Ik deelde laatst al een artikel met 10 dingen die zo makkelijk gaan met een derde kindje en daarin vertelde ik dat mijn artikel er nog aan zou komen waarin ik zou delen hoe ik nu de overgang van twee naar drie kinderen ervaren heb. Vooraf was ik erg benieuwd, heb ik veel ervaringen van anderen gelezen en nu kan ik er dan ook echt over mee praten. Waar ik de overgang van 1 naar 2 kinderen enorm zwaar vond….. is die overgang van 2 naar 3 kinderen me heel anders verlopen.
De overgang van 2 naar 3 kinderen, hoe bevalt dit echt?
Ik had me aan de ene kant ingesteld op dat het erg mee zou vallen, anderzijds was ik bang dat het me net zo zwaar zou vallen als de overgang van 1 naar 2 kinderen. Je weet het natuurlijk niet. Het is voor iedereen anders, het kan afhangen van het leeftijdsverschil van de kinderen, maar ook het temperament van ieder kindje of je eigen lichamelijke herstel. Voor alle mama’s die dit lezen die zwanger zijn van hun derde kindje wil ik alvast meegeven, relax! Die derde doe je er zo bij althans, zo is mijn ervaring.
De derde zwangerschap terwijl je al twee kinderen hebt om voor te zorgen…
De derde zwangerschap vond ik denk ik wel de pittigste zwangerschap van de drie. Niet zo zeer de zwangerschap zelf, ik wist immers dat een zwangerschap met diabetes type 1 geen makkie is, maar vooral het zwanger zijn en tegelijkertijd de zorg hebben over nog twee kleine kinderen. Een peuter van ruim 3 jaar oud en een dreumes van 1 jaar. De vermoeidheid en kwaaltjes die bij het zwanger zijn horen vielen deze zwangerschap daardoor zwaarder. Ik voelde me schuldig dat ik niet meer zo fit was en niet zo veel meer met mijn twee meisjes kon doen vanaf de 28 weken zwangerschap. Ik miste het actieve moederen, lekker ravotten met die twee en leuke uitstapjes maken. Ik zat aan het einde van de zwangerschap enorm in mijn eigen cocon en die cocon kon ik pas uit toen ik bevallen was.
Na de kraamweek begon het echt…
Na de kraamweek thuis met kraamverzorgster was het tijd om nu echt te gaan wennen aan ons gezin van vijf. Wat heb ik gehuild van blijdschap dat ik weer gewoon ‘mezelf’ kon zijn. Kon genieten van mijn meiden en me niet meer zo ellendig hoefde te voelen als hoe ik me hoogzwanger voelde. Het voelde echt alsof ik niet helemaal moeder kon zijn voor Lana en Aimy in het derde trimester van de zwangerschap. Wat een verademing was het toen ik thuiskwam uit het ziekenhuis en die zwanger-cocon achter me kon laten. Ik voelde me echt een soort van herboren, een heel apart gevoel.
De hulp van de kraamzorg viel weg en vanaf dat moment hebben we pas echt ervaren hoe het is om samen voor drie kinderen te zorgen. En dat voelde eigenlijk meteen natuurlijk aan. Ik knapte erg spoedig op en merkte dat ik snel de energie weer terugkreeg van voor de zwangerschap. Yannick was een maand vrij dus we hadden alle tijd aan onze nieuwe situatie te wennen. Lana en Aimy reageerden hartstikke goed op Feline en het voelde heel natuurlijk om weer voor een baby te zorgen. Het was relatief kort geleden dat Aimy een baby was, dus zo nieuw en spannend was het niet. Ik merkte dat ik enorm relaxed was en dit merkte ik ook aan Yannick.
