Personal update: Hoe gaat het nu met me?

He Kel, hoe gaat het nu eigenlijk met je? Ik vond het weer eens tijd om een personal update met jullie te delen. In vlogs vertel ik veel en ook in mijn podcast. Soms is het ook fijn om het uit te typen. Ik vertelde jullie een tijd geleden dat het wat minder met me ging. Ik ben toen hulp gaan zoeken bij een psycholoog en we zijn al heel wat weken verder. Hoe gaat het nu? Ik klets je helemaal bij 😉

Hulp zoeken via de huisarts   

We zijn een kleine 3 maanden verder dat ik besloot dat ik hulp wilde gaan zoeken. Het ging echt niet goed. Ik had sombere dagen, was soms verdrietig uit het niets, merkte dat ik teveel prikkels niet kon verdragen en de vermoeidheid was intens. Ik had bijna elke middag wel een slaapje nodig om de dag door te komen en ik voelde me gewoon niet zo happy in mijn vel. Na jaren van altijd maar doorgaan (3 kinderen in 4 jaar tijd gekregen, onze droombruiloft, mijn bedrijf opbouwen, een verhuizing en alles regelen rondom een nieuwbouwhuis ging hem niet in de koude kleren zitten) merkte ik dat toen de rust was wedergekeerd, alles binnenkwam.

“Ik had sombere dagen, was soms verdrietig uit het niets”

Er waren wat dingen die ik moest gaan verwerken. Dingen die ik heb meegemaakt in mijn puberteit, mijn diagnose diabetes en nog wel meer dingen die een plekje moesten gaan krijgen. Ook moest ik beter voor mezelf gaan zorgen als het gaat om grenzen aangeven. Zowel op werkgebied, als in mijn sociale omgeving. Allemaal punten waar ik actief mee aan de slag ben gegaan.

In therapie

Via de huisarts zocht ik hulp. Zij verwees me door voor therapie. Ik heb een hele fijne therapeut die flink de diepte in gaat en waar ik veel vertrouwen in voel. Momenteel heb ik 4 sessies gehad en ik merk dat ik me erna heel erg moe voel. Maar vervolgens ook een stukje meer opgelucht. De sessies doen me dus ook heel goed. Ik praat er ook veel over met mijn omgeving en ook dat helpt enorm. Door je hele geschiedenis te vertellen en uit te schrijven, kom je erachter waar je bent vastgelopen en zo leer je ook accepteren en loslaten. Je leert zo ook welke gebeurtenissen uit het verleden, effect hebben op mijn gedrag en gevoelens in het heden. Het geeft heel veel inzichten en dat geeft verlichting. We zijn voorlopig nog niet klaar met de sessies maar ik ben trots op mezelf dat ik de stap gezet heb om hulp te zoeken en op wat ik er nu al mee bereikt heb.

Balanscoach

Naast de psycholoog, heb ik ook aangeklopt bij Momcoach Marije van Mompoint. Zij coacht moeders op het gebied van balans tussen werk, prive, en sociaal en alle zogenaamde ballen die er zijn. Waar ik met de psycholoog de diepte in ga in mijn verleden, kijk ik met Marije naar het heden en krijg ik praktische handvatten om in mijn dagelijks leven meer balans en rust te voelen en meer te kunnen genieten van de kleine dingen, in plaats van me op te laten slurpen door de ‘sleur’ van de dag. We hebben nu 2 online sessies gehad en ik heb hier al hele fijne inzichten in opgedaan. Hierover vertel ik onder andere in mijn podcast

Hoe gaat het nu?

Ik voel me een stuk rustiger en relaxter. Op werkgebied heb ik een aantal ballen laten vallen.Doordat ik enorm perfectionistisch ben en ik vond dat ik me elke week aan mijn upload schema moest houden. Nou is dat schema al enorm veranderd door de jaren heen. Ooit schreef ik nog 11 blogs per week en uploadde ik 2 video’s in de week.  Nu denk ik, hoe dan? Hoe hield ik dit vol naast het moederschap en alles daaromheen. Inmiddels ga ik niet meer voor kwantiteit, maar kwaliteit en zo streefde ik er vervolgens naar om wekelijks een blog, vlog en extra video te uploaden. En ook daarin merk ik dat ik de ene week barst van de inspiratie, en de andere week het niet uit mijn vingers krijg. Soms slokt het moederschap me enorm op, of soms zit mijn hoofd gewoon te vol en dan lukt het ook niet allemaal.

Mijn nieuwe uploadschema streven is daarom wat aangepast. Ik streef er daarom nu naar om wekelijks een blog te plaatsen op maandag, een vlog op woensdag en een podcast op donderdag. Soms zullen daar op vrijdag extra video’s bij komen. En mocht het een keer niet lukken, dan is dat prima. Ik heb leren accepteren dat dit oké is, en dat ik ook dan mijn gevoel moet volgen. Dat de wereld niet vergaat als ik een keer geen blog online heb staan of een extra video. Dat geeft stiekem best veel rust en ik ben er trots op dat ik hierin de touwtjes wat meer durf los te laten en dat kwaliteit altijd voorrang heeft boven kwantiteit of mijn onrust ;).

Privé

Op privégebied gaat het ook een stuk beter. Ik voel me rustiger en probeer mijn agenda een stuk leger te houden. Ik plan dan liever spontane afspraakjes met vriendinnen in, dan dat ik mijn agenda al weken vooraf vol plan. Ook houden Yannick en ik het wat rustiger qua agenda om ons ook meer op elkaar te kunnen focussen. Ik merk dat dit me heel goed doet. Ook qua energie slaag ik er beter in om deze te verdelen. Er zijn nog dagen dat ik in de middag een uur ga slapen, maar ook dagen waarop ik die behoefte niet heb. Ik bewaak mijn energie beter door niet teveel op een dag te doen en alleen nog maar dingen te doen waar ik echt blij van word. En dat bedoel ik niet te letterlijk, ik heb ook niet altijd zin in opruimen en schoonmaken, en dat moet ik ook gewoon doen, maar ik bedoel het wel in de zin van de activiteiten die ik doe. Bijvoorbeeld: ‘Ga ik naar dat uitje omdat ik er hoor te zijn, of omdat ik er blij van word?’ Dat probeer ik me beter af te vragen en op te handelen.

Ik geniet enorm van mijn gezin en nu ik me steeds een beetje beter ga voelen is daar ook meer ruimte voor. Ik ben niet meer zo vermoeid en overprikkeld, ik voel me een heel stuk rustiger en enorm dankbaar. Dankbaar voor de vele tijd die ik mag doorbrengen met mijn gezin en voor mijn meisjes die me steeds laten blijken hoe dol ze op me zijn. En ik op hen, ze steunen me door en door en ze zijn alles wat ik nooit heb durven dromen.

Beter in m’n vel

Ik ben blij dat ik beetje bij beetje weer de oude ben. Dat betekent niet dat ik me nu weer 100% fantastisch voel, maar ik werk aan mezelf en heb al mooie inzichten en handvatten gekregen. Ik ervaar meer rust, geniet meer van de dagelijkse kleine dingen en ik heb mezelf beter leren accepteren. Ik voel me een stuk positiever en fijner als 3 maanden geleden. Daar ben ik enorm blij om! Binnenkort gaan we met ons gezin de reis naar Afrika maken en zijn we 16 dagen van huis af. Enorm spannend maar ik denk dat deze reis echt de reis van ons leven gaat worden samen met mijn gezin. Ik kijk hier enorm naar uit en ben dankbaar dat we dit kunnen gaan doen.

Hoe gaat het met jullie? Ik ben benieuwd naar jullie reacties bij de comment.