Officieel ben ik gediplomeerd Sociaal Pedagogisch hulpverlener. Ik heb stage ervaring opgedaan in het ziekenhuis op de kinderafdeling als pedagogisch hulpverlener, ik heb in de gehandicaptenzorg vrijwilligerswerk gedaan, stage gelopen bij Villa Pardoes en ik ben uiteindelijk afgestudeerd in de verslavingszorg. Ik heb dus geproefd van diverse doelgroepen en werkzaamheden. Ik vond mijn studie heel erg leuk en ik merkte ook echt dat ik er op de juiste plek zat. En toch werk ik nu niet als Sph-er, maar ben ik blogger. Iets totaal anders, hoor ik mensen vaak zeggen en dat is in feite ook zo. Als reflectie voor mezelf en omdat ik het leuk vind om hier wat meer over te vertellen schrijf ik dit artikel.
Laat ik voorop stellen dat het leven niet te plannen is. Dat dacht ik vroeger namelijk wel, ik doe een goede studie, ik krijg een goede vaste baan, we kopen een huis, we krijgen kinderen, we trouwen en leven zo ons leven. Dat is de weg die ik wil bewandelen ‘als ik later groot ben’. Ik begon toen ook met een eigen bedrijfje, Beautydream, wat ik inmiddels al ruim 7 jaar met veel plezier doe. Daarmee bewees ik al wel voor mezelf dat je niet altijd standaard regeltjes hoeft op te volgen, dat het nemen van risico’s goed is, dat je kunt investeren in wat je graag wil bereiken en dat je leert van vallen en opstaan. Toen ik 19 was kwam ik er wel achter dat het leven niet te plannen is, ik kreeg diabetes en moest toch wat stappen terug zetten. Een paar weken later ontmoette ik Yannick.
De opleiding maakte ik netjes af, ik zat daar op mijn plek, vond het een fijne studie en heb ontzettend veel geleerd. Ik leerde vooral mezelf kennen, terug te kijken op het verleden en een weg vinden in hoe ik de toekomst wil invullen. Waar word ik gelukkig van? In mijn afstudeerjaar besloten we om al te gaan samenwonen. Niet wachten tot ik zou zijn afgestudeerd en een vaste baan zou hebben, nee gewoon ons geluk volgen. Ik werkte er veel naast, zowel in de horeca als bij Beautydream dus we konden deze stap ook zetten. In januari begon ik met bloggen, omdat ik dol ben op schrijven en het delen van de dingen die ik leuk en interessant vind. Puur uit toeval eigenlijk. In februari besloten we om voor een kindje te gaan, ook iets wat nog helemaal niet hoorde in dat levenspad zoals ik dat jaren daarvoor had uitgestippeld. Door de dingen te doen die buiten mijn comfort zone leken te zijn merkte ik hoe fijn dat was. Dat de dingen lopen zoals ze horen te verlopen en dat je geen controle hebt op de planning van je leven.
Als ik zo terug kijk op alle dingen die ik gedaan en meegemaakt heb tijdens vier jaar HBO studie, dan is dat onvoorstelbaar veel. Ik leerde daar om dingen los te laten en te kijken waar het schip strand. Dat uiteindelijk bloggen mijn werk zou worden, had ik nooit durven dromen. Het schrijven is erg leuk, alles wat erbij komt kijken als je een eigen bedrijf hebt, maakt het voor mij nog interessanter en uitdagender. Administratie, het doen van de belastingaangiften, het contact hebben met een mediabureau, klanten en pr-bureaus. Het onderhandelen om tot leuke samenwerkingen te komen, het contact met andere bloggers en natuurlijk het belangrijkste, het contact met jullie. Want het contact met jullie vind ik het leukste aan dit werk! Jullie comments, reacties via social media, mailtjes, enzovoorts!
Ik merk dat de basis die ik bij mijn opleiding geleerd heb hier zeker bij van pas komt. Ook vind ik het een heel bijzonder idee dat mijn verhalen door zo ontzettend veel mensen bekeken worden. Dat ik een bepaalde invloed uitoefen en mensen kan inspireren. Iets wat ik als Sph-er misschien ook gedaan had maar dan op een specifieke doelgroep. Dat vind ik heel erg interessant aan dit werk.
