Ik herinner me nog goed hoe ik in de zwangerschap van Lana heel nerveus was over de komst van een tweede kindje. We hadden alles zo ‘op rolletjes’ lopen in ons leven, zou de komst van een tweede kind dit niet allemaal verstoren? Kan ik dat wel aan, twee kinderen opvoeden met een relatief klein leeftijdsverschil? Zal ik net zoveel van mijn tweede kindje houden, als hoeveel ik van Lana houd? Allemaal vragen die nog als kort geleden voelen. Inmiddels weet ik dat het alleen maar mooier is geworden. Dat het zoveel leuker is nu we twee kinderen hebben, dat we Lana en Aimy zien genieten van elkaar en dat het ritme er helemaal in zit. Nu verwachten we ons derde kindje, vind ik dit dan niet mega spannend en heftig?
De overgang van twee naar drie kinderen
Men zegt vaak dat de overgang van 1 naar 2 kinderen het zwaarst is, anderen zien de overgang van 0 naar 1 het zwaarst, maar van bijna alle ouders met drie kinderen hoor ik : ‘die derde doe je er gewoon even bij’, die ‘fietst’ mee in het ritme van de rest. Een veel kleinere overgang, je bent ook heel meer ervaren als ouder, niet meer zo onzeker en je andere kindjes bewegen er gewoon in mee. Dat is ook hoe ik het voor me zie. En dan zet ik gewoon lekker een roze bril op.
De eerste maand als moeder van twee kinderen vond ik heel zwaar. Ik wist niet wat me overkwam, lichamelijk kon ik nog weinig door het herstel van mijn keizersnede en ik vond het enorm overweldigend hoeveel meer verantwoordelijkheden er zijn met een newborn in combinatie met een peuter. Ik was blij als ik mijn haar eens gewassen had en om we om 10.00 allemaal waren aangekleed. Ik ga dus nu met de komst van het derde kindje ook wel uit van een heftige en hectische eerste maand. Hoe ga ik dat doen als ik alleen ben, drie kinderen aankleden, ontbijt geven, voeden, kolven, de hele mikmak haha.
Lana is al heel zelfstandig, die gaat zelf naar de wc, kan zichzelf aankleden, dus dat is geen uitdaging. Dan hebben we Aimy en de baby nog. Ik denk dat ik wel een soort ritme vind hoe ik die op tijd ‘ready’ krijg.
De eerste maand gaat Lana nog niet naar school en gaat zij 2 ochtenden per week naar de peuterspeelzaal. Aangezien Yannick weinig diensten per week heeft (24 uurs diensten) zal het meestal zo zijn dat we de taken kunnen verdelen en dus ook het brengen van Lana. Wanneer dit niet kan, dan is dit ook geen probleem, haar peuterspeelzaal is op loopafstand dus we kunnen ook wandelen. Baby in de draagzak, Lana lopend en Aimy in de kinderwagen. Opgelost dus 😉 De eerste maand heb ik grotendeels nog verlof, maar mezelf kennende, zal ik wel actief blijven qua vloggen, social media en af en toe wat personal updates. Ik vind mijn werk daar veel te leuk voor.
Na die maand breekt de tijd aan dat Lana naar de basisschool gaat voor 3,5 dag per week. Super spannend. Ik verwacht dat we dan een beetje een eerste ritme gevonden hebben met de kinderen en dat we de ochtendroutine kunnen verdelen onder mij en Yannick. Het zal hoogstens 1x per week voorkomen dat ik alleen ervoor sta om Lana met de andere kindjes weg te brengen. Wat dat betreft heb ik veel geluk met de diensten die Yannick werkt. We kunnen alles grotendeels verdelen.
Dat waren dan ook gelijk de ‘uitdagingen’ die ik wat spannend vind met drie kinderen. Het op tijd klaarmaken voor de dag om ergens heen te gaan. Verder zie ik nog niet echt moeilijkheden voor me. Logistiek in de auto moet het vast gaan passen en ons huis is voorlopig groot genoeg voor ons gezin van 5. Rond februari/maart/april zal ons nieuwe huis klaar zijn die heel dicht bij Lana’s basisschool staat. De verhuizing met drie kinderen vind ik wel spannend, maar komt vast goed. Daarna hebben we wat meer ruimte en kan het nieuwe leven in ons nieuwe huis als gezin van 5 beginnen.