Life with 3 girls
De eerste dag zonder kraamhulp was helemaal niet spannend, we waren niet onzeker of ze wel goed genoeg dronk, we merkten echt dat we met veel ervaring deze reis nog een keer aan gegaan zijn en al het spannende en onzekere is er zo goed als af. Je merkt gewoon dat je zoveel ervaring op hebt gedaan in het ouderschap, dat dit bij je derde kindje veel meer vanzelf gaat. En dat is heel fijn. Ik had gewild dat ik zo relaxed in het moederschap kon staan, toen ik mama werd van Lana. Maar logischerwijs is dit een rol waar je vanzelf naar mate de tijd vordert in groeit.
Na die maand waarin Yannick vrij was, had ik mijn eerste dag alleen met mijn drie meisjes en ook die verliep heel soepel. Waar ik die eerste dag alleen met Lana en baby Aimy enorm spannend en eng vond, voelde het nu heel makkelijk aan. Ik had sinds een tijdje weer echt een meisjesdag en dat was zalig.
Natuurlijk is het niet alleen maar rozengeur en is het echt wel een stukje drukker met drie kinderen, dan met twee. Maar ik kan niet anders zeggen dat het me 100% is meegevallen en dat het genieten overheerst. Het voelt geweldig om compleet te zijn, drie gezonde meisjes te mogen verzorgen en ik ben zo enorm dankbaar dat het allemaal goed is gegaan. Het ‘hoofdstuk zwangerschap’ kunnen we nu sluiten, tijd om vooruit te kijken en te genieten van ons gezin van vijf.
Ik ben benieuwd hoe andere moeders de overgang van 1 naar 2 kinderen hebben ervaren en de overgang van 2 naar 3 (of meer!). Super leuk om jullie ervaringen te horen. Laat je reactie achter bij de comments.
Respect voor jou hoor! Ik denk inderdaad ook dat je er in groeit. En jullie voordeel zal absoluut zijn dat Aimy net wel/niet een baby is/was. Jouw ervaring had heel anders kunnen zijn als Aimy en dus automatisch ook Lana ouder waren. Fijn om te lezen dat je er heel relaxt onder bent en dat t zo goed gaat. Ik denk dat planning nu nog belangrijker is?
Wat fijn dat de overgang zo goed gaaf! Dat spreekt ook helemaal uit je andere blogs en vlogs trouwens. Hier aan het wachten tot ik de overgang van 1 naar 2 kan gaan ervaren, al heb ik er veel vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen. Nu vooral, zoals jij ook schrijft, zo’n zin om weer helemaal mezelf te zijn na de zwangerschap. Zonder kwaaltjes en pijntjes.
Respect. Echt waar! Hoe jij en Yannick dit zo samen doen, en als ik het allemaal zo lees en zie in de vlogs doen jullie het echt alsof het allemaal gewoon heel simpel is (ik snap dat jullie ook heus wel jullie momenten zullen hebben hoor). Maar het gaat jullie heel natuurlijk af. Petje af!
Knap hoor hoe relaxt je er in staat. Hier een dreumes meisje van 15 maanden en een baby meisje van 7 weken en vind het erg zwaar.
Eerste was erg makkelijk en tevreden en de tweede is het tegenovergestelde.
Hoop dat we snel onze draai vinden.
Het scheelt denk ik zeker als je geen huilbaby’s hebt of erg lastige peuters. En ze is nu nog zo klein en slaapt veel. Als ze iets ouder is en vaker wakker is en meer moeten eten dan alleen moedermelk dan is het wel wat meer aanpoten lijkt mij..
Maar fijn dat het je allemaal zo is meegevallen!
Mijn zoon had echt peuterbuien toen ik hoogzwanger was van de 2e. Ik liep een keer met een loopfiets onder de arm. Peuter onder de andere arm en een zeeer dikke buik naar huis vanaf de speeltuin. Erna was ik kapot maar meneertje had een leuke bui. Op zulke momenten vond ik het erg zwaar. En toen mijn dochter geboren was vond ik het in het begin erg vreemd een baby erbij maar dat wende snel.