Ik heb geen seconde spijt van deze studie en ben heel erg dankbaar voor mijn diploma. Wie weet kies ik er toch nog eens voor om het werkveld weer in te gaan. Toch ben ik blij dat ik dingen heb leren loslaten en dat ik geleerd heb dat het leven loopt zoals het loopt. Ik hoop hier anderen mee te mogen inspireren. En ik respecteer ook iedereen zijn keuze daarin. Ik ben benieuwd wat jullie van dit persoonlijke stukje vonden.
Is dit voor anderen herkenbaar? Dat ‘uitgestippelde levenspad’ dat je wel of niet wilt bewandelen? Ziet jouw leven er anders uit als je bijvoorbeeld 10 jaar geleden voorspeld had? Als je dit wil delen dan ben ik heel benieuwd naar je reactie bij de comments.
Ik blijf dat toch bijzonder vinden dat je die opleiding SPH hebt gedaan. Op de één of andere manier had ik dat niet verwacht. Waarom weet ik niet, want het past juist heel goed bij jouw zorgzame karakter. Misschien zou je er zelfs wel iets té zorgzaam voor zijn. Ik herken dit trouwens heel erg van mezelf. Ik ben ook zo en was vaak té betrokken bij mijn klanten, zeker de probleemgevallen. Zelf heb ik nooit echt een uitgestippelde route gehad. Ik deed altijd maar wat voor mijn gevoel. En dat is op dit moment nog niet zo heel veel anders… 😉
Marion onlangs geplaatst…Happy Stuff
Mijn toekomst wensen, dromen van toen ik nog jong was zijn ook niet uitgekomen. Ik leefde mijn leven heel anders…en ook nu gaat het anders. Maar wat maakt het uit als je er maar gelukkig van word. Dat is wat telt!
Miranda onlangs geplaatst…Shoplog| Van alles en nog wat.
Leuk om te lezen :)! Ik heb de Pabo gedaan maar ik doe er nu niks mee. Zonde? Ik weet het niet. Net als jij heb ik veel geleerd op school en op stages maar of ik er nog wel on wil werken? Ik ben in ieder geval pedagogisch en didactisch een HBO’er dus ik hoop dat dat z’n steentje bij kan dragen aan de opvoeding van mijn kind(eren) haha.
Manon onlangs geplaatst…Van A tot Z
Ja, ik had alles ook al bedacht…ik wou jong moeder worden(nu 26 en een kleintje van 3 maanden) had het eerder gehoopt maar ken mijn vrienf sinds 2.5 jaar kon nooit de juiste vinden. Verder juf op een basisschool maar na een stage op een kdv bleef ik daar hangen super leuk. Heb wel een mooi huis wat ik nooit had verwacht. En wou trouwen voor ik kids kreeg waarom weet ik niet en nu hoop ik dat hij toch ooit op zijn knieen gaat. En wil graag voor mijn 30ste een tweede kind maar nu nog lekker genieten van onze kleine man.
Xx
amanda onlangs geplaatst…Kian 3 maanden
Mijn uitgestippelde route was pabo studie afmaken, als juf voor een groep 7/8 staan, samenwonen, trouwen, kinderen krijgen en genieten van het leven.
Mijn leven nu zonder uitgestippelde route ik werk als hoofd service in een tuincentrum, woon samen met mijn lieve vriend en onze prachtige dochter van 2 jaar en ik ga in september weer studeren.
Ik heb geleerd dat het leven niet te plannen is en dat je moet genieten van elk moment. Heb ik er spijt van? Geen moment, ik geniet er met volle teugen van!
Leuk om te lezen en ja het is niet te plannen. Ik ben in febr 2008 afgestudeerd ala onderwijsassistent. Ben toen begonnen met werken in de kinderopvang en ging sept 2008 beginnen met de pabo. Ik dacht toen nog echt dat ik juf wilde worden. Maar na een aantal weken beviel het echt niet dus ben ik weer gestopt. Ondertussen werkte ik nog lekker bij de kinderopvang en heel veel toen die tijd dus ik had een lekker inkomen. Nu, 7 jaar later werk ik daar nog steeds en werk ik als onderwijsassistent op een basisschool. Van allebei iets maar ik heb dus geen hbo opleiding maar totaal geen spijt.
Dita onlangs geplaatst…Een nieuwe plank in de keuken
Ik vind het heerlijk hoe het leven soms onverwachts maar zulke mooie dingen met zich mee kan brengen. Hier leer je ontzettend veel van!