Ik probeer niet te denken in obstakels, maar meer in al het moois wat er komen gaat. Ik heb er enorm veel zin in, ik ben dol op mijn kinderen en ik vind het zo’n rijkdom om moeder te mogen zijn. Ik geniet zo van de interactie tussen Lana en Aimy. De liefde die kinderen je geven, de gezelligheid, de humor, allemaal leuke en fijne momenten en ik ben dankbaar en blij dat we hier nog een kindje aan mogen toevoegen. Ik heb er vooral zoveel zin in en heb er daarom ook alle vertrouwen in.
Nu ben ik natuurlijk heel benieuwd naar jullie! Hoeveel kinderen hebben jullie? Welke overgang vonden jullie het pittigst tot nu toe? (Van 0 naar 1 kind, van 1 naar 2, of 2 naar 3 of meer J ). Laat je reacties, ervaringen, tips en ideetjes achter bij de comments. Enorm benieuwd naar jullie verhalen!
Ik hoor dat mensen ook vaak zeggen: de derde doe je er zo bij. Ik heb 2 kinderen en vond de overgang van 1 naar 2 soms lastiger dan van 0 naar 1. Bij 1 kindje dook ik soms ‘s middags mijn bed in tijdens haar middagslaapje en ik paste mijn schema aan op haar slaapjes. Mijn tweede kind moest overal mee naartoe, bijvoorbeeld naar school om mijn dochter weg te brengen en mee naar zwemles. Ook wanneer hij eigenlijk naar bed moest. Dat vond ik lastig. Wat dat betreft heb jij het goed voor elkaar dat Yannick en jij de zorg voor jullie kinderen zo goed kunnen verdelen. Ik doe alles alleen en dat is soms best pittig, alhoewel het steeds makkelijker wordt omdat de kinderen steeds ouder en zelfstandiger worden.
Danielle | Mama Lifestyle Blog onlangs geplaatst…Mamavlog: werken, ochtendroutine & avondroutine met 2 kinderen – 15 mei ’17
Ik ben ook zwanger van de derde en denk soms wel eens: hoe ga ik het in godsnaam allemaal doen straks? Maar dat dacht ik met twee kids ook en dat ging ook prima!
Waar ik wel al over nadenk is inderdaad het s ochtends klaarmaken van de kids. Nu is mijn oudste redelijk zelfstandig en is de jongste ook goed op weg, dus daar vinden we vast wel onze weg in!
Kirsten onlangs geplaatst…Zwangerschapsupdate, inmiddels 20 weken zwanger!
Ik heb een tweeling dus geen idee hoe het is om van 0 naar 1 of van 1 naar 2 kinderen te gaan. Ik vind het best heftig om van 0 naar 2 te gaan vooral omdat ze te vroeg geboren werden. Ik hoop dat ik ooit nog eens kan zeggen hoe het is om van 2 naar 3 kinderen te gaan al zal dat bij mij anders zijn omdat er veel leeftijdsverschil tussen zal zitten.
simpel, met een snufje liefde onlangs geplaatst…De week met een snufje liefde #7
Wij vonden de overgang van 1-2 kindjes heel pittig.. onze jongste is nu bijna 2 en kunnen op 1 hand tellen wat ze heeft doorgeslapen.
Eerste maanden veel gehuild dag en nacht door krampjes en reflux.
Veel ziek, virussen, chronische bronchitis, met kop af 1jaar neusamandelen eruit en buisjes gekregen. En nu Nog hetzelfde… gelukkig heeft z’n geen erge ziekte(zo denken wij wel weer) is het heel pittig als je max week ertussen heb dat kindjes ziek vrij zijn.
Gelukkig ben ik thuis voor de kinderen want dat was niet te doen geweest met opvang ook omdat mijn mannetje 24 uurs diensten draait bij de brandweer.
Onze wens voor een 3 e kindje hebben we dan ook los gelaten al is dat soms lastig maar ook voor onze relatie is het verstandig het hierbij te laten…
Geniet vooral van je laatste zwangerschap..en je mooie gezinnetje liefs Tamara
Tamara onlangs geplaatst…De overgang van 2 naar 3 kinderen, spannend?!
Heel spannend maar weet zeker dat het je gaat lukken! Je vindt je ritme vanzelf wel weer .
Sylvia onlangs geplaatst…About last week..#20
Hmm lastig.. ik vond van 0 naar 1 heel heftig. Je denkt je 9 maanden voor te bereiden op het feit dat je moeder word.. maar wat er daadwerkelijk met je gebeurd als je kleintje geboren is.. dat vond ik heel bizar! Maar 1 naar 2 was ook lastig soms.. het uitzoeken hoe ga ik dit doen maakte het de eerste periode heel pittig!
