotte! Heel veel sterkte gewenst!
Wat vervelend voor jullie. 🙁 Lijkt mij echt rot om steeds weer die teleurstelling te hebben. Goed dat jullie even “een pauze” ervan nemen hoor! Ga in de tussentijd samen leuke “kindvrije” dingen doen, zoals bv: dagje sauna (als je dit leuk vindt, socialdeal/wowdeal heeft vaak leuke acties), lekker samen uiteten of een weekendje weg ofzo. Jullie verdienen het!
Ik heb al een tijdje een kinderwens, maar eerst wilde mijn vriend het nog niet. De jaloerse gevoelens die je hebt bij het zien dat er weer iemand zwanger is, of een baby heeft, komen mij heel erg bekend voor.
Gelukkig wilt mijn vriend het nu wel en zijn we 2 mnd aan “het proberen”. Tot dusver nog niet raak. Ergens heb ik wel angst dat wij een van de 6 stellen blijken zijn, dit omdat mijn ouders ook lang op mijn zusje en mij moesten wachten en andere familieleden van mij ook op hun kinderen.
Pff en dan hoor je soms de uitdrukken “kindje maken”. Daar kan ik dus echt niet tegen.
Jessica,
We zitten in exact hetzelfde schuitje. Sinds oktober weer in het ziekenhuis. Vandaag de laatste pillen en dan weer wachten op dag 12. Ik hoop dat je weinig last van de bijwerkingen hebt. Ik duim voor je dat het snel lukt.
Wat ontzettend naar voor jullie dat zwanger worden niet lukt. Ook heel begrijpelijk en herkenbaar dat je er dan zo mee bezig bent en je bijna nergens anders meer aan kunt denken, dat vreet energie! Je hoofd gaat maar door waarom lukt het niet, doe ik iets niet goed enz. Je wordt dol van jezelf… en dan voel je je ook nog eens geen goede vrouw omdat het niet lukt om zwanger te worden, erg frustrerend, vermoeiend en deprimerend. Ik herken het wel, voordat wij kinderen kregen was ik om een gegeven moment ook erg bang dat ik nooit moeder zou worden. Dat kwam ook omdat het bij ons ook best een poosje duurde. Wij trouwden toen ik 20 jaar was en mijn man was nog net 22 jaar, erg jong dus. De eerste maanden waren we er nog niet zo mee bezig, maar dat veranderde na een maand of 3. Dan ga je erop letten en uiteindelijk wordt het een obsessie. Bij ons heeft het ruim 1,5 jaar geduurd voordat ik zwanger was, eind juli deed ik de test en in September waren we 2 jaar getrouwd. Onze dochter is exact 2 jaar en 7 maanden na onze trouwdag geboren. Daarna kwam er heel snel nog een dochter, tussen hun zit 15 maanden. En na daarna nog een dochter en nog een dochter… Inmiddels zijn we 13,5 jaar getrouwd en onze dochters zijn 10, 9, 6 en 4 jaar oud. Bij ons is het uiteindelijk dus gelukt zoals je leest, wij zijn niet de medische mallemolen ingegaan. Ik besloot om me te focussen op een nieuwe opleiding ik had gesolliciteerd voor een verkorte BBL opleiding verpleegkundige, ik was aangenomen en zou in september starten, en in juli deed ik de test, ik zeg niet dat ik zeker weet dat dit heeft geholpen maar ik vermoed zelf van wel. Ik hoop dat je de focus op de één of andere manier kunt verleggen en alsnog zwanger zult worden en een kindje mag krijgen. Ik gun het jullie van harte!