Voor mij was het de bedoeling om na mijn havo verpleegkunde te gaan studeren maar in plaats daarvan ging ik naar mbo om een creatieve studie te doen. Het was een goede leerschool voor om mezelf te leren kennen, voor mezelf op te komen en mezelf te ontwikkelen. Daar heb ik die vier jaar ook voor gebruikt want de stages vond ik leuk maar het was niet mijn ding. Daarna wilde ik gelijk door om toch verpleegkunde te gaan studeren, de eerste poging is me niet gelukt maar nu zit ik er toch, ik ben net een week begonnen en het voelt zo goed! En voor mij is dat het belangrijkste, doe iets waar je je goed bij voelt en niet omdat het zo “hoort”
Anouk onlangs geplaatst…7 Things on a lazy sunday
Heel erg herkenbaar. Ik wou altijd basisschool juf worden maar door mijn relatie met mijn ex is dit niet doorgegaan. Toen had ik een toekomstbeeld met hem en mijn peuter en waren zelfs een tweede zwangerschap aan het plannen en toen bam viel dat toekomstbeeld weer kapot. Ik durf nu niet zo goed in de toekomst te kijken omdat je niet weet wat de toekomst brengt, maar realistisch gezien moet je wel in de toekomst kijken. Ik heb hierdoor vooral geleerd dat je moet doen wat JOU gelukkig maakt en niet naar de mensen om je heen. Als ze echt van je houden dan steunen ze je.
angelique onlangs geplaatst…Tag | Bloginspiratie Tag
Mooi artikel! Ik heb ook zoiets geschreven vandaag. Ik ben nu aan het afstuderen en heb alleen een plannetje voor als ik net klaar ben, de eerste twee jaar, wat er daarna komt dat zie ik vanzelf wel.
Ik vind het leuk dat je hier wat over geschreven hebt. Ik ben zelf namelijk derdejaars SPH-student en blogger! Ik dacht mijn levenspad ook uitgestippeld was omdat ik bijna 5 jaar samen was met mijn vriend en de plannen om samen te wonen er al waren. Toch heb ik er 2 weken geleden een punt achter gezet. En nu zien we wel hoe mijn leven loopt :p misschien word ik ook wel fulltime blogger!
Annemijn onlangs geplaatst…PLOG: Wintersport in Fiss 2015
Opzich is voor mij persoonlijk alles wel uitgekomen zoals ik in gedachte had. Studie, man, huisje, kindjes etc 🙂
Saskia onlangs geplaatst…Prenatale depressie: wat is het eigenlijk? (klachten)
Ik twijfel momenteel heel erg wat ik wil. Ik neem het maar niet al te serieus want iemand die 36 week zwanger is kan je niet helemaal meer serieus nemen toch? haha!
Joyce onlangs geplaatst…Aron zijn favoriete op Netflix
Ik vind het leuk om dit te lezen! Ik vind het zelf ook heel moeilijk om na te denken over wat ik wil met mijn toekomst, maar stiekem heb ik mezelf maar ook toegesproken dat ik niet alles moet willen plannen. Voor nu doe ik gewoon wat ik op dit moment leuk vind, wat op dit moment goed voelt. Wie weet ben ik er over een week of over een jaar niet meer, dan wil ik terug kunnen kijken op een leven waar ik dingen heb gedaan die mij gelukkig hebben gemaakt 🙂 Klinkt lekker depri misschien haha maar dat is een beetje mijn levensmotto geworden!
Manon onlangs geplaatst…Groene smoothie met spinazie
Toen ik ging studeren dacht ik, ik ga studeren en dan vind ik gelijk werk. Ondertussen vind ik nog ergens een vriendje en dan gaan we ooit wel trouwen en en kinderen krijgen. Helaas gaat het allemaal niet zo, ik kan al bijna 2 jaar geen werk vinden wat studiegerelateerd is daarom hoop ik in september een duale opleiding te kunnen doen. Mijn vriend en ik wonen nu samen in onze studiestad maar we weten helaas nog niet waar we beide werk vinden of verder gaan studeren dus trouwen en kinderen dat is helaas nog erg ver weg..
Heel herkenbaar dat je leven niet te plannen valt en dat het heel belangrijk is om dat los te laten en te genieten van wat je nu hebt!