Nicole onlangs geplaatst…Weekly Pics #14
het lijkt me best even zwaar van 2 naar 3 vond van 0 naar 1 al zwaar zou graag van 1 naar 2 willen maar dan moet me man wel minder gaan werken ( hij werkt zo 6 vaak wel 7 dagen in de week met verschillende diensten ) wand ik zie me nu niet voor me om 2 kindjes op te voeden
Ohhh ik kan het me zo goed voorstellen als je er stiknerveus voor zou zijn. Maarrrr je bent inmiddels een mama-pro en wat je zegt: Lana is al hartstikke zelfstandig. Komt dus vast goed. Zo gezellig, drie kindjes <3
Anouk onlangs geplaatst…Happy Moments #2
Ik heb geen idee hoe de overgang is, maar ik weet wel dat het gewoon overloopt en dat het allemaal goed komt ! Dat heb ik bij mij thuis wel gezien aangezien ik uit een gezin kom van (ook) 3 dochters haha.
Kelly onlangs geplaatst…365 plates #170 & #171 een weekend wokken
Ik heb één dochtertje nu alweer 11 wkn ik vind het wel zwaar (ben bewust alleenstaande moeder) met tijden maar anderzijds trots dat ik dit gewoon doe… Het is het mooiste wat is er, absoluut. Mijn zonnetje is het!!!!
Ik zou ‘t behoorlijk spannend vinden om van 1 naar 2 te gaan.
Die plannen zijn er wel, maar liggen nog echt in de toekomst. Eerst nog even lekker genieten van m’n dochtertje alleen..!
Leonie onlangs geplaatst…De Baby Tag
Wij hebben net ons tweede kindje gekregen en het is soms best even wennen. Onze kleine is een huilbaby is dat is best lastig voor onze grote meid. Toch loopt alles al best snel in een ritme dus dat zal met een 3e denk ik net zo gaan!
Marijke onlangs geplaatst…Weekmenu #32
Van geen naar één kind en van één naar twee vond ik heftig. Maar nummer drie was geen probleem. Even wennen aan elkaar. Weer de baby ritme vinden. Maar verder zo veel makkelijker. Je bent al een doorgewinterde moeder. Je wordt ook veel makkelijker. Was ik bij de eerste nog overdreven voorzichtig, nu denk ik vaak. Lesje geleerd. Komt dus allemaal goed.
Melanie onlangs geplaatst…Wegloop kind.
Zelf vond ik de overgang van 1 naar 2 kinderen echt ontzettend meevallen. Ik verwacht dat het met een derde ook mee zal vallen. Dat hoop ik althans voor jullie 🙂
Nicole onlangs geplaatst…Recept: Maaltijdsalade met zoete aardappel, geitenkaas en ontbijtspek
Ik ben erg benieuwd hoe ik de overgang van 1 naar 2 kinderen ga ervaren. Vind het alleen al een flink gepuzzel hoe ik dat straks met de opvang moet gaan doen.. En hoop ook dat ik geen ks krijg want hoe moet het dan?
Nicole onlangs geplaatst…Zwangerschapsshoot met het gezin!
Wij hebben ook drie prachtige kinderen. En ik denk dat van 1 naar 2 iets meer wennen was als van 2 naar 3. Je zit dan als zo in je ritme je doet gewoon door. Baby 3, moest wel weer meer wijken van haar ritme omdat de oudste net naar school ging. Dus meer slaapjes deed in de wandelwagen af en toe. Heb het bij alle 3 nooit als pittig ervaren. Hooguit een beetje wennen. En ik zelf moest alle touwtjes iets losser laten, want wat komt dat komt. Genieten gaat voor!
Ik heb twee kleine kinders (bijna 2 en 6 maanden). Het meestspannende vond ik de komst van de eerste, maar de omslag naar de drukte van de tweede vond ik het pittigs. De drukte nu vind ik soms nog aardig pittig. De oudste is een behoorlijke drukke en met hem ben ik de meeste tijd bezig. Z’n kleine broertje kijkt lief toe naar mama en z’n grote broer.
Rachel onlangs geplaatst…Een dag uit m’n leven #6. Snotneusjes en natuurspeeltuin
Ik heb 1 kindje en ik vond de overgang van 0 naar 1 best heftig omdat onze kleine na 1 nacht bij ons te hebben geslapen doodziek naar het ziekenhuis moest. Daar heeft hij 8 nachten geslapen en gelukkig is hij helemaal opgeknapt. Verder vond ik sommige dingen best heftig waar ik geen weet van had. Dus ik denk dat de ervaring mee gaat helpen als er ooit een tweede kindje zou komen.