Geniet lekker van je gezin!
Wauw, heel mooi om te lezen! Ja, joh ik vond die overgang van 1 naar 2 ook echt groot, bizar gewoon. Goed om te lezen dat jij de overgang van 2 naar 3 minder heftig ervaart en dat je zo kunt genieten, heerlijk!
Ik ben nu zwanger van de derde en over 15 weken uitgerekend. Heb ook een beetje het beeld wat jij beschrijft, van dat doe je er even bij. Hopelijk gaat dat dus ook voor ons op 🙂
Fijn om te horen.. Zwanger van de derde en de tweede is dan net een jaar. Ik vind het best spannend. Tussen de eerste en de tweede zat 4 jaar namelijk, een stuk relaxter denk ik.
Dit doet me iig goed te lezen en ik geloof ook wel dat de ervaring helpt! Ik heb ook vreselijke zwangerschappen dus ik vind dat heel pittig nog zo lang.. Maar goed alles voor dat ene 3e wondertje! 🙂
je doet het heel goed meis en petje af hoor. maar ….ja ik zeg er wel maar bij, je hebt ook wel redelijk makkelijke kids 😉 tuurlijk pubert lana al en gaan die andere 2 dat ook krijgen maar stel je eens voor dat je 2 of 3 huilbaby’s had….of een van de drie die je nachten wakker houd….
ik vond de overgang niet echt pittig alleen de zwangerschap van de tweede wel omdat niomi nog maar net 6 maanden was en ik nog regelmatig met haar liep te sjouwen en ze was geen makkelijke dame snachts 😉
Hoi Kelly,
Leuk om dit te lezen. Ik vond de overgang van 1 naar 2 erg pittig, maar toch lijkt een 3e me op de een of andere manier minder ingrijpend ?. Je artikel maakt me toch nog wat enthousiaster.
Daarnaast vond ik het gister heel leuk je te ontmoeten. Leuk dat je “in het echt” net zo aardig en spontaan bent als in je vlogs en artikelen.
Liefs Lindy
Super dat het zo fijn verloopt! Die prachtige blogs en vlogs laten dat ook echt zien!? Zo mooi! Ik mag over een aantal maandjes ervaren hoe het is van 1 naar 2 en uiteraard heb ik je blog ook gelezen van 1 naar 2! ? Ik zie er een beetje tegen op maar probeer het ook over me heen te laten komen. Ik snap helemaal wat je bedoelt met schuldig voelen naar je kleintje! Dat ervaar ik nu al met 27weken en ik kan niet wachten om mezelf weer prettiger te voelen zonder kwaaltjes en pijntjes ☺ Een gezin van 5 mensen is een wens maar nu al zo dankbaar voor 4 ?
Prachtig geschreven en je doet het super goed!
Leuk om te lezen! Hier 2 kinderen en sinds kort single mom! Wat dus wel veel pittiger is. Maar ik vond van 1 naar 2 in het begin wel een groot verschil vooral omdat je een baby hebt die nog heel veel zorg nodig heeft en bv en flesjes etc. Maar toen mijn dochtertje 1 werd vond ik het weer relaxed. Maar het is met fases. Nu zijn ze 4 en 2 en heb je af en toe 2 peuterpubers dus dan is het soms wel pittig. Maar leuk om te lezen hoe het van 2 naar 3 is want daar heb ik dus geen ervaring mee. Ik hoor vaak dat je dan al in die flow zit en het niet meer zoveel uitmaakt. Het lijkt mij wel met ruimte in de auto en op de fiets met 3 een uitdaging. Fijn dat alles goed gaat bij jullie. Liefs Iris
Leuk om te lezen. Zelf vond ik de overgang van twee naar drie kinderen ook erg meevallen. Die gaat toch mee mee in het ritme. Mijn man en ik grapte wel eens dat als we ooit een vierde kindje zouden krijgen dat we het helemaal geen verschil meer zouden merken.