Manon onlangs geplaatst…Diary: week 11
Mooi artikel. Het leven is inderdaad niet te plannen. Toch jaag ik daarin wel mijn dromen achterna. Zo zet ik doelen vast wat ik wanneer heb willen bereikt. Op carrière gebied en wat ik daarin van mezelf vraag ben ik erg ambitieus. Daar in tegen heb ik niet vast staan wanneer ik kinderen zou willen krijgen, trouwen, etc,. En probeer ik dus wel erg in het hier en nu te leven.
elseniek onlangs geplaatst…No gluten, what do I miss the most?
Mooi geschreven Kelly! Het uitgestippelde levenspad kan inderdaad altijd veranderen, maar volgens mij is dat ook wat het leven zo leuk maakt! Na het behalven van mijn diploma ging ik fulltime werken en toen kwam ik tot de conclusie dat ik het helemaal niet leuk vond wat ik deed en werd ik heel erg verdrietig van het idee dat ik de komende 40-45 jaar moest gaan werken. Toen heb ik een kleine carriereswitch gehad en kreeg ik eigenlijk toevallig iets op mn pad waar ik nu heel erg gelukkig mee ben! Vroeger heb ik altijd gezegd: “Ik haal mijn diploma dus ik ga gewoon fulltime werken tot mijn 67e en niet thuis zitten als moeder” Maar ik werk nu 32 uur en vind het heerlijk en ik denk nu ook heel anders na over die uitspraak die ik toen heb gedaan! 🙂 Als er ooit een kindje komt, denk ik dat ik nog minder ga werken.
Lauriëtte onlangs geplaatst…Hobbybeurs Shoplog; Project life!
Ook een SPH’er hier, maar daarna ben ik nog door gaan studeren en ben ik orthopedagoog. En laat het nu net ontzettend moeilijk zijn om daar een baan in te vinden. Ik werk in de gehandicaptenzorg op de groep en dat is niet iets wat ik nog jaren wil doen. Ik zit nu heel erg in dubio welke kant ik op wil en de directe zorg uit te gaan. Maar wat past dan bij mij. Een uitgestippelde route heb ik nooit gehad maar ik ben wel blij met de studies die ik gedaan heb en waar ik mij momenteel bevind in mijn leven.
Anita | mindjoy onlangs geplaatst…Jaren 90 nummers waar ik dol op was
Dat hele ‘dingen doen omdat het zo hoort’ concept snap ik ook niet. Ik heb ook halverwege het 3e jaar van mijn studie een huis gekocht. Dingen gaan zoals ze gaan. Mensen hebben altijd wel een mening, er is altijd iemand die het niet eens is met je beslissing. Doe vooral wat je zelf goed vindt voelen. Daar wordt je het gelukkigst van. En dat is volgens mij heel goed gelukt bij je
Daisy onlangs geplaatst…Look: 3x de hipsterknot
grappig, ik ben toevallig afgestudeerd MWD’er XD
femketje onlangs geplaatst…FOTD 8/3; Tough Love.
Heel herkenbaar,mijn leven stond negen jaar op de reservebank! Ik had het uitgestippeld voor mij 27 jaar zou ik twee kinderen hebben. Ik ben nu negen jaar verder en een dochter van vier jaar en een zoon van vijf maanden. Maar wel een hele andere baan dan ooit gedacht. Tijdens de negen jaar heb ik veel bijgeleerd in mijn werk en over mezelf. En heb nu eigenlijk mijn droombaan waar ik nooit aan had gedacht en als de kers op de taart ook mijn droomgezin….Het leven loopt zoals het lopen moet. Go with the flow en verzet je niet. Je wordt verrast met wat het leven je geeft.
Elvera onlangs geplaatst…Borstvoeding update
Je leven uitstippelen dacht ik vroeger ook te kunnen. Er is wel wat van uitgekomen, maar lang niet alles. Ik ben hbo verpleegkundige maar kan het werk nu niet meer doen ivm gezondheid. Maar zoals jij zegt: ik zie wel waar het schip strandt!
Mooi geschreven.
Lifesabout onlangs geplaatst…Julia Challenge. Zweedse gehaktballetjes met rösti.
Heel leuk artikel! Terwijl ik dit lees zit ik in het tweede jaar van SPH en vroeg mijn vriend me gisteren opeens: Waar zie je jezelf over 10 jaar werken. Ik zat gewoon met mijn mond vol tanden en kon geen antwoord geven!!!
Ik vond dit heel erg, maar misschien is dat juist wel prettig, zo hoef ik ook geen vaste dingen te bereiken op bepaalde momenten… en kan mijn leven gewoon lopen zoals het loopt…
Eline onlangs geplaatst…Nieuwe relatie? Ga op vakantie!