Frank onlangs geplaatst…Het bevallingsverhaal geschreven door een papa
Wij hebben 1 kindje. De overgang naar 2 zou ik al best heftig vinden.. Maar ik moet zeggen dat het me ook best heftig leek om van 0 naar 1 te gaan en die overgang viel mij reuze mee. Maar ja 1 is geen 3 haha dus ik kan het ook niet echt inschatten 😉
Mirjam onlangs geplaatst…Zindelijk worden doe je zo!
Wij gaan nu van 1 naar 2. Mijn dochter zal 1,5 zijn als de baby geboren wordt, dus het is best een klein leeftijdsverschil. Daar kijk ik aan de ene kant erg naar uit (de interactie later!), lijkt me ook vrij gemakkelijk (ik zit toch nog in de luiers e.d.) maar ik zie er ook tegenop (ze is nog zo afhankelijk…). Dus heel dubbele gevoelens. Ik vond het wel heftig van 0 naar 1, maar niet heel zwaar. Mijn man was toen ook vaak thuis, dus we konden de taken vaak verdelen. Straks werkt hij waarschijnlijk full time, en wordt het voor mij dus wat meer werk. Maar we zullen zien hoe het zal gaan, komt vast goed!
Marianne onlangs geplaatst…Wegwerp versus wasbaar = gemak versus gedoe?
ik vond het niet zo zwaar maar wel druk want ik kreeg ze redelijk kort op elkaar natuurlijk maar van 2 naar 3 lijkt mij een beetje hetzelfde dat je daar ook weer “inrolt” tuurlijk druk en chaotisch maar ook daar wen je weer aan 😉 en lana gaat straks naar school dus dan heb je weer een handje extra vrij 😉 jij gaat dat gewoon redden mop 😀 xxx
rachel onlangs geplaatst…#Vlog 21 mei ’17, Zon, was die buiten hangt en tas in pakken voor kamp
Lijkt me heel spannend hoor, van 2 naar 3 kindjes. Mijn moeder zei altijd dat het voor haar als vanzelf ging toen eenmaal de tweede kwam. Uiteindelijk kreeg ze 6 kinderen. Niet dat ik dat van plan ben, maar dat hou ik mezelf altijd maar voor: als je er ééntje op kunt voeden, dan lukt het met meerdere kinderen ook wel.
Marije onlangs geplaatst…Voor het eerst samen fietsen
Ik heb 2 kinderen en vond toch echt van 0 naar 1 het pittigst! Alle vrijheid was in een keer foetsie! ?
Essma onlangs geplaatst…Frankfurt door de ogen van Ophelia
Ik vind het best knap 3 kindjes in zo korte tijd. Maar zo te horen/zien zijn ze heel makkelijk dan valt het mee.
Ik heb 2 kindjes. Een zoon van bijna 8 en een dochter van 5,5. Ik vond de overgang van 0 naar 1 zooooooon groot verschil dat ik dat kies. Van veel vrije tijd naar altijd in de weer en druk zijn. Ook heel gezellig maar goed je bent wel een soort bedrijf de meeste tijd.
En onze zoon vraagt veel (negatieve) aandacht. Die wil wat hij wil en wel gelijk. Wij hebben daar veel discussies mee. Mijn dochter is veel meegaander. Ik heb toch vaak het gevoel dat meisjes wat makkelijker zijn of zeg ik iets geks:)
Ik vind inmiddels 2 kinderen niet meer heel uitdagend, ik krijg ze wel op tijd aangekleed en gevoed. Zelfs naar een pannenkoekenhuis gaan ging goed, maar dan ben je met zn 2. Ik blijf boodschappen doen pittig vinden met een wegrennende peuter en een baby! Dan heb ik wel eens spijt dat we geen duo wagen hebben gekocht..
Marloes onlangs geplaatst…Tips tegen haaruitval
Wij hebben twee meiden. De overgang van 0 naar 1 was het zwaarst. Ik was 19 en een man die vaak en onregelmatig werkte. Daarnaast had ik een huilbaby. Van 1 naar 2 ging super. Ik was in control en had een rustig tweede kindje. 🙂
Cynthia onlangs geplaatst…Een fijn dagje met Hubbie
De overgang van 0 naar 1 kindje ging bij ons ontzettend goed. We konden ons makkelijk aanpassen aan onze dochter (ze was ook wel een makkelijke baby). Toen we besloten om voor een tweede kindje te gaan, raakte ik zwanger van een drieling (3 jongens). Deze overgang was best wel zwaar; van 1 naar 4 kindjes. Toch lukte het redelijk goed. De jongens zijn afgelopen juli geboren en onze dochter is in september naar groep 1 gegaan. Die twee maanden ertussen had ik verlof. We zijn ondertussen helemaal gewend, maar in het begin was het best pittig!