Ja, dit is herkenbaar! Ik heb de laatste jaren ook leren loslaten en ben zo enorm gegroeid als persoon. Ik studeerde journalistiek en zette tijdens de studie mijn eigen bedrijfje op voor freelance werk. Eigenlijk zonder een echt vooropgezet plan, gewoon, ik was benieuwd of het iets zou opleveren. Toch solliciteerde ik ook, omdat ik niet durfde uit te gaan van dat freelancen, wat ook zo simpel niet is. En dat solliciteren? Dat ging ook niet vanzelf. Uiteindelijk heb ik besloten te focussen op mijn sterke kanten, ben ik mijn netwerk een boost gaan geven en nu heb ik het z druk en ben ik enorm gelukkig in wat ik doe en heb. Je kunt het allemaal niet voorspellen, maar je kunt er wel heel erg hard je best voor doen!
Rosanne onlangs geplaatst…Klimmen naar het paradijs aan de Côte
Op m’n twaalfde had ik m’n toekomst al uitgestippeld, maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik begon te twijfelen. Er zijn zoveel leuke dingen, uitdagingen en doelen om te doen en te bereiken. Mijn leven loopt dus wel wat anders dan ik vroeger had gepland, in positieve, maar ook wel eens in negatieve zin. Hoort er allemaal bij, ik probeer die toekomst nu wat meer los te laten en gewoon mijn best te doen. Maak van ‘schip strand’ trouwens even ‘schip strandt’ 🙂
Sylvia onlangs geplaatst…Blog ABC #2
Mooi dat je de stap zo hebt kunnen zetten. Ik vind het wel herkenbaar hoor. Ik heb ook SPH gestudeerd. Direct daarna de verkorte Pabo. Nu sta ik wel voor de klas. Maar heb ook twee websites die steeds beter gaan lopen. Soms komen zaken gewoon op je pad, heel leuk.
Maike onlangs geplaatst…Weekoverzicht in foto’s week 9
Daarom vind ik al die reünieprogramma’s op tv zo leuk. Nergens wordt duidelijker hoe onvoorspelbaar het leven kan zijn! Ik vraag mij af hoe ik en mijn oud klasgenoten terecht zullen komen.
Het SushiMeisje onlangs geplaatst…Omdat mode geen maat heeft: Cupcake’s Clothes
Wat heb je dit ontzettend mooi beschreven en verwoord!
Inderdaad, het leven loopt niet altijd zoals je vroeger dacht dat het zou gaan lopen, maar als ik dan jouw verhaal lees is dit een mooi voorbeeld waarbij het een leuke en positieve andere wending krijgt!
En je hebt in ieder geval dat diploma op zak, dat bewijst al een heleboel!
Fleur onlangs geplaatst…Lifestyle | Ik kijk uit naar de lente omdat..
Ontzettend tof om te lezen. Zelf ben ik ook iemand die graag weet waar ik aan toe ben en dan ook kan verwachten hoe het gaat lopen. Alleen kun je dit doen, want je weet nooit wat er gaat gebeuren. Tof om te lezen!
Dionne onlangs geplaatst…Outfit of the day | Golden Necklace
Ik had een heel plaatje in mijn hoofd, totdat ik moest stoppen met mijn studie en dat hele plaatje in duigen viel. Nu werk ik fulltime en heb ik andere dingen gevonden waar ik iets mee wil doen ‘later’. Ik zie wel wat er op mijn pad komt, maar ik ga vooral mijn dromen achterna.
Ilse onlangs geplaatst…Tenerife in pictures
Herkenbaar! Knap dat je toch je eigen weg hierin hebt gevonden.
Ik stal mijn hbo communicatie papiertje in 2009 in mijn zak en ging meteen aan het werk. Na 2 jaar hoofzwanger van de 2e thuis als Koos Werkloos.
Nu run ik samen met mijn man een eigen zaak en blog ik veel. Ik ben gelukkig dat ik niet in loondienst zit toch werk en volop moeder kan zijn!
Nesrin | Daily Cup of Bla Bla Bla onlangs geplaatst…Plog I got the Armani Runway Look
Heel herkenbaar! Ik begon in de zorg, toen werd ik heel onverwachts moeder en zat ik 2 jaar op de financiële administratie. Vorig jaar besloten om een Visagie opleiding te gaan doen en nog geen moment spijt van gehad. Nu zwanger van de tweede en doordat ik nu volledig thuis zit lekker aan het bloggen geslagen. In Het leven valt niets te plannen, vooral als je eenmaal kindjes hebt.
Dineke onlangs geplaatst…Mijn Pompdelux bestelling
Ik zit een beetje met hetzelfde. Want waarom zou ik precies doen wat “van mij verwacht wordt” met mijn studie? Ik zit een beetje in dubio of ik nog wel juf wil blijven. Ik vind het wel leuk, maar eigenlijk ben ik meer een ondernemerstypetje. Ik zou alleen niet weten waarmee! Ik wil zo graag mijn eigen bedrijf op poten zetten, van de grond, vanaf de start zien groeien. Wat ik er in stop, komt er misschien ook weer uit. Zo niet? Dan moet ik dingen veranderen. Maar, daar heb ik dan wel zelf allemaal invloed op! Ik hoef alleen verantwoording af te leggen aan mijzelf. Bovendien zie ik bij mijn vader wat het ondernemen betekent. Hij “werkt” niet, hij beoefent zijn passie 24/7 uit. En het feit dat hij dan nog om 4 uur ‘s nachts wakker ligt en op zaterdag en zondag ook werkt, dat maakt hem niet uit, want het is zijn passie. Dat wil ik ook! Ik ben heel erg van het plannen en doelen stellen. Dat is goed, maar voor nu heb ik besloten dat ik gewoon maar eens moet zien waar het schip strandt. Nu heb ik nog een baan, maar als die invalklus af loopt, zie ik dan wel weer wat ik ga en wil doen.
Milou onlangs geplaatst…Geluksmomentjes!
Je moet idd soms je plannen bijstellen, maar dat is meestal op dat moment goed. Alle ja, het voelt toch goed aan…
beautifulday4makeup onlangs geplaatst…The Bodyshop Pinguin Badspons
Ik denk dat het altijd goed is als je je dromen volgt. Ook ik had een ideaal plaatje voor me, maar rond mijn 20e kwam ik er achter dat alles anders zou gaan lopen. Nu heb ik 3 jaar ervaring op de pabo en een propedeuse in mijn broekzak zitten, veel levenservaring, is mijn leven onverwachts verrijkt met een kind en studeer ik als alleenstaande moeder. Natuurlijk had ik dingen liever anders gezien, maar ik heb geleerd dat je het leven niet kunt plannen. Bovendien heb ik meer vertrouwen in mezelf en zou ik Maxim nooit willen missen!
Odile | Go, mommy, go onlangs geplaatst…Wist je dat… #8 – Middagslaapje kleuters is goed
Wat leuk om te lezen! Ik studeer zelf momenteel ook SPH en heb daarnaast ook mijn eigen blog dus ik vind dit erg interessant om te lezen hoe dit bij jou is gegaan!
Soms kom je onverwachts op hele mooie plekken uit…leuk stukje! Leuk om mee te mogen kijken in je leven.
werken met passie en plezier…als dat kan, is dat helemaal top!
Janneke onlangs geplaatst…Foto’s! Lush, aan het werk,magazines & bloemen
Mooi om te lezen hoe het bij jou is gegaan. En wat fijn dat je geen spijt hebt van je studie en er zoveel hebt geleerd! Mijn leven ziet er heel anders uit dan hoe ik het uitgestippeld had jaren geleden. Ik ben begonnen met een SPW4 opleiding en wilde uiteindelijk naar de PABO om lerares te worden. Dat is door chronisch ziek zijn heel anders gelopen, maar achteraf denk ik dat dit goed is zo. Mijn interesses zijn nu ook heel anders en ik zou zeker niet meer voor de klas willen staan. Nu heb ik weer andere dromen die ik ooit hoop waar te maken! 🙂
Xaviera onlangs geplaatst…Soulful Sunday #7
Heel erg leuk en interessant om te lezen. Herkenbaar ook. Ik had zelf ook een route uitgestippeld, kinderarts zou ik worden. Uiteindelijk geen geluk gehad qua loting en een chronische ziekte die roet in het eten gooide. Ik ben van biomedische wetenschappen (bachelor gehaald) naar verpleegkunde (propedeuse gehaald) naar mwd (propedeuse gehaald) gegaan. Maar omdat de markt nu niet echt optimaal is ervoor gekozen om als leerling doktersassistent aan de slag te gaan. Het is niet helemaal wat ik wil, maar voor nu is het goed. 🙂
Zo simpel is dan geluk onlangs geplaatst…Zo simpel is dan geluk #17
hee Kelly,
Wat een toepasselijk onderwerp. Het leven loopt ook niet volgens planning. Gelukkig maar want doordat ik ziek werd, ben ik blogger geworden. Doordat ik mijn vaste baan in de kinderopvang op de babygroep verloof werk ik nu ook met andere doelgroepen en leeftijden terwijl ik altijd zei dat ik een babyleidster was. Je wordt er volwassener door maar het geeft je ook een andere kijk op het leven. Ik geniet meer van de kleine dingen om mij heen. Maar ik kan vanuit het blogger wezen of uit het kinderopvang wezen juist ook weer krachten bundelen voor het bloggen of voor de kinderopvang. Op deze manier wordt je een ander persoon!
Heel mooi om te lezen! Ik behaal in juni (hopelijk) mijn bachelor orthopedagogie (wat in Nederland pedagogisch werker wordt genoemd denk ik?) ik vind het fijn om dit samen met jou gemeen te hebben! Ik vind wel dat je aan je merkt dat je een sociale richting hebt gedaan, je bent spontaan, lief en behulpzaam 🙂 dat straal jij toch voor me uit!
Anneleen onlangs geplaatst…#PlukhetGeluk project 5
Inspirerend Kelly. Ik sta momenteel op zo’n kruispunt waar ik overdenk welke richting ik op ga. Iets totaal anders dan mijn HBO SJD of toch weer een baan in de shv sector zoeken.
Madelon onlangs geplaatst…#WaymadiFood in Sudan
Wat leuk dat je in zoveel verschillende werkvelden hebt gezeten! En ja, ik geloof dat de meeste mensen niet terechtkomen in het werkveld waarvoor ze hebben gestudeerd. Ikzelf ook niet. Erg leuk om de andere reacties te lezen trouwens!
Heel leuk artikel! Ik zit zelf in mijn laatste jaar psychologie dus dat is wel wat vergelijkbaar. Ik wil zelf heel graag de beiden combineren. Mijn droom is om halftijds van het bloggen te kunnen leven en halftijds als therapeut te werken. Maar ik zit soms wel met het gevoel dat het een vreemde combinatie is… Soms ben ik bang dat cliënten mijn blog zouden ontdekken en dat zou wel vreemd zijn want dan zouden ze plots wel heel erg veel over mij weten! Maar goed, als ik ooit de kans krijg om halftijds te bloggen denk ik toch dat ik ervoor zou gaan! En wie weet dat ik zelfs mijn job als therapeut zou laten vallen om te bloggen als dat om dat moment is waar ik zin in heb. Jij inspireert me hierin echt en dankzij jou geloof ik er wel in dat het mogelijk moet zijn als ik het echt wil!
Heel herkenbaar. Ik was er altijd van overtuigd dat ik in Drenthe zou blijven wonen… Ik woon nu in Limburg. Heb een opleiding in de gezondheidszorg gedaan… Werk nu als postbode. Dus ja, ook ik ben van de door mij geplande levensweg afgeweken. En daar ben ik nu ook blij mee.
Patricia Schmitz-Heres onlangs geplaatst…Greetz | Stuur een originele kaart!
Haha, ja heel herkenbaar! Eerst wilde ik zodra ik 18 was een baby. In plaats daarvan ben ik gaan doorstuderen, reizen en modellenwerk gaan doen.
Ik wilde ook graag zo hoog mogelijk opgeleid zijn en een topbaan, topinkomen, topcarrière, promoveren enzo. Na de universiteit (heb daarnaast als ZZP’er gewerkt in de communicatie en veel gereisd als model) was ik echter zo klaar met studeren en de stress (want druk) eromheen, dat ik het promoveren heb laten zitten.
Nu ben ik lekker aan het zwangeren en me rustig aan het bezighouden met modellenwerk en zelfstandig gezondheidsvoorlichting.
Ik hoef nu niet per sé een topbaan meer, ook geen carrière te maken. Ik zeg altijd maar zo: zo lang ik mijn lief en straks kind en familie bij me heb, we gezond zijn, een dak boven ons hoofd hebben, te vreten hebben, stressloos en gelukkig zijn, ben ik een zeer tevreden mens.
Angela | Great Body & Skin onlangs geplaatst…Frankrijk Lost Anorexiaprobleem op met Modellenban