Van 0 naar 1 kind vond ik best heftig. Je gaat van alle tijd voor jezelf naar een kindje leren kennen en er voor zorgen met alle onzekerheden die erbij komen kijken. Alleen al zwanger zijn van een tweede terwijl je er al eentje hebt rondlopen, lijkt mij al heftig. Maar ik droom ook van een groot gezin. Dat lijkt me zo mooi. Ik hoop dat ik al die overgangen ook mee mag maken
Leonie van Mil onlangs geplaatst…Biecht: ik breng mijn kind “ziek” naar het kinderdagverblijf
Hier gingen we van 1 meteen naar 3 en toch vond ik van geen kind naar 1 heftiger, omdat je veel vrijheid verliest. De eerste tijd met de tweeling was echt enorm druk en vond ik ook heftig, maar we hadden al ervaring en dat maakte het voor ons makkelijker.
doortjesblog onlangs geplaatst…De voordelen van minder vlees!
Kan me voorstellen dat je het wel spannend vindt. Hier vond ik van 1 naar 2 ook het heftigste. Zeker omdat er maar 19 maanden tussen zat en de oudste echt nog afhankelijk was van ons. Daarnaast is de jongste een slechte slaper.
Marieke onlangs geplaatst…Weekendoverzicht #21 – de bruiloft – onverwachts uitstapje
Ik heb zelf 3 zoontjes van 6, 4 en 2 jaar. Ik vond de overgang van 1 naar 2 zeker het heftigst. Die derde doe je er zeker wel zo bij, wat ik wel lastig vond was om de rust te vinden om borstvoeding te geven tussen alle drukke bedrijven door. ( uiteindelijk wel 1 jaar gelukt ? )
Ik hoor vaak hetzelfde over een derder inderaad. Ik zit nu in de van 1 naar 2 overgang dus ga me vast even inlezen bij jou.
jodi – liefthuis onlangs geplaatst…Bumpdate week 21 & 22: lichaam loopt achter, nesteldrang en de verbouwing…
Ik heb drie zoons, van 7,4 en 5 weken. Zeker weten de grootste overgang, je bent weer de hele dag druk met de baby, en ik vind niet dat je het er even bij doet. De broers zijn super lief en behulpzaam, maar inderdaad de ochtenden en voor het avondeten; spitsuur! En dan is m’n baby heel rustig maar heeft ook z’n huiluurtjes. En het was bij ons een soepel lopend geheel met de twee jongens dus dat is wel even wennen maar het komt vast met de tijd wel dat het makkelijker wordt:)
Mijn schoonzus heeft nu 3 kinderen en zij vindt het toch zwaarder. Misschien omdat de derde redelijk snel na de tweede kwam…
Nathalie onlangs geplaatst…Zo gaan wij onze tuin kidsproof maken
van 0 naar 1 kindje heb ik als zwaar ervaren, heftige bevalling en in 1 klap je vrijheid kwijt, het duurde even voordat ik in een ritme zat. Inmiddels drie kinderen en ik vind drie kindjes opvoeden echt wel zwaarder dan een of twee. De jongste is nu flink aan het peuterpuberen, zij telt voor drie 🙂 Verder is het genieten, vooral de verschillende fases waar ieder kind zich in bevindt. Ik kijk er wel naar uit dat ook de jongste naar school gaat, ik merk dat ik meer tijd en rust voor mezelf nodig heb.
Is inmiddels al langer dan een jaar gepost, maar kwam dit toevallig tegen, omdat ik je raad het al aan het zoeken was hoe andere moeders aan kijken tegen een 3e wens.
Wij hebben 2 pracht kinderen: 1 van 10jr en 1 van 4 jr en aangezien ik niet mega veel jaar verschillen wil en ik ook gewoon prikkelbaar ben voor al die moeder buiken hier in de buurt ben ik erg aan het dimdammen…
Waarom zou een 3e niet kunnen? Is ons nu toch ook gelukt? Beiden gaan naar school, heb weer tijd voor mijzelf maar waarom dan toch weer dat brandend gevoel? Ik zou zo graag willen, nu kan het dus waarom niet?
Magic3, zou zo mijn tekst geweest kunnen zijn! Hier precies het zelfde, 2 kinderen 1 van 11 jaar en 1 van 4 jaar en hier brand het ook om voor een 3e te gaan… Doen we het wel of niet? Kan het wel in ons huis? Werk? Halen we niet teveel op ons hals weer? Kinderen zijn beiden wat zelfstandiger en gaan wij voor een 3e? Andere kant is een 3e wel heel leuk, waar 2 passen, past een 3e er ook bij….
Jullie inmiddels een keuze kunnen